ใชัธัมมะสะกดเริ่มลดเลิก
มวลข้าเศิกรายล้อมมิยอมหนี
ลงฝังตัวขั้วแกนแน่นทวี
เพียรขัดสีทุกเมื่อเพื่อบางเบา
หวังว่าวันเวลาพาโผผิน
ปฏิทินจับฉีกวันแล้ววันเล่า
ผมดกดำขำออกแซมหงอกเทา
จนเกลี้ยงเกลาเคราคางห่างหลุดลอย
เพียงชำนะสะใจอันใดหือ
โหมกระพือย้อนกลับพับเหงาหงอย
น้ำตานองซ่องแซ่งดังแร้งคอย
ปลีกดงดอยซีดเซียวเปลี่ยวเอกา
มากหรือน้อยบ่อยไปท้ายให้โทษ
ก่อประโยชน์รู้ปรับรับคุณค่า
แบบนี้สิปฏิบัติมัชฌิมา
ถึงเชื่องช้าสงบจบนิรันดร์
เพราะสืบเนื้อเชื้อชาติวาดชีวิต
พรหมลิขิตตกฟากยากแปรผัน
กำหนดชื่อมื้อเดือนเคลื่อนพ้นครรภ์
ติดหุนหันพลันแล่นแทนคลี่คลาย
ใช้ธัมมะสะกดลดเลิกแล้ว
คงไม่แคล้วเจอหนักนิ่งชักส่าย
ขออยู่เย็นเป็นบ่อนก่อนแก่ตาย
อยากเปลี่ยนถ่ายกรุ๊ปเก่าไม่เอา บี
รพีกาญจน์
