- ศิลปะการมอง -

- ศิลปะการมอง -

มองสิ่งใดให้เห็นความเป็น“ศิลป์”
ทั้งน้ำ,ดิน,เมฆ.ฟ้า.บ้าน,ป่าเขา
มีศิลป์ซ้อนซ่อนแง่งามแผ่เงา
ควรรู้เท่าทันเห็นความเป็นจริง

มองสิ่งใดใจพันผูกตัณหา
รู้เถิดว่าใจมีภูตผีสิง
หลอกหลอนตนวนเวียนเปลี่ยนประวิง
ทุกวันยิ่งเดือดร้อน“หาบ,คอนกรรม”

มองสิ่งใดใจแส่หาแง่คิด
เพ่งพินิจในส่วนควรขันขำ
ขืนความใคร่ข่มความอยากที่ลากนำ
จะไม่ล้ำล่วงสู่ประตูทุกข์

ทุกสิ่งอย่างต่างมีแง่ดี,ชั่ว
อย่าจับตัววางตายหมายเป็นจุก
ต้องส่ายแส่แลหามาประยุกต์
เปลี่ยนเป็นปลุกปั้นแง่ตามแต่การณ์

ความชั่วคือความดีที่เปลี่ยนแง่
ความดีแลคือความชั่วทั่วสถาน
มองกลับกันมาไปให้นานนาน
จึ่งพบพานความจริงสองสิ่งนี้

มองสิ่งใดไม่เห็นความเป็นศิลป์
ใจจะดิ้นรนอยู่กลางหมู่ผี
ฝากความคิดมอบให้ด้วยไมตรี
เป็นวิธีสะสางทุกข์บางเบา

เต็ม อภินันท์
๗ ธันวาคม ๒๕๕๗ /๒๕๕๙
* ขอบคุณรูปภาพจากอินเตอร์เนต *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - ศิลปะการมอง - (อ่าน 2769 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้