หนูเอ๋ยหนูนา
กินข้าวกล้าสังข์หยดกอสดอร่อย
ให้นมลูกผูกพันกันแต่น้อย
โตแล้วปล่อยหากินต่างดิ้นรน
ยามโชคดีมีกินตามถิ่นฐาน
งูระรานตายบ้างเป็นบางหน
ที่น่ากลัวตัวหลักมักเป็นคน
ทั้งเผาลนจิ้มแจ่วแพ้แมวเอย

      เนิน จำราย

กระต่ายเอ๋ยกระต่ายหนุ่ม
แอบหลบซุ่มมองวันพระจันทร์ฉาย
หลงแสงนวลชวนเคลิ้มเริ่มมอบกาย
พร้อมใจหมายเคียงครองทำนองรัก
ความเป็นจริงสิ่งนั้นเหมือนฝันแท้
ได้เพียงแค่ลำเค็ญรู้เห็นประจักษ์
ชมทั้งคืนฝืนใจไม่ได้พัก
จมในปลักวังวนเหมือนคนเอย

เนิน จำราย

ลูกเอ๋ยลูกพ่อ
คงร้องรอเวลาถามหาอยู่
ถึงเวลากลับบ้านท่านก็รู้
ให้เราสู้หาเสียงห้ามเลี่ยงงาน

เหลือเวลาจำกัดสาหัสนัก
ขอลาพักไปหาห่วงอาหาร
แป้งต้องรอต่อไปสิ้นในจาน
จงคิดอ่านวางแผนผู้แทนสิเอย

เนิน จำราย

งามเอ๋ยงามงอน
ฤๅซุกซ่อนเก็บกักสลักความหมาย
รับสมอ้างอย่างหนึ่งซึ้งใจกาย
ฤๅเห็นสายน่านนทีหวนรี่คืน
รับว่าต้องข้องจิตคราคิดถึง
ฤๅคำนึงจริงหนาจงอย่าฝืน
รับตามตรงคงเดิมเติมยั่งยืน
ฤๅเมื่อคืนโกรธสาวไข่ขาวเอย

เนิน จำราย