ชีวิตสิ้นดินกลบสวดศพเผา
กว่ากี่กาลนานเนาเพลาโศกศัลย์
ตัวเลขนับจับร้อยมากร้อยพัน
ยกมือชี้นี่นั่นโทษบั้นปลาย
คลื่นพังภินหินถล่มเรือจมน้ำ
ใต้เถื่อนถ้ำเขาโคกโยกเยกส่าย
รอยแตกปริหิมะหลอมละลาย
พ่นประกายเป็นไฟไหลลงดาน
ทั่วถ้วนหน้าอาดูรโอยสูญเสีย
ร่างพับเพลียเสียธาตุขาดมวลสาร
โรคเก่าใหม่ไร้ยายากต้านทาน
ลักอาหารร้านขนปล้นสดมภ์
ลืมบาปบุญรุนแรงแย่งอำนาจ
อ้างเชื้อชาติศาสน์กษัตริย์ขจัดข่ม
ใครเห็นตามงามดีรี่เชยชม
กดหัวก้มกวาดทรัพย์นับอากร
ส่งทหารยานเกราะเรือเหาะบุก
ทะลวงรุกราบล้อมบอมบ์เขตขอน
อพยพหลบไกลหนีไฟฟอน
ถื่นเคยอยู่อู่เคยนอนจรจากลา
เลิกตัวใครตัวมันเอาตัวพ้น
สำนึกตนตริตรองมองปัญหา
ใช้หลักพ่อพอเพียงพร้อมธรรมา
คงไม่ช้าพารอดปลอดกลียุค
รพีกาญจน์
