เมื่อลิขิตชะตาเรามาพบ
และมาจบด้วยที่คนที่ใช่
สีเทามืดหม่นหมองดั่งต้องไฟ
เป็นประกายไสวส่องใจเรา
จากชีวิตที่ร้างมานานนัก
ไร้ซึ่งหลักเกาะเกี่ยวเปล่าเปลี่ยวเหงา
ทุกข์กระหน่ำกรรมแกล้งไม่แบ่งเบา
ชีวิตเศร้าโศกเกินมาเนินนาน
เธอเข้ามาพิสูจน์ซึ่งถึงความรัก
ให้ประจักษ์ค่าล้ำทุกคำขาน
หญิงคนนี้มีค่าอีกครั้งกาล
ปรากฏภาพสะพานโค้งผ่านฟ้า
ทุกอณูหัวใจเริ่มไหลรื่น
มีเธอยืนอยู่ข้างไม่ห่างหา
ความอบอุ่นอิงซบพบอีกครา
เพิ่มคุณค่าชีวิตนิจนิรันดร์
น้ำหนาว
