|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ราชาฟังดังนั้นพลันกริ้วเหลือ
นาคโอบเอื้อมิมาถึงถิ่นสถาน
บริภาษจอมนาคาว่าสาธารณ์
กระทำการโดยฉันทาถืออาธรรม์
๏ จึงระดมพราหมณ์ที่มีพระเวท
มากฤทธิ์เดชยิ่งใหญ่ในเขตขัณฑ์
ให้เข้ามารวมกลุ่มประชุมประชัน
เพื่อคัดสรรผู้อาสาจับนาคี
๏ เมื่อได้พราหมณ์ตามจิตที่คิดหมาย
จอมราชันบรรยายให้หน้าที่
“จับเป็นมาก็ได้ตายก็ดี
รางวัลมียศศักดิ์มากตอบแทน”
๏ พราหมณ์ทูลลาคลาไคลมิได้ช้า
มุ่งอุดรปัญจาล์ทำตามแผน
สืบถามหาสระน้ำประจำแดน
จนมั่นแม่นโคนหว้าใหญ่รอยไม่จาง
๏ จึงทดลองมนตรากับยาสั่ง
พ่นลงยังสระใหญ่ใสกระจ่าง
ในฉับพลันธารพลุ่งไอฟุ้งคว้าง
จากใจกลางสระงามน้ำขุ่นตม
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลมหนาว ในสายหมอก, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, Black Sword, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, ปิ่นมุก, น้ำหนาว, นักเลงกลอน, ลิตเติลเกิร์ล, มุกดาริน, ปลายฝน คนงาม, หนูหนุงหนิง, กอหญ้า กอยุ่ง
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ พราหมณ์ปลื้มใจในวิชาฤทธิ์ยาขลัง
มีพลังเหมือนหมายใจสุขสม
จวนจะค่ำทำเพิงค้างกางฝนลม
ทวนอาคมคาถาวิชามาร
๏ วางแผนมั่นเข้าวันใหม่เข้าในป่า
เก็บว่านยาพิษร้ายเพียงไฟผลาญ
มากพอที่บีฑานาคามลาน
จึงเริ่มงานที่เป็นไปดั่งใจคิด
๏ แลถึงคราพญานาคราช
ต้องมนตราพยาบาทนั่งไม่ติด
ร้อนรุ่มนักดังอัคคีเผาชีวิต
ปานเข็มพิษทะลวงดวงฤทัย
๏ เกิดสังหรณ์ร้อนจิตผู้คิดร้าย
มุ่งทำลายด้วยเวทเดชยิ่งใหญ่
อยากให้การณ์อันระแวงนั้นแจ้งใจ
จึงคลาไคลขึ้นเหนือพื้นปฐพี
๏ แล้วจำแลงแปลงกายเป็นชายหนุ่ม
มาดักซุ่มดูลาดเลาเฝ้าพื้นที่
หาพบเห็นผู้ใดใจมิดี
ไม่อยากรอจรลีตามร่องรอย
[/color][/size]
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, มุกดาริน, รพีกาญจน์, น้ำหนาว, กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, ปลายฝน คนงาม, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, นักเลงกลอน, กอหญ้า กอยุ่ง
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ได้พบพราหมณ์หมองูพักอยู่ยั้ง
รู้ผู้ที่มีพลังต้องร้างถอย
อกประอุกทุกข์ใหญ่มิใช่น้อย
เสโทย้อยย่ำย่างตามทางมา
๏ ดังกุศลผลบุญหนุนนำให้
พบพรานไพรพอดีที่ชายป่า
จึงทักทายไต่ถามความนานา
“ท่านเป็นชาวพาราแห่งใดฤๅ”
๏ พรานบุญตอบมอบน้ำใจไม่เย่อหยิ่ง
ตามความจริงจากใจอันใสซื่อ
“ชาวอุดรปัญจาละนามระบือ
ชนเลื่องลือแดนอุดมสมบูรณ์ดี”
๏ “เหตุจากไหนใครบันดาลเช่นนั้นได้
จึงปลอดภัยไร้ทุกข์เป็นสุขศรี”
พรานบุญตอบ “เป็นความชอบของนาคี
บารมีปกปักรักษ์มานาน”
๏ “ถ้าจู่จู่มีผู้จ้องปองร้ายนาค
มีฤทธิ์มากเกินที่นาคีต้าน
ความคิดเห็นเป็นไฉนในดวงมาน
แม้นเหตุการณ์คับขันกระนั้นแล้”
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, มุกดาริน, รพีกาญจน์, น้ำหนาว, กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, ปลายฝน คนงาม, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, นักเลงกลอน, กอหญ้า กอยุ่ง
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ พรานบุญว่า “หามีใครในเมืองนี้
ความคิดมีอย่างท่านนั้นกล่าวแน่
หรือว่าคนคนนั้นคือท่านแท้
ที่แปลกหน้ามาตั้งแง่ให้งวยงง
๏ ต้องม้วยมรณ์ด้วยศรพรานเป็นการตอบ
คิดมิชอบกับนาคาค่าสูงส่ง”
เห็นท่าทีที่รักกันเป็นมั่นคง
ดังจำนงนาคจำแลงเลิกแปลงกาย
๏ เป็นนาคีแล้วมีคำพร่ำเฉลย
ว่า “ท่านเอ๋ยเราทุกข์สุขสลาย
ด้วยมีพราหมณ์มากฤทธิ์ใช้พิษร้าย
ย่ำกล้ำกรายกายินถึงวิญญาณ์
๏ เขาตั้งหลักพักกายชายไพรศรี
คงเตรียมการณ์ผลาญชีวีเราวันหน้า
ขอไหว้วานท่านด้วยช่วยเมตตา
เรานาคานี้จะเทิดพระคุณ”
๏ พรานแน่ชัดว่าสัตย์จริงมินิ่งอยู่
ขออาสามาเป็นผู้ช่วยเกื้อหนุน
จะปกปักรักษ์นาคาที่การุณย์
คอยค้ำจุนปัญจาล์มาเนิ่นนาน
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, มุกดาริน, รพีกาญจน์, น้ำหนาว, กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, ปลายฝน คนงาม, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, นักเลงกลอน, กอหญ้า กอยุ่ง
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ “ท่านจงกลับคืนวังตั้งใจเถิด
เหตุร้ายใดจักไม่เกิดขึ้นกับท่าน
ข้าจะเฝ้าสระเอาไว้ป้องภัยพาล
ถ้าใครมากระทำการอันพิกล
๏ ต้องม้วยมรณ์ด้วยศรพรานผลาญชีวิต
สมโทษทัณฑ์ที่มันคิดอกุศล”
นาคาว่า “ถ้าทำร้ายก่อนคลายมนต์
เราต้องทุกข์รุกรนนานนิรันดร์
๏ ควรสำทับกับเขาให้คลายมนต์ก่อน
ตามขั้นตอนน้ำในสระจะแปรผัน
ไว้ชีวีดีหรือไม่ต่อไปนั้น
มิกีดกันท่านตามจิตพินิจความ”
๏ ตกลงได้เหมือนดังที่ตั้งจิต
วิเคราะห์กิจถ้วนถี่มิหยาบหยาม
เขาก็ศิษย์มีครูมิวู่วาม
ต้องทำตามแผนการวางงานไว้
๏ จำประจัญมันผู้ที่มีจิตต่ำ
มายีย่ำผู้ทำดียอมมิได้
มิประมาทรู้ว่าพลาดอาจมีภัย
จึงซุ่มกายภายในร่มไม้บัง
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, รพีกาญจน์, น้ำหนาว, ปลายฝน คนงาม, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, นักเลงกลอน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ หลังอุษามาอีกวันไม่ทันสาย
เห็นพราหมณ์ร้ายผู้ที่มีมนต์ขลัง
แบกกิ่งไม้สะพายถุงพะรุงพะรัง
แล้วมาตั้งศาลเพียงตาหน้าสระงาม
๏ เริ่มพิธีพลีกรรมทำคุณไสย
พ่นลงไปจนจบคำรบสาม
น้ำพวยพุ่งฟุ้งไอสมใจพราหมณ์
ว่านพิษตามลงเติมเพิ่มพลัง
๏ พรานบุญเห็นเป็นพราหมณ์ร้ายไม่ผิดพลาด
ประชิดพลันสันดาบฟาดลงกลางหลัง
พราหมณ์ฟุบลงยังคงซัดหมัดอีกครั้ง
แต่ก็ยั้งมิให้ถึงวายชนม์
๏ ตีนเหยียบบ่ามือคว้าหัวห้ามตัวถอย
จ่อคอหอยด้วยดาบกำราบก่น
พราหมณ์กลัวเสียชีวินสุดดิ้นรน
ขอปรานีชีวิตตนพัลวัน
๏ พรานตะคอกบอกอยากมีชีวีต่อ
อย่ารั้งรอคลายมนตราฝังอาถรรพ์
มิอาจเบี่ยงบ่ายได้ในครานั้น
รับปากพลันยันกายตั้งนั่งภาวนา
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, รพีกาญจน์, น้ำหนาว, ปลายฝน คนงาม, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, นักเลงกลอน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ พรานจ้องสระน้ำใหญ่ไอฟุ้งอยู่
ประเดี๋ยวดูระงับหายปลายคาถา
จึงมั่นใจพราหมณ์ร้ายคลายมนตรา
มิรอราดาบสะบัดตัดคอพราหมณ์
๏ “ประเพณีตีงูให้หลังหัก
ปู่สั่งนักย้ำเน้นเป็นข้อห้าม
ช่วงเวลาเข้าตาอับกลับอ่อนตาม
พอก้าวข้ามภาวะอันตราย
๏ คิดเรื่องหลังครั้งเก่าทำเอาแค้น
ถ้าหากแม้นมีโอกาสดังมาดหมาย
จักหวนย้อนมาย้ำคิดทำลาย
จึงความตายนั้นแท้ควรแก่การณ์
๏ เพราะทำตัวชั่วช้าอาญาหนัก
ใจคิดจักทำลายหมายประหาร
ถึงเทพไทไม่เมตตาคนสาธารณ์
รับโทษฐานเลวทรามตามกฎกรรม”
๏ จอมนาคาในครานั้นอาการร้อน
ค่อยค่อยผ่อนกลายเป็นเย็นชื่นฉ่ำ
รู้มนตราราคีที่กระทำ
ได้คืนคำคลายสิ้นแสนยินดี
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, รพีกาญจน์, น้ำหนาว, ปลายฝน คนงาม, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, นักเลงกลอน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ แปลงเป็นหนุ่มหน้ามนเหมือนคนก่อน
จึงรีบจรขึ้นตรวจตราหน้าสระศรี
เมื่อได้พบโดยพลันพรานบุญชี้
ให้ดูผีศัตรูผู้คิดร้าย
๏ จอมนาคีดีใจปานได้แก้ว
“เป็นพระคุณบุญแล้วหนอสหาย
ให้เราได้แทนคุณท่านอันมากมาย
มิกลับกลายยึดมั่นคำสัญญา
๏ แต่เราสองต้องช่วยกันจัดการศพ
อย่างเคารพศัตรูร้ายวายสังขาร์
คิดอภัยไม่ขอต่อเวรา
ปล่อยเป็นเหยื่อแร้งกาไม่น่างาม”
๏ ช่วยกันเคลื่อนศพไปสู่ไพรสัณฑ์
ห่างสระนั้นฝังให้มิได้หยาม
สำเร็จการพรานจะไปไกลเขตคาม
นาคเอ่ยนามพรานว่า “มหามิตร
๏ ขอร้องให้ได้แทนคุณเพื่อนบุญเถิด
น้ำใจท่านนั้นประเสริฐแสนซึ้งจิต
ที่เมตตาอารีต่อชีวิต
เชิญสถิตสุขอุรา ณ บาดาล”
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, รพีกาญจน์, ลมหนาว ในสายหมอก, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, ก้าง ปลาทู, นักเลงกลอน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ พรานเกรงใจไม่ปัดขัดประสงค์
เจ้านาคาพาลงสระพิศาล
ถึงวังทองมองอร่ามงามตระการ
ร่วมปฏิสันถารสมานกัน
๏ เชิญพรานไพรให้นั่งบัลลังก์คู่
หมายเชิดชูเกียรติมิตรสนิทมั่น
พรานบุญค้าน “ท่านนะหรือคือราชัน
ข้าต่ำชั้นเพียงพรานไพรไม่บังควร”
๏ “ท่านผู้ที่มีคุณนำหนุนนัก
เรื่องยศศักดิ์ฐานะคนละส่วน
อย่าให้เสียแรงรักที่ชักชวน
เลิกเรรวนพึงสดับรับรางวัล
๏ ให้ท่านครองอาณาห้าปราสาท
ดำรงราชเวียงชัยไอศวรรย์
ห้าร้อยนางนาคีโสภีพรรณ
จักคัดสรรเป็นบริจาริกา”
๏ พรานสนองน้ำใจไม่อาจขัด
ครองสมบัตินาคีอันมีค่า
อยู่ได้เจ็ดราตรีเจ็ดทิวา
เฝ้าทูลลาเจ้าบาดาลกลับบ้านเมือง
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, น้ำหนาว, ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, รพีกาญจน์, ลมหนาว ในสายหมอก, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, ก้าง ปลาทู, นักเลงกลอน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ จอมนาคาว่า “ขัดข้องหมองสิ่งไหน
จักดูแลแก้ไขได้ทุกเรื่อง
สิ่งใดผิดมิตรบุญจึงขุ่นเคือง
คิดย่างเยื้องคืนหลังดังวาที”
๏ พรานพรรณนา “หามีที่ข้องขัด
สารพัดสิ่งอำนวยอวยสุขี
แต่วาสนาข้าน้อยด้อยเพียงนี้
น่าจะมีความสุขกลับทุกข์ทน
๏ ห่วงเมียลูกผูกใจไม่ห่างหาย
อยู่นานช้าจะว่าตายกลางไพรสณฑ์
อีกอย่างข้าลาไพรใจกังวล
ด้วยเป็นคนเคยชินถิ่นวนา”
๏ “เพื่อนไปดีก็มิขัดอัชฌาศัย
แก้วแหวนใดสมบัติปรารถนา
นับโกฏิมอบตอบแทนให้ไปขายค้า
เพื่อนำพาบำรุงบำเรอตน”
๏ พรานบุญว่า “ข้าดำรงอยู่พงไพร
ทรัพย์มากไปใครเห็นเป็นฉงน
ขอเพียงนิดติดมือไปไม่มากล้น
พอคลายจนเมียลูกสุขสบาย”
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, น้ำหนาว, เส้นชีวิต ดำเนินไป, ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, รพีกาญจน์, Black Sword, ลมหนาว ในสายหมอก, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, ก้าง ปลาทู, นักเลงกลอน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ “จักคิดอ่านฉันใดตามใจท่าน
แม้นทัดทานรั้งอยู่ดูเสียหาย
การณ์จากไกลไมตรีมีมิกลาย
ยังจักหมายแทนคุณเกื้อหนุนกัน
๏ กาลข้างหน้าคราใดท่านได้ทุกข์
ขอดลสุขดำรงอยู่คงมั่น
ดั่งจำนงจงมาหน้าสระพลัน
กู่กระชั้นสัญญาณขานสามลา
๏ แม้มิพบเห็นใครผู้ใดอยู่
นายประตูจักนำท่านนั้นมาหา”
ตกลงกันเป็นคำมั่นคำสัญญา
นาคนำพาขึ้นบนพื้นปฐพี
๏ กล่าวคำลาพากันคืนพื้นเพเก่า
ถิ่นลำเนาเคยอาศัยได้สุขศรี
เมื่อรำพึงถึงในใจคนนี้
บ้านคือที่ครองสุขทุกชีวัน
๏ ดั่งสัตว์พรากจากดงอยู่กรงทอง
ย่อมหม่นหมองครองทุกข์สิ้นสุขสันต์
ถิ่นกำเนิดเกิดกายทั้งหลายนั้น
สายใยรักผูกพันมั่นมิเลือน
รายนามผู้เยี่ยมชม : ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, รพีกาญจน์, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, ก้าง ปลาทู, นักเลงกลอน, น้ำหนาว
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ พรานบุญถึงเคหาภรรยาเห็น
สิ้นลำเค็ญสุขใดไม่แม้นเหมือน
แม้ไม่เหลือเนื้อ ยา คืนมาเรือน
เล่าเรื่องเยือนแดนนาคาเมืองบาดาล
๏ มอบแก้วแหวนเงินทองของเมืองนาค
เห็นไม่มากแต่มูลค่ามหาศาล
เมียพรานบุญสุขสบายไปอีกนาน
เกินกว่าการล่าเนื้อเพื่อยังชนม์
๏ อันพรานไพรมิใจต่ำความโลภหลาย
คนมากมายหยามหมิ่นสิ้นกุศล
ผู้ย่ำยีชีวิตจิตมืดมน
การมองคนผิวเผินจะเกินจริง
๏ อยู่มินานพรานบุญวุ่นใจนัก
แม้นอนพักเคหาน่าสุขยิ่ง
สัญชาตญาณพรานไพรไม่อาจทิ้ง
อยากเอนอิงในพนาคาคบไม้
๏ จึงสั่งเสียลูกเมียว่า “ในครานี้
เงินทองมีพอเพียงเลี้ยงตนได้
เข้าดงดานนานกว่าคราใดใด
ถึงแดนไกลที่ไม่เคยเลยก่อนมา
รายนามผู้เยี่ยมชม : ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, รพีกาญจน์, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, ก้าง ปลาทู, นักเลงกลอน, น้ำหนาว
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ แดนดงริมหิมพานต์อันลึกล้ำ
เพียงยินคำคนครั้งเก่าเล่านักหนา
อยากจะไปให้เห็นเป็นบุญตา
แนววนาวิจิตรพิสดาร”
๏ เตรียมธนูหน้าไม้ของใช้สอย
เผือก มัน กลอยหาได้หว่างไพรสาณฑ์
เสบียงกรังทั้งหยูกยาที่อาธาร*
เมื่อจัดการครบครันจึงผันจร
๏ เบนหน้าบ่ายไปสู่อุดรทิศ
เขตป่าปิดเดินยากมากสิงขร
ด้วยจิตพรานผู้ชาญป่ามิอาทร
เที่ยวแรมรอนนอนวนาหลายราตรี
๏ จนลุล่วงห้วงน้ำงามประหลาด
รุกขชาติแปลกตากว่าทุกที่
ดุจเทวัญสรรค์บุปผาสุมาลี
หลากหลายสีชื่นฉมชวนดมดอม
๏ น้ำใสสวยด้วยกลุ่มปทุมมาศ
ดารดาษอุบลบานซ่านกลิ่นหอม
ดุจแข่งขันกันชูกรอันอ่อนน้อม
สะพรั่งพร้อมชมเพลินจำเริญใจ
รายนามผู้เยี่ยมชม : ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, รพีกาญจน์, Black Sword, ปิ่นมุก, หนูหนุงหนิง, ก้าง ปลาทู, นักเลงกลอน, น้ำหนาว
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ใกล้เวลาสายัณห์กระชั้นนัก
หาที่พักสักคราค่อยมาใหม่
มองที่เหมาะจำเพาะค้างมิห่างไกล
ลัดเลาะไปพบอาศรมบรมมุนี
๏ พรานสบายใจนักขอพักค้าง
มิเดือดร้อนนอนห้างให้ยากที่
เดินมุ่งหน้าไปหาเจ้ากุฎี
วันทาพระฤษีมีเมตตา
๏ พรานบุญถามความเป็นผู้อยู่โดดเดี่ยว
“ภาระเกี่ยวภักษาหารใครสรรหา
ยามเจ็บป่วยใครช่วยอวยหยูกยา
เหล่าสัตว์ร้ายมีไหมมาบีฑากาย ”
๏ พระมุนีชี้แจง “แหล่งอาหาร
ทุกวันวารขบฉันนั้นเหลือหลาย
เลือกเพียงผลที่หล่นพื้นดื่นกระจาย
ทั้งลิงป่ามาถวายให้ทุกวัน
๏ ส่วนหยูกยานานาพรรณสมุนไพร
เกินต้องการสัญจรในพนขัณฑ์
ทุกก้าวย่างมิห่างยาสารพัน
ต่างสามัญพิเศษเวชวนา
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ สัตว์ร้ายใดไม่บีฑาวิสาสะ
เบียดเบียนละทุกสิ่งอหิงสา
การป้องกันนั้นหรือคือเมตตา
มิได้มีเดชามาค้ำชู
๏ แล้วโยมเป็นพรานไพรหรือไรเล่า
มิหาบเขา หนังใดสงสัยอยู่
เดินเข้าดงหลงผิดทิศมิรู้
หรือมาสู่เจตนาว่าอย่างไร”
๏ “ฉันเป็นพรานนานมาพนาเวศ
ถ้วนทุกเขตท่องถึงสิ้นถิ่นไหนไหน
เพียงป่านี้ที่เพิ่งมาเพราะว่าไกล
เดินทางได้ลำบากยากเอาการ
๏ พบห้วงน้ำงามปานธารสวรรค์
ฤๅเทพสรรค์ถวายให้แก่ท่าน”
คำโยคี “มีมาแต่ช้านาน
อยู่ในเขตหิมพานต์มหาพน”
๏ “เมื่อวานผ่านมาเห็นเป็นบุญนัก
พรุ่งนี้จักชมความงามอีกหน
ด้วยติดตาตรึงใจคล้ายต้องมนต์
ชะตาดลประสบพบสิ่งดี
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
