คงยืนเงียบเสียบเหงาเคียงเขาเปลี่ยว
ซบซีดเซียวคอยท่าเมฆห่าฝน
ถูกครอบคลุมลุ่มเครือใบเหนือบน
วอนอดทนจนกว่าข้ากลับเยือน
ดูหน้านิ่วหิวสิยั้งผลิผุด
คราบไคลจุดขาวขอบรอบกำเกลื่อน
รอยปริแปลกแยกกลางสีลางเลือน
โรครุมเรือนมดแมงแย่งไต่ตอม
พระพายโชยโบยโบกโศกสะท้าน
ต้องกิ่งก้านผ่านผือแท่งทื่อผอม
ร้อนตะวันจันทร์พราวหนาวปนปลอม
ดาราล้อมพร้อมพร่างน้ำค้างพรม
คิดหรือใครใจดำทำกับเจ้า
จำจากเหย้าเช้าเย็นเข็ญฝืนข่ม
เริงระบัดฝัดฟายร่ายรื่นรมย์
ปู่เยี่ยมยมพรหมันชี้บัญชา
สิงสู่ปางนางน้อมห่อห้อมแวด
เสียงแนแผดเสียดหูลุกซู่ซ่า
สานคีย์บอร์ดสอดเบสเฉดกีตาร์
เหลืออุราระงับขับฟ้อนเฟย
สิ้นทรงเสียบเงียบงันเข้าพรรษา
แปดกรกฎามาละเหวย
จะเคียงคู่อยู่ห้างเช่นอย่างเคย
สวนเจ้าเอยมะม่วงพวงลำไย
แฟนเป็นร่างทรง ไปส่งทุกวัน อิอิ
รพีกาญจน์
