- รักในกำมืออนิจจัง -

- รักในกำมืออนิจจัง -

แรกรักกันฉันเธอเออออหมด
รู้ออมอดอารมณ์ข่มใจฉิว
ปัดโทสะปะทะจิตให้ปลิดปลิว
ร่วมกันหิ้วหามรักไว้พักพิง

รักหอมหวานนานไปคลายรสกลิ่น
จมูกลิ้นชินชมอารมณ์นิ่ง
หมดยินดียินร้ายมิไหวติง
เหมือนทอดทิ้งรักเก่าเฉาโรยรา

แม้ร่วมเรียงเคียงหมอนก็นอนเฉย
สิ่งที่เคยลืมคิดทำทุกทีท่า
ก่อนนอนคู่จู๋จี๋จำนรรจา
ก็เปลี่ยนมา“นอนกรน”จนรำคาญ

คำพูดห้วนด้วนไปไร้หางเสียง
เคยจำเรียงจ๊ะจ๋าวาจาหวาน
กลับเผ็ดร้อนตามอารมณ์โกรธซมซาน
ประกอบการตบตีมิน่าชม

แรกรักกันฉันเธอหวังเลอเลิศ
รักบรรเจิดสนุกสนานชื่นหวานฉม
ไม่จืดชืดเฉื่อยชาด้านอารมณ์
ถูก“หวานอมขมกลืน”ข่มขืนใจ

สัจธรรมกำหนดเป็นกฎโลก
รักชังโศกสุขเวียนเปลี่ยนแปรได้
“อนิจจัง”ยังคงดำรงไว้
คอยทำให้โลกเวียนหมุนเปลี่ยนแปร...

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลาบสือไท เมืองสุโขทัย
๒๖ กันยายน ๒๕๖๐
* ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - รักในกำมืออนิจจัง - (อ่าน 3323 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้