รักลวง

หยาดน้ำตาไหลนองต้องแก้มนิ่ม
เคยแย้มยิ้มพิมพ์ใจชวนหลง
มากลายกลับอับเฉาไม่เนาคง
ไม่เหลือแล้วแววหงส์อย่าสงกา

เชื่อคำหวานหว่านล้อมยอมทุกอย่าง
พอจืดจางร้างไกลไม่หวนหา
ได้ชมชิมลิ้มรสหมดราคา
ทำที่ท่าหมางเมินเดินไม่มอง

เหลือแต่เพียงรอยช้ำให้จำจด
จึงรันทดทรมาพาเศร้าหมอง
ด้วยรักล้นจนใจไม่ตรึกตรอง
มิอาจครองคู่เขาเศร้าหทัย

ไม่คิดว่าคนดีมีเจ้าของ
กลายเป็นตัวสำรองของเล่นใหม่
ภาพที่เห็นเมื่อครู่สู้ข่มใจ
ฉันจะต้องอยู่ได้ไม่ม้วยมรณ์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: รักลวง (อ่าน 26558 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้