พี่วอน.....

พี่วอน.....

ที่รัก........
พี่ประจักษ์ความจริงที่สิงอยู่
ดวงตาเธอราวกะเป็นประตู
เปิดให้รู้ความคิดในจิตเธอ

ขอบคุณ........
ที่การุณย์เตือนให้พี่หายเซ่อ
เลิกมุ่งหมายกรายกล้ำร่วมบำเรอ
มิขอเพ้อต่อไปให้ป่วยการ

พอที.......
นับแต่นี้จนลุเนาสุสาน
เกิดชาติไหนชาติหน้าขอสาบาน
ไม่ขอพานพบเธอแม้เจอเงา

ลาก่อน..........
คำเคยวอนวู่วามด้วยความเขลา
พี่ขอคืนคำรักทั้งหนักเบา
มิขอเอามาเหน็บให้เจ็บใจ

หมดหวัง.......
นับเป็นครั้งที่สองแล้วหมองไหม้
ยอมคำนับรับค่าความปราชัย
ถึงถูกใครเย้ยหยันมิหวั่นเลย

ปิดฉาก..........
ยิ่งรักมากยิ่งโง่โธ่อกเอ๋ย
ที่รักจ๊ะพี่ยั้งความหวังเชย
หยุดมองเย้ยเสียทีเถิด....พี่วอน

@ เต็ม อภินันท์
๑๘ กรกฎาคม ๒๕๕๘/๑๙.๒๒ น.
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: พี่วอน..... (อ่าน 3127 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้