ฟังเล่าความซาบซึ้งเป็นหนึ่งนิตย์
มอบดวงจิตเพียงชี้คนที่เอ่ย
แม้นปีผ่านรักไม่เลือนคงเหมือนเคย
น่าชมเชยยิ่งนักคนรักจริง
ใจหนักแน่นเพียงนี้ไม่มีนัก
คนที่รักตราตรึงเพียงหนึ่งหญิง
ไม่นอกลู่นอกหลักหลายพักพิง
หนักแน่นยิ่งแผ่นผาสถาพร
แต่รู้ไหมบางครั้งฉันก็เบื่อ
เวลาเหลือไม่มากยากถ่ายถอน
อยู่กันมายันแก่ฟันแยกคลอน
เงินเป็นก้อนไม่เคยเห็นเป็นบุญตา
กินแต่เหล้าเมายาหัวราน้ำ
กลับบ้านค่ำค่อนยามตีสามกว่า
เงินไม่พอต่อเดือนเอือมระอา
ชีวิตล้าเหลือชังเป็นครั้งคราว
ในวัยแก่ป่านนี้จะมีหรือ
หญิงใดฤๅให้กอดเพื่อคลายหนาว
ทุนแก่นี้ไม่หลีกอยู่อีกยาว
คือเสน่ห์จันทร์ขาวไม้เท้าทอง
อิอิ
ปลายฝน คนงาม
