คงต้องสู้ต่อไป
..
แกรู้ไหม..เราเบื่อเบื่อไปหมด
ไม่ทำ..อด..ไม่มีเงินใช้จ่าย
ลูกหลานเหลนโหลนตั้งมากมาย
.สามสิบปีมิเคยสบาย..เซ็งจริงจริง
..
ปล่อยวางบ้างสิพี่..มัวแต่แบก
พี่ปลดแอก..จากบ่าสิ..สบายยิ่ง
เข้าป่ากับผมไหม..อยู่กับลิง
มีเสือสิงห์..เป็นเพื่อนผมพาไป
..
จะหนีเอาตัวรอด..เราคงทุกข์
บางครั้งก็สนุก..แกรู้ไหม
พอเห็นลูกหลานอิ่ม..ยิ้มสุขใจ
พวกเขาไม่มีใคร..คอยเลี้ยงดู
..
พี่ก็เป็น..เช่นนี้บอกไม่เชื่อ
สิ่งใดเหลือ..บ้างไหม..แม้แต่คู่
มัวแต่แคร์คนนั้นนี้..คอยอุ้มชู
ชีวิตเลยหดหู่...สู้ยันตาย
..
สงสัยจะเป็น อย่างแกว่า..สู้ยันตาย..
