ฉันคนธรรมดา เกิดบ้านป่าดินแดนไกล
เมื่อครั้งยังเยาว์วัย ด้อยทางด้านการศึกษา
มุ่งมั่นและฝันใฝ่ ด้วยดวงใจรักวิชา
ศิลปะวิทยา แต่ไรมามอบดวงมาน
มิเลอเลิศวิไล ขออย่าได้เรียกอาจารย์
ไม่ถึงแม้เรียกท่าน รู้สึกเขินเกินพอดี
เรียกครูยิ่งแล้วใหญ่ มิสอนใครเลยสักที
แนะนำบางคำมี หมายเพียงมิตรคิดเสริมกัน
สรรพนามตามควรใช้ ใดก็ได้สำหรับฉัน
ยินคำเหมือนสำคัญ เกินไปนักจั๊กเดียม
ธนุ เสนสิงห์
