ครั้งแรกเจ้าเข้าเมืองเริ่มเยื้องย่าง
ประคองร่างเด๋ดด๋าผ้าห่อห่ม
จากบ้านอกขอกสวนควนโคลนตม
ด้อยสั่งสมเจนจบประสบการณ์
ย่ำฟุตบาทพลาดเผลอชะเง้อแง้
สะดุ้งแตรรถลึ่งบีบบึ่งผ่าน
ชมป้ายโชว์โฆษณาตาลายลาน
สีแดงฉานกระพริบยิบยิบไฟ
สืบเท้าข้ามถนนยั้งร่นถอย
เหลียวแลคอยถี่ห่างว่างเมื่อไหร่
ล่วงเวลาสักนิดตัดสินใจ
รีบฝ่าไปหอบแฮกเหงื่อแตกฟุ้ง
แหงนอ่านป้ายรายทางข้างศรชี้
ซ้ายขวามีติดหมุดบอกจุดมุ่ง
ขึ้นสะพานย่านเดินเจริญกรุง
คลองผดุงฯเลียบลำเลาะกำแพง
เลี้ยวประตูสู่ห้องรับรองพัก
เจ้าหน้าที่ทายทักยักยิ้มแฉ่ง
ตอบคำถามนามบัตรจัดแสดง
เดินสวนแซงสองฟากมากผู้คน
ครั้งแรกเจ้าเข้าเมืองเลื่องลือเสียง
ป่าวประเดียงเลี้ยงรำโกลาหล
คือความหลังครั้งหนึ่งซึ้งกมล
อำนวยผลสุดดีแก่ชีวิต
:a013:
รพีกาญจน์
คิดกลอนอื่นไม่ออก เอาประสบการณ์เก่าเข้ากรุงเทพฯครั้งแรก
ร่วมงาน ๕ ธันวามหาราช ปี ๒๕๔๖ ณ สวนอัมพร เขียนแก้ขัด
