อยู่กระต๊อบยอบแยบยังแอบบ่น
ผุพังจนจะล้มลาพาขวัญหนี
หลังคารั่วกระป๋องรองร่องทรุดมี
ลมพัดตีใต้ถุนเอ่อเจอน้ำนอง
เห็นผู้สาว "ก้าวลงเรือน" ต้องเบือนหน้า
อนิจจายุคสมัยไหนงามผ่อง
ระวังเน้อ..บันไดหักผลักลงคลอง
คงจะต้องตีโป่งลงลอยคอ
ช่วยไม่ได้..ไหนว่าชอบชายหล่อล่ำ
กล้ามเป็นกำ..กรรมไหมเล่าเอาไงหนอ
เจอถูกดุตวาดหน่อยน้ำตาคลอ
กินลูกท้อยอมทิ้งวิ่งหนีเลย
ก็บอกแล้วว่าเลือกปู่..หนูไม่เชื่อ
ปู่ยังเหลือแรงยกขา..น่ะเฉยเฉย
แต่พอก้าวหน้าคะมำคว่ำเลยเอย
เคล็ดขัดยอกน่ะไม่เคยแค่เป็นลม
ไม่ต้องก้าวลงเรือนแล้วคราวนี้
บ้านปู่มีมุ้งกางอย่างเหมาะสม
นอนกะดินกินกะดินกลิ่นชวนดม
เลิกช้ำตรมเพราะชายแต๋วแล้วจะรอ
