โอ้ ฟ้าสาง สว่างแล้ว แก้วตาพี่
บนเตียงที่ มีแต่รัก ภักดิ์สมร
ผ้าผืนน้อย คอยคลุมให้ ได้ห่มนอน
โฉมบังอร ตอนนิทรา ยามราตรีฯ
ตื่นเถิดนุช สุดสวาท มิขาดรัก
เจ้าผ่องพักตร์ รักดั่งใจ ไม่หน่ายหนี
คอยเคียงข้าง ร่างละมุน อุ่นชีวี
ในชาตินี้ มีเพียงเเจ้า เฝ้าถวิลฯ
ขอบฟ้ากว้าง ทางเบื้องบูรพ์ สูรย์ส่องแสง
ถึงวันแห่ง แต่งแต้มฟ้า หนาโฉมฉิน
ลมพัดโชย โปรยไอหนาว พราวชีวิน
ธรณิน ดินชุ่มฉ่ำ ล้ำวิไลฯ
โอ้ ฟ้าสาง สว่างแล้ว หนาแก้วตา
ตื่นเถิดยา ฟ้าสีทอง งามผ่องไส
สุริยัน ผันขอบฟ้า มาไรไร
หลับอยู่ใย ใจพี่คอย จูบรอยปรางฯ
กลอนเก้าสุภาพ/กลอนคนปักษ์ใต้
รัตนตรัย รัตนจันทร์
๑๙ กรกฎา ๒๕๖๐
