อันนินทากาเลเหมือนเทน้ำ
อันนินทากาเลเหมือนเทน้ำ
ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดไปกรีดหิน
แม้แต่พระปฏิมายังราคิน
คนเดินดินหรือจะสิ้นคนนินทา
---ท่านสุนทรภู่---
สุภาษิตสุนทรภู่ ครูสอนไว้
ควรใส่ใจหมั่นนึกหมั่นศึกษา
เพื่อได้จดได้จำเป็นตำรา
น้อมนำมาปฏิบัติขจัดภัย
เป็นมนุษย์เดินดินทุกถิ่นที่
เกิดมามีพสุธาให้อาศัย
ผ่านร้อนผ่าวหนาวเย็นและเข็ญใจ
มิว่าใครไพร่ผู้ดีมีสกุล
จะคนดีคนชั่วทั่วไปหมด
แม้เรืองยศกว่าเขาเป็นเจ้า-ขุน
จะยาจกเศรษฐีมั่งมีทุน
ต่างต้องหมุนไปตามโลกอันโศกตรม
อันนินทากาเลเล่ห์ติฉิน
ทั้งหยามหมิ่นล้วนให้ใจขื่นขม
เป็นธรรมดาของโลกโศกระทม
แม้อินทร์พรหมยังไม่เว้นเฉกเช่นกัน
ต้องเป็นเหยื่อนินทาการว่าร้าย
เฝ้าทำลายหมายให้ใจโศกศัลย์
ถ้าว่าใครโฉดเขลามิเท่าทัน
ก็จะพลันหมองใจไปตามคำ
ได้ยินเขานินทาอย่าเก็บคิด
อย่าปล่อยให้ชีวิตก้าวถลำ
ไม่ควรน้อมบริบทมาจดจำ
แต่ควรทำจิตใจใสปล่อยวาง
นึกให้เห็นเช่นว่าธรรมดาโลก
มิใช่เคราะห์ก็โชค ควรอยู่บ้าง
ปล่อยพูดไปไม่นานพานจืดจาง
เจ็ดวันร้างนินทาร้ายก็หน่ายเอง
เราทำใจใสผ่องมองดูจิต
ใช้ชีวิตมั่นคงอย่างตรงเผง
ให้ร้อยลมปากร้ายลายนักเลง
ต้องวังเวงพ่ายใจไร้ขุ่นมัว
แม้ใครคิดว่าร้ายทำลายซ้ำ
เข้าตอกย้ำเช่นพาลสันดานชั่ว
วิบากกรรมวันหนึ่งต้องถึงตัว
จักพันพัวเจ้าของต้องทนทุกข์
Orion264(มือขวา)
๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
