" ใจร้าว "
อยากจะกลั่น อักษร เป็นกลอนเศร้า
ปลอบใจเรา ควรหักห้าม ณ ยามนี้
เคยมีรัก ครั้งหนึ่ง ซึ้งฤดี
ก็ต้องมี อันเป็นไป เพราะใจเธอ
ยากจะหัก จิตเลื่อน ทำเกลื่อนกลบ
ยากจะลบ หนาวเหน็บ เจ็บเสมอ
ยากจะลืม พันธะ หลงละเมอ
ยากจะเจอ สุขสันต์ เหมือนวันวาน
เคยเจ็บปวด รวดร้าว มาคราวหนึ่ง
เพราะหลงซึ้ง กับน้ำคำ ที่พร่ำหวาน
ใจจึงเจ็บ ระบม เศร้าซมซาน
ทรมาน มิสร่าง แทบปางตาย
* พราว วลี *
