- จำ..จำ...จำ -

- จำ..จำ...จำ -

"จำ"คือความกำหนดหรือจดไว้
ติดอยู่ในใจแน่มิแปรผัน
เป็น"สัญญา"เครื่องหมายให้รู้กัน
สัมผัสพลันรู้จักลักษณ์แม่นยำ

ทั้งรูป,เสียง,กลิ่น,รสกำหนดรู้
ได้ทางหู,ตา,กายเป็นสายส่ำ
ล้วนรู้ชัดแจ้งตามความจดจำ
แต่ต้องเรียกหากรรม"จำอะไร"

เห็นดอกไม้หอมระรื่นชื่นนาสา
คือจำปาคล้ายจำปีนี่จำได้
นั่นจำปูนหอมหวนรัญจวนใจ
จากเมืองใต้สยามนี้มีมานาน

จำปาแขกแปลกนามมากความหอม
ได้ดมดอมแล้วจิตคิดฟุ้งซ่าน
คิดถึงแขกแปลกหน้าโฉมสะคราญ
นัยน์ตาหวานผิวพม่าชวนอาวรณ์

จำปาลาวขาวนวลมาชวนชื่น
หอมทั้งคืนเก็บวางไว้ข้างหมอน
จำทุกจำทุกนามยามหลับนอน
จำกลิ่นอรติดใจไม่รู้ลืม...

เต็ม อภินันท์
ณ บ้านกลอนน้อย
๘ มิถุนายน ๒๕๖๐
* ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - จำ..จำ...จำ - (อ่าน 3375 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้