เป็นความจริงสิ่งไหนได้มาง่าย
มักดูดายกรายฉิวมองผิวเผิน
ปล่อยเกะกะกีดขวางทางก้าวเดิน
ถือส่วนเกินเก็บกองห้องครัวไฟ
ก็ใช่เก่าเบาบางเชือกยางรัด
เพียงถูขัดสกปรกกระจกใส
กาวโปะปะถลอกเย็บนอกใน
การเข้าไม้ไร้นอตปลอดตะปู
ก็ใช่เก่าเนานานติดบานพับ
เปิดเผยงับจับแน่นแกนกลางอยู่
แผ่นกระดานร้านช่องไร้ร่องรู
ชั้นชิ่งตู้ม้านั่งโต๊ะตั่งเตียง
ก็ใช่เก่าเงางามยามส่องสาด
ส่วนสะอาดสะท้อนแสงแฉกเสี่ยง
มีตาไม้ไล่ลายเลื่อมรายเรียง
พลิกพบเพียงผุพองต้องฝนพรำ
ก็ใช่เก่าเขาเบื่อเชื่อตกยุค
ยอบนอนลุกรองเขียนเวียนจนหนำ
ทรงกระด้างค้างคราบเคลือบฉาบดำ
มือลูบคลำตำเสี้ยนสิ้นเนียนนวล
เป็นความจริงสิ่งไหนได้มายาก
เงินซื้อจากเหงื่อไคลไร่นาสวน
มักดูแลแช่ใช้ไว้ที่ควร
ถือเป็นส่วนหนึ่งในใจของเรา
รพีกาญจน์
