หลับไม่ลงพะวงถึงน้องนุช
สมองผุดความหลังครั้งเก่าก่อน
ครั้งสองเราเคยแอบแนบหนุุนนอน
อกสะท้อนโหยไห้ใจอาวรณ์
สักนิดหนึ่งเจ้าจะคิดถึงไหม
คนอยู่ไกลจิตใจยากถ่ายถอน
ป่านนี้เจ้าคงจะหลับตานอน
หรือหนุนหมอนเคียงใครใจพะวง
อยากจะฝากเดือนดาวที่พราวพร่าง
ช่วยบอกนางอย่าเปลี่ยนใจไหลหลง
เก็บแก้มหอมรอพี่นะโฉมยง
นิ่มอนงค์รอนะอย่าเปลี่ยนแปลง
