พิรุณหล่นฝนล่าเริ่มมาแล้ว
แรกเริ่มแผ่วแล้วหนักประจักษ์เห็น
ไหลเจิ่งนองท้องธารผ่านลำเค็ญ
แล้งแสนเข็ญคงกลับลาลับไกล
สัตว์ไม่น้อยคอยน้ำที่พรำสู่
เหล่ามวลหมู่มัจฉาที่กล้าใหญ่
เวียนว่ายแหวกแถกเหงือกกลิ้งเกลือกไป
สู่แอ่งใหม่เบื้องหน้าถ้าพอมี
สัญชาติญาณผ่านพบประสบการณ์
ที่สืบสานเรียนรู้สู่วิถี
ของส่ำสัตว์จัดครองผองวิธี
เพียงเอาชีวีคืบเพื่อสืบพันธ์
บางประเภทเขตไกลใช่เรื่องยาก
แม้นลำบากเหลือล้นด้นสู่ฝัน
จับคู่ลองครองเคียงเพียงแค่วัน
ชีวิตพลันดับดิ้นสูญสิ้นใจ
บ้างตะเกียกตะกายว่ายทวนน้ำ
เพียรกระทำสู่ทางเพื่อวางไข่
เพื่อสืบต่อก่อพันธ์มิหวั่นใด
แม้มีภัยหมายปองจ้องจับกิน
คงเปรียบดังหวังรอน้ำบ่อหน้า
ของเหล่าปลาคอยจ้องลองทิ้งถิ่น
แม้ไกลห่างทางเลือกเกลือกตามดิน
ยอมจบสิ้นเตรียมฝ่าด้วยกล้าลอง
จะเลวร้ายกลายดีกว่าที่เดิม
ก็ต้องเริ่มเดินหน้าหาจุดของ
ใจที่ตั้งหวังวาดมิขลาดมอง
สิ่งหมายปองคงเสร็จสำเร็จไว
1p
