มิตรแท้

                             มิตรเอ๋ยมิตรแท้      
                       เหมือนหาแร่เพชรทองจากกองหิน
                       ต้องคุ้ยแคะแยกแยะร่อนตะกอนดิน
                       อาจเจอสินวัตถุดิบแค่หยิบมือ
                       ต้องถลุงหุงคัดเจียระไน            
                       ดุจมิตรแท้พบได้ง่ายนักหรือ
                       ค่าแห่งมิตรมากมายเกินขายซื้อ  
                       ควรยึดถือน้ำมิตรนั้นสำคัญเอย

                                                              
 
                                          ธนุ  เสนสิงห์

                                     สุข ทุกข์ 

                             ความเอ๋ยความสุข         
                       เกิดมาคู่กับทุกข์นั้นจริงแท้
                       ความเป็นไปในโลกนั้นย่อมผันแปร   
                       ชนะ-แพ้ไม่เคยมีที่จีรัง
                       สุขก็เผื่อใจบ้างคราร้างสุข         
                       ทุกข์ก็ทุกข์แต่พรุ่งนี้ยังมีหวัง
                       ชีวิตเดินควรประเมินตามกำลัง     
                       รู้จักพอเสียมั่งจึงสุขเอย     
 
                                       ธนุ  เสนสิงห์

บ่ายเอ๋ยบ่ายคล้อย
เหงื่อไหลย้อยสู้แดดแผดองศา
ปีนี้ร้อนจนไม่อยากจากชายคา
เกรงปีหน้าจะร้อนรนจนต้องตาย

ผลพวงมาจากคนก่นทั้งนั้น
ที่ฟาดฟันโลกจนป่นฉิบหาย
หากรอให้ถึงตอนร้อนมากมาย
เราทั้งหลายคงจะแย่แน่แน่เอย

......................

เปลวเพลิง

โปรดเอ๋ยโปรดเถิด
หากโลกร้อนระเบิดเป็นผุยผง
มนุษย์เราทั้งหลายต้องตายลง
สัตว์ในดงป่าใดตายหมดมวล
โลกกลายเป็นสะเก็ดดาวกระจายว่อน
ระอุร้อนเพลิงไฟไม่คืนหวน
ทุกวันนี้นั่งรอก็เจียนจวน
เห็นขบวนจักรวาลขาดโลกเอย

หนูหนุงหนิง