สิ้นแรงแล้ว

สิ้นแรงแล้ว

โอม...! ละลายหายรักกำเริบร้อน
เพี้ยง..! สมรอย่ามองให้ต้องฝัน
“มะอะอุทุสะนะมะ” กัน
“สวาหัน”สวาทหายสลายนะ

โอม..! ละลวย..ลืมละปัตถมัง
มนตร์ไม่ขลัง “รักผีตีตบะ”
ทำให้จิตคิดเห็น“แพ้เป็นพระ”
เกือบสละพรตธรรมที่บำเพ็ญ

ราคะคุกคามจิตจนคิดวุ่น
หนทางบุญใดใดมองไม่เห็น
อยากลิ้มรสคาวหวานอาหารเย็น
ไม่อยากเป็น“ดาบส”ทนอดเลย

แสงสียวนชวนให้ใจคลุกเคล้า
“นี่จะเฝ้าข่มใจทำไมเหวย ! ?
บา...! เมื่อได้นวลนางเคียงข้างเชย
สามภพเอ๋ยเห็นต้องเป็นของตู

เอ...นี่ข้าบ้าหรือ...อือ.ก็แปลก !
ตบะแตกทิ้งพรตลืมอดสู
“สาวนุ่งสั้น”เป็นเหตุกิเลสฟู
โธ่..แม่หนูไยยั่วไม่กลัวกรรม”

โอม..! ขันติมามา...อย่าตีขัน
เพี้ยง..! รักอันมารยาอย่าเยือนย่ำ
นะโมพุทธายะ..มาประจำ
“สวาห้ำ”สวาทแห้งสิ้นแรงแล้ว...

@ เต็ม อภินันท์ – รับฝากจาก ดาบส แสวงบุญ
๖ สิงหาคม ๒๕๕๘/๒๐.๑๐ น.
* ขอบคุณ กูเกิล ผู้เอื้อเฟื้อภาพประกอบเรื่องเป็นวิทยาทาน *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: สิ้นแรงแล้ว (อ่าน 3117 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้