" คำเตือน! อย่าเชือนแช "

น้องไม่รู้ ไม่ชี้ นะพี่นะ
เชอะ!ชิ!ชะ! คนบ้า!! น่าสั่งสอน
รู้ทั้งรู้ อยู่หนา ว่าน้องงอน
ไยไม่อ้อน รีบง้อ ทำรอรี

อธิบาย ปลายคำ ทำเสียงขรึม
แหม..ตาทึ่ม!! ให้งัอ แบบอ๋ออี๋
ใช่บอกกล่าว เล่าสิบ แบบดิบดี
อยากให้พี่ ออดอ้อน เว้าวอนกัน

ให้ฉ่ำหวาน ซ่านจิต สักนิดหนึ่ง
ให้คิดถึง น้องนี้ ยามพี่ฝัน
ให้มีน้อง ครองจิต นิจนิรันดร์
ให้รักมั่น เพียงน้อง เจ้าของใจ

รู้รึยัง ตาเชย!! ที่เผยบอก
อย่าย้อนยอก เย้าแหย่ ทำแถไถ
อย่าทำเฉิ่ม! เฉื่อยแฉะ และร่ำไร
หากเฉไฉ งานนี้ มีงอนยาว

หญิงหนิง พราววลี

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ทค่ะ

ของอนง้อคนดีเชื่อพี่นะ
ทำเงอะงะงวยงงตรงใจสาว
พี่ผิดพลาดพลั้งไปใช่เรื่องราว
ขอดวงดาวเป็นพยานอย่าราญรอน

ไม่มีใครน่ารักปักใจพี่
เท่าคนสวยคนนี้ที่ออดอ้อน
อภัยพี่เถิดนะอย่าเง้างอน
จะไม่จรจากไปให้ไกลตา

จะรักน้องถนอมน้องมิข้องเกี่ยว
มิแลเหลียวหญิงใดในทั่วหล้า
จะรักน้องเท่านั้นขอสัญญา
อย่าเฉยชาให้พี่น้องต้องตรม

ไพร พนาวัลย์

ก็ใครล่ะ ใครกัน แปรผันก่อน
น้องร้าวรอน กล้ำกลืน ความขื่นขม
พี่มีกิ๊ก ทั่วบ้าน หว่านคารม
น้องระทม แค่ไหน รู้ไหมเออ

ใช้ลมปาก หวานหู อย่างรู้หลบ
ทำประจบ จ๊ะจ๋า มาเสนอ
จนตายใจ ละโทษ หายโกรธเธอ
แต่พอเผลอ ออกลาย กลับกลายพลัน

คำสาบด สาบาน ที่ผ่านพจน์
จำได้หมด หรือไม่ ไยเปลี่ยนผัน
ลืมสัญญา หรือไร เคยให้กัน
ตอนฟ้าลั่น ระวัง! มีหวังตาย

 

หญิงหนิง พราววลี