.....ด้วยห้วงรักที่เคยสุกงอมว่าหวาน ไม่กี่ยามน้ำตาลก็มอดไหม้
ด้วยอุบัติชัดแจ้งแห่งมารใจ จึ่งทำให้หัวใจร้าวระทม
เธอเปลี่ยนไปเห็นชัดเป็นแน่แท้ จากเหลียวแลห่างเหินช่างสาสม
ในหัวใจคงมีใหม่ไว้เชยชม อกสุดตรมรักล่มระบมระกำ
ลำบากแค้นแน่นในมรสุม ร้อนรุมสุมทรวงในความช้ำ
เขาคนที่พรากเธอไปให้ระกำ สร้างรอยจดรอยจำให้ย้ำทรวง
คือหมู่มิตรชิดใกล้ใช่ใครอื่น แสร้งทนฝืนชื่นดวงหน้าประชาหลวง
ตอกย้ำเจ็บแสบแนบชิดทรวง โอ้สุดหวงเธอผันแปรมิใยดี
