ยี่สิบหกยกมากล่าว
จากคำเล่าผู้เฒ่าแก่
ตำนานกาลแน่แท้
ได้ตีแผ่แต่โบราณ

กำเนิดเกิดสุนทร
ลือขจรกลอนโวหาร
ฝากไว้ในตำนาน
หลายชั่วกาลนานชั่วกัลป์

ประดิษฐ์คิดอักษร
เป็นกาพย์กลอนเอ่ยอ่อนฉันท์
โครงกานท์นานอนันต์
ร่ำเรียนกันจนวันนี้

นามภู่ผู้เปรื่องปราชญ์
แสนฉลาดวาดวาที
ฝากไว้ในดินนี้
แสนสุดมีที่พรรณนา

ข้าน้อยค่อยฝนฝึก
จดจารึกเฝ้าศึกษา
พร่ำเพียรเรียนวิชา
หลายปีมาค่าอนันต์

สุนทรวอนวันทา
อักษรามาตามฝัน
ตราตรึกนึกถึงวัน
ท่านบากบั่นอันยิ่งใหญ่

สุนทรภู่ผู้ปราชญ์เปรื่อง
นามลือเลื่องสู่เมืองไกล
โลกาพาจรไป
จนใครใครไหนยินดี

กระผมพนมกร
ขอไหว้วอนอ่อนหัตถี
ตามฝันอันแสนดี
นามท่านนี้ที่ดวงใจ

กาพยานี ๑๑
รัตนตรัย รัตนจันทร์
๒๖ มิถุนายน ๒๕๖๐
ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต

ฝากกลอนสุนทรถ้อย
ตัวข้าน้อยยังด้อยไป
ภาษาหาวิไล
ผิดพลาดใดอภัยหนา

ลิขิตคิดปรับปรุง
เพื่อจรุงอักษรา
วันนี้ที่เมตตา
ได้เข้ามาหาความรู้

มวลมิตรจิตผ่องแผ้ว
ขอกราบแล้วแก้วงามหรู
เมตตาพาเอ็นดู
ขอเคียงคู่อยู่ด้วยกัน

น้องใหม่ในห้องกลอน
วิชาอ่อนช่วยสอนพลัน
ผูกมิตรคิดแบ่งปัน
ให้ตัวฉันกันน้องพี่

สุดท้ายหมายกราบก้ม
มือพนมก้มเกศี
ฝากกายคลายฤดี
กับน้องพี่ที่ห้องกลอน

รัตนตรัย รัตนจันทร์

ขอบคุณอุ่นดวงใจ
ซาบซึ้งในใจสุนทร
หัตถ์น้อยค่อยยอกร
ฝากบทกลอนก่อนนิทรา

ดึกแล้วแว่วเพลงครวญ
ลอยลมทวนหวลมาหา
น้ำค้างพร่างพรมมา
ต้องยอดหญ้ายามราตรี

บรรทมลมหนาวพัด
ดึกสงัดพัดสุขศรี
บรรเลงเสียงเพลงปี่
รื่นฤดีที่ได้ฟัง

ฝันดีเถิดพี่น้อง
ทั้งเพื่อนพ้องอย่าข้องหลัง
สุขขีมีพลัง
สู่ภวังค์ดังใจจินต์

ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
รัตนตรัย รัตนจันทร์