เสียงจากเหยื่ออารมณ์

เสียงจากเหยื่ออารมณ์

คนที่เคยเอ่ยปากบอกรักฉัน
เขาช่างสรรถ้อยมาพร่ำปราศรัย
เสียงที่วอนอ่อนนุ่มชุ่มหทัย
ฟังคราใดดวงมานหวานเมามัว

พูดคำเดียวไม่พอพร่ำออเซาะ
เพียรปะเหลาะให้ปลื้มจนลืมชั่ว
เหลิงคำยอยกอยู่ไม่รู้ตัว
สิ่งที่กลัวกลับกล้าไม่น่าเป็น

เบื่อจะนึกตอนนั้นเพราะนานแล้ว
อยากปิดแนวฉากบังไม่หวังเห็น
แต่เพื่อนเอ๋ยม่านฉากปิดยากเย็น
กลิ่นคอยเหม็นออกมากวนอารมณ์

ความลับในโลกนี้ไม่มีนั้น
เป็นคำอันชัดเด่นฉันเห็นสม
เมื่อหวนคิดแล้วแค้นยิ่งแสนตรม
ความนิยมชั่วแล่นมันแสนทราม

หวานเป็นลมสมท่านโบราณกล่าว
ฉันเกิดคาวราคีมีคนหยาม
เพราะหลงทานวาทะชายตะกลาม
เขาสร้างความหวานลวงฉกดวงใจ

คนที่เคยเอ่ยปากบอกรักฉัน
เหมือนผีปั้นเขามาหาผิดไม่
เพราะเชี่ยวชาญเอื้อเฟื้อสร้างเยื่อใย
หลอกหญิงให้ชอกช้ำทุกข์ลำเค็ญ

@ รจนา ส่งผ่าน เต็ม อภินันท์
๒ ตุลาคม ๒๕๕๘ / ๑๙.๓๐ น.
* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เสียงจากเหยื่ออารมณ์ (อ่าน 3168 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้