ไม่มีศีลแต่มีธรรม

ไม่มีศีลแต่มีธรรม
.............

ผ้าขนหนูอ่อนนุ่มห่มคลุมร่าง
ก็เหมือนต่างกลิ่นอายกายเจ้าของ
ชวนใจคิดเลยล้ำผิดทำนอง
เผลอผยองเปรมปลื้มเหลิงลืมตน

คนอ้างว้างอย่างเราก็เท่านี้
นานนานมีสุขในใจสักหน
ได้รับเศษเมตตาในคราจน
ก็เหมือนคนไข้คราได้ยาดี

ฝันเมื่อคืนตื่นนอนแล้วย้อนคิด
วิปริตหนักหนาตัวข้านี่
ถ่านไฟเก่าเผาอุราเป็นราคี
เกินจะหนีทางนรกโอ้อกเรา

มันสายจนพ้นการทะยานหวัง
เป็นความหลังที่คอยย้ำรอยเศร้า
ยามเมื่ออยู่ใกล้มือไม่ถือเอา
คนอื่นเขาครองแล้วควรแล้วไป

มิมีศีลก็ไม่คิดใฝ่ต่ำ
จิตมีธรรมประยุกต์ทุกสมัย
มิสลัดแต่สละและอภัย
ฝันก็ไว้ส่วนฝันเท่านั้นพอ

@ เต็ม อภินันท์
๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙ / ๑๙.๐๖ น.

* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ไม่มีศีลแต่มีธรรม (อ่าน 3050 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้