.....ยุทธหัตถี...( ฉันท์ ห่อ โคลง ).....
...โคลงสี่สุภาพ...
อภิรมณ์ร่มไม้..................................นักหรือ
ยุทธหัตถีระบือ........................................ทั่วหน้า
กระทำกล่าวเล่าลือ....................................แรมถิ่น
เรืองชื่อถือเกริกฟ้า....................................เกียรติก้องปฐพี
...อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑...
ฝุ่นจางกระจ่างตา..............................รวิฝ่าขมุกมัว
พรั่งพรูศัตรูทั่ว.........................................พระนเรศเขม้นมอง
เรียงรายกระจายหน้า..........................อุปราชะยืนครอง
พาทีดุจพี่น้อง..........................................พระเกียรติก้องประลองกัน
รบหลังคชาธาร................................นฤขานลุกาลวัน
ไร้คราวจะกล่าวขวัญ...................................ประดับเคียง ณ โลกา
ไสช้างมิพร่างพรั่น.............................ระยะฟันกระชั้นตา
ช้างน้อยนักด้อยกว่า....................................กิริยาจะถอยพลัน
รินน้ำพระเนตรไหล...........................คชใยมิรักฉัน
ปลอบโยนตะโกนลั่น...................................อุระสั่นสะท้านทรวง
พ่อพลายมิอายหรือ...........................อริลือระบือปวง
ด้อยในหทัยช่วง........................................สติพลั้งระย่อเตือน
โอกาสจะวาดการณ์...........................ทวิหาญจะผลาญเยือน
โลกามิลืมเลือน.........................................สดับฟังทุกครั้งชม
แสนรู้พระชูชื่น.................................วกหักคืนละตื่นตรม
แลกงากระแทกข่ม.....................................สะบัดงวงสะบั้นกาย
แบกล่างระหว่างตัว............................มฤตมัวแสดงราย
จ้วงฟันกระชั้นพ่าย.....................................มรณังพม่าเฟือน
เป็นยุทธหัตถี..................................ปฐพีมิมีเลือน
แซ่ซ้องทุกปีเดือน.....................................ประณตน้อม ธ บังคม
1p
