- คิดถึงคนเก่า...ไม่สร่าง -

- คิดถึงคนเก่า...ไม่สร่าง -

เธอถักถ้อยร้อยคำงาม.หอม.หวาน
สอดประสานสีสวยด้วยภาพฝัน
สะอาดโอษฐ์พจนาสารพัน
เป็นจำนรรจ์ผ่องผุดพิสุทธิ์จินต์

ไร้อายเอียงเดียงสามารยาหญิง
จารความจริงปรากฏหมดทั้งสิ้น
รักหรือชังอย่างไรไม่เล่นลิ้น
หรือดีดดิ้นดัดจริตแสร้งบิดเบือน

เป็นผ้าขาววาวมันอันสะอาด
ที่เธอวาดลายลักษณ์สลักเปื้อน
ภาพชวนชมคมชัดไม่แชเชือน
สลักเตือนสัญญาตรึงอารมณ์

ภาษารักมากหวานเฉกตาลอ้อย
จนลบรอยหมองที่มีสะสม
ภาษาชังยังสนุกคลายทุกข์ตรม
คำเธอคมควรค่าให้อาวรณ์

เพลินอ่านถ้อยร้อยกรองของสาวหนึ่ง
หันหวนจิตคิดถึงอีกหนึ่งสมร
เธอแข็งกร้าวห้าวหาญชวนราญรอน
ตัดใจทอนไมตรีทั้งที่รัก

เต็ม อภินันท์
๒๘ มกราคม ๒๕๕๘ / ๒๕๖๐
* ขอบคุณเจ้าของภาพในกูเกิล

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - คิดถึงคนเก่า...ไม่สร่าง - (อ่าน 3034 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้