...เพื่ออะไร?

หวังเอาไว้ว่าคงจะสงสาร
ยื่นเป็นทานเลี้ยงใจให้กับฉัน
เวลาล่วงเลยผ่านเนิ่นนานวัน
ความหวังนั้นเลื่อนลอยลดน้อยลง

การกระทำเกี่ยวข้องที่มองเห็น
ตัวฉันเป็นคนง้อพะนอส่ง
เธอไม่เคยยื่นใจไปจำนง
ห่วงพะวงแต่น้อยที่คอยเธอ

ฉันเป็นฝ่ายติดต่อไม่ท้อล้า
ฉันด้านหน้าเอ่ยถามความเสมอ
ฉันน้อยใจไม่เผยเอ่ยพร่ำเพ้อ
ฉันออเออเธอไปไม่แสดง

เธอเคยรู้บ้างไหมหัวใจฉัน
ความบีบคั้นของเลือดแทบเหือดแห้ง
ความยืดหยุ่นหัวใจไร้เรี่ยวแรง
ฉันต้องแสร้งทุกด้านการกระทำ

ปั้นเสียงงามถามไถ่ไม่ออดอ้อน
ทั้งที่หมอนเปียกชื้นทุกคืนค่ำ
หัวใจครวญหวนไห้เธอใจดำ
หรือเป็นกรรมเคยสร้างระหว่างเรา

หวังเอาไว้ว่าคงจะจงรัก
เริ่มประจักษ์ชัดแจ้งแห่งความเขลา
เหมือนฉันเล่นวิ่งไล่หมายจับเงา
วิ่งเหนื่อยเปล่าเงาหลบไม่พบเจอ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...เพื่ออะไร? (อ่าน 26355 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้