เขาคิดว่าลูกจ้างเหมือนอย่างทาส
ใช้อำนาจกราดด่าดั่งใจหมาย
คนรอบข้างต้องคอยรับ “ครับเจ้านาย”
คนข้างกายต้องเคารพประจบประแจง
เลยหลงตนคิดว่าข้ายิ่งใหญ่
จะด่าใครใครอย่ามากำแหง
ข้าเป็นนายเอ็งขี้ข้าอย่ามาแย้ง
ต้องแสดงความนอบน้อมพร้อมรับฟัง
พวกนายว่าขี้ข้าพลอยคอยสอพลอ
มายืนรอพร้อมสรรพรับคำสั่ง
ต่อหน้านายรีบเร่งเคร่งจริงจัง
พอลับหลังก็อู้รู้แก่ใจ
คนทำงานดูไปก็คล้ายทาส
ใครฉลาดเลียเก่งก็อยู่ได้
พวกก้มหน้าทำงานบานตะไท
เก่งแค่ไหนไม่สอพลอก็เอวัง...
…………
โลกแห่งการสื่อสารผ่านลำแสง
โลกเปลี่ยนแปลงแต่นายข้ายังล้าหลัง
เปลือกนอกนั้นดูดีมีพลัง
แต่ภายในน่าชิงชังอย่างซาตาน....
:045:
