|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ในครานั้นเวชยันต์สะท้านสะเทื้อน
ทิฆัมพรร้อนเหมือนจะหมกจะไหม้
ทิพย์อาสน์เคยอุ่นละมุนละไม
เหตุไฉนกระด้างระคางระคาย
๏ เทพอนงค์เคยชิดสนิทเสน่ห์
ทำรวนเรเหมือนแกล้งจะแหนงจะหน่าย
เกิดความทุกข์รุกรนกระวนกระวาย
ทิพย์พิมานนั้นคล้ายทะลายทะลง
๏ จึงสอดส่องทิพย์เนตรประเทศประทับ
ได้สดับกรุงไกรลาสประสาทประสงค์
สุธนจะเลือกโนราห์พะว้าพะวง
หลากอนงค์เกรงพลาดระหวาดระแวง
๏ หากมิช่วยทรงธรรมจะย่ำจะแย่
เพื่อคู่แท้มิต้องระหองระแหง
จึงแปลงองค์ช่วยกษัตริย์ทะมัดทะแมง
เป็นแมลงปีกทองคะนองคะนึง
๏ เกาะใบหูแล้วรีบกระซิบกระซาบ
“มิหยามหยาบหรือมาทะล่าทะลึ่ง
ข้าเกาะผมโนราห์ชัดจะรัดจะรึง
ท่านเห็นจึงรีบชี้อย่าพิรี้พิไร”
รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, ฟองเมฆ, ลมหนาว ในสายหมอก, ลิตเติลเกิร์ล, ตูมตาม, น้ำหนาว, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, ปิ่นมุก, เส้นชีวิต ดำเนินไป, ปลายฝน คนงาม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ พระสุธนเยื้องย่างไปข้างหน้า
มองเกศาอนงค์นางองค์ไหน
พบแมลงอินทราดั่งว่าไว้
ประจักษ์ใจจึงพิจารณ์สรรพางค์
๏ แล้วจ้องนัยนาพาซึ้งซ่าน
แววรักหวานรับรู้อยู่ทุกอย่าง
จึงได้จับหัตถาโนราห์นาง
มโนราห์เปลี่ยนท่าทางกราบบาทา
๏ ท้าวปทุมราชโอกาสนี้
แสนยินดีตรัสเรียกให้มาหา
บังคมบาทพระบิดรพระมารดา
ชื่นชีวาสุขสันต์กันทั้งปวง
๏ ร่วมประโลมชมเชยพ่อเขยขวัญ
ต่างตื้นตันฤทัยอย่างใหญ่หลวง
ด้วยประจักษ์รักหวานซ่านซึ้งทรวง
ดั่งแมนสรวงประทานผู้คู่ฤทัย
๏ มีพระราชโองการจัดงานฉลอง
อภิเษกทั้งสองอย่างยิ่งใหญ่
เชิญคนธรรพ์ เทพทั่วฟ้าสุราลัย
ผู้เรืองวิทย์ฤทธิไกรในโลกา
รายนามผู้เยี่ยมชม : กร กรวิชญ์, ฟองเมฆ, ลมหนาว ในสายหมอก, ลิตเติลเกิร์ล, ตูมตาม, น้ำหนาว, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, ปิ่นมุก, เส้นชีวิต ดำเนินไป, ปลายฝน คนงาม
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ครั้นเมื่อถึงวันดีพิธีราช
แขกเหรื่อในกรุงไกรลาสมีมากหน้า
อวยพรชัยใจนิยมชมเดชา
มุทิตาจิตน้อมพร้อมเพรียงกัน
๏ แต่นั้นมามโนราห์ พระสุธน
เคียงกมลวันคืนชื่นสุขสันต์
รักที่พรากจากลามานานวัน
คืนสัมพันธ์แนบแน่นแสนทวี
๏ ร่วมภิรมย์ชมชิดพิศวาส
บุรุษชาติจริตเป็นเช่นอิตถี
รื่นในรสเสน่หามิอารดี*
สองเปรมปรีดิ์ปลาบปลื้มลืมเวลา
๏ จนวันหนึ่งพระสุธนกังวลจิต
เมื่อหวนคิดถึงเวียงชัยอาลัยหา
ยิ่งห่วงใยพระบิดรพระมารดา
เนิ่นนานมาที่พรากจากกันไกล
๏ จะอยู่ดีมีสุขเกษมศานต์
หรือพบพานโรครุกทุกข์ไฉน
หมู่อมิตรติดพันบ้างฉันใด
ตกอยู่ในห้วงถวิลมิกินนอน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ก่อนจะลาพระมารดรเคยวอนว่า
เมื่อพบปะมโนราห์มิ่งสมร
ตั้งใจไว้หมายรับกลับนคร
มาเนิ่นนานพระมารดรคงรอวัน
๏ เหมือนคำกล่าวเราหลงเมียเสียลืมแม่
อนาถแท้คะนึงครวญชวนโศกศัลย์
คิดจะคืนแว่นแคว้นแสนไกลกัน
จรจรัลหิมพานต์กันดารเกิน
๏ จะนำน้องมโนราห์ฝ่าไพรกว้าง
หรือให้ใส่ปีกหางเพื่อเหาะเหิน
เสมือนต้องแรมร้างแยกทางเดิน
กลัวเผชิญโพยภัยเมื่อไกลตา
๏ มโนราห์เห็นท่าทีพระสุธน
พลอยกังวลและยังคิดกังขา
กระทำผิดพลั้งใดในภัสดา
วอนวาจาให้เอ่ยเฉลยนัย
๏ พระสุธนแถลงแจงเหตุผล
รำลึกล้นถึงแผ่นดินถิ่นอาศัย
พระบิดร มารดาที่ลาไกล
ห่วงพระพลานามัยภัยครามครัน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ หรือมีหมู่ปัจจามิตรคิดฮึกหาญ
บิดาท่านชราแรงมิแข็งขัน
อาจประชิดพาราท้าโรมรัน
ห่วงและหวั่นโพยภัยไปนานา
๏ ตั้งใจนำมโนราห์น้องไปด้วย
แต่หวั่นใจจะไปม้วยเสียกลางป่า
หิมวันต์นั้นมากมีภัยบีฑา
แม้นให้น้องเหินฟ้าไกลตาแล”
๏ “ในข้อนี้ตัวน้องมิข้องจิต
น้องก็คิดคะนึงถึงพระแม่
ไปฉันใดน้องตามไปเป็นแน่แท้
มิยอมแน่จะพรากกันจนวันตาย
๏ ขอขึ้นเฝ้าเล่าความตามที่ว่า
แก่ทรงฤทธิ์บิดาพระฤๅสาย
ท่านอาจช่วยผ่อนผันอันตราย
จะเยื้องกรายด้วยดีวิธีใด”
๏ เมื่อขึ้นเฝ้าท้าวปทุมยินวาทะ
แทนที่จะทัดทานหาค้านไม่
ครั้นสดับเรื่องราวเข้าพระทัย
“การหวนไห้มาตุภูมิรุ่มอุรา
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ถือเป็นโอกาสดีอย่างที่สุด
เมื่อกินนรกับมนุษย์ร่วมวงศา
ความสัมพันธ์อันเป็นหนึ่งในโลกา
พ่อจักพาญาติพงศ์ไปส่งกัน
๏ การเดินทางย่างไปในพนัส
มีสารพัดอุปสรรคที่ดักกั้น
จักช่วยให้ได้เดินทางอย่างเทวัญ
อย่าคิดหวั่นอันใดในเรื่องนี้”
๏ จึงทรงหยิบพระขรรค์ชัยเลิศในหล้า
“พระขรรค์แก้วแววฟ้ารุ่งเรืองศรี
ผู้ใดครองปองเหาะเหินเดินเมฆี
นภวิถีจรจบได้ดังใจ”
๏ มอบพระขรรค์คู่เวียงชัยกรุงไกรลาส
บุรุษชาติผู้ทรงคุณบุญยิ่งใหญ่
พระสุธนวันทาพระภูวไนย
น้อมเกล้ารับพระขรรค์ชัยไม่จินต์จล*
๏ เรียนคาถาเทวามนต์จนวิทิต*
จึงตั้งจิตเหินไปในเวหน
ขึ้นอยู่เหนือเมฆาถลาวน
รอบมณฑลไกรลาสนครา
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ แล้วเหาะลงตรงหน้าปทุมราช
กราบพระบาทซึ้งคุณอดุลย์ค่า
ท้าวปทุมราชันจึงบัญชา
กำหนดวันเวลาออกเดินทาง
๏ เชิญชวนญาติพงศ์วงศ์ไกรลาส
ถือโอกาสเยี่ยมโลกาโพ้นป่ากว้าง
จันท์กินรีพร้อมพี่ทั้งหกนาง
ความตั้งใจไม่ต่างขอติดตาม
๏ วันเดินทางพลโยธามาเป็นทัพ
ใส่ปีกหางอย่างพร้อมสรรพแลล้นหลาม
พระสุธนทรงพระขรรค์แวววรรณงาม
ถึงฤกษ์ยามคู่มโนราห์นำหน้าไป
๏ ปทุมราชันและจันท์กินรี
พร้อมกลุ่มพี่บินเป็นหมู่อยู่เคียงใกล้
เหล่ากินนรร่วมวงศาออกคลาไคล
เป็นกลุ่มใหญ่ดูมืดฟ้ามัวดิน
๏ ค่อนทิวาฝ่าเวหนข้ามพ้นผ่าน
เขตวนหิมพานต์สมถวิล
พระทรงสั่งยั้งยาตราหน้าธานินทร์
ลงตั้งฐานบนถิ่นอาทิตย์ไผท
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ร่วมสำแดงฤทธามหามนต์
บันดาลดลสรรค์สร้างเวียงวังใหญ่
ล่วงยามดึกกึกก้องดังถึงวังใน
ส่งผลให้อาทิตย์วงศ์ทรงกังวล
๏ คาดปัจจามิตรประจันประหวั่นนึก
จะรับศึกหนักจิตคิดสับสน
ด้อยกำลังวังชาชราล้น
จำประจญชีพผดุงป้องกรุงไกร
๏ แต่เช้าตรู่ออกสู่หน้าปรางค์ปราสาท
พบเห็นภาพประหลาดแสนหวั่นไหว
อันริปูผู้ประชิดติดเวียงชัย
นั้นมิใช่ธรรมดาเดชาชาญ
๏ สั่งอำมาตย์ขุนวังทั้งนายทัพ
เตรียมพร้อมรับการณ์ศึกที่ฮึกหาญ
อาจเป็นจอมพาลาพญามาร
ผู้บันดาลวังบัดดลด้วยมนตรา
๏ พระสุธน มโนราห์มิช้าไม่
เช้าคลาไคลเข้าวังดังปรารถนา
รู้กังวลฉงนจิตพระบิดา
พลโยธาคงเตรียมการต้านไพรี
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ครั้นทราบว่าพระสุธนใช่คนอื่น
รับมโนราห์คืนชื่นสุขี
เสียงแซ่ซ้องก้องไปในธานี
ด้วยปิติยินดีทุกชีวัน
๏ เมื่อขึ้นเฝ้าท้าวอาทิตย์ราชา
นางจันทราเทวีมีสุขสันต์
ตามประสาพ่อแม่ลูกรักผูกพัน
พร้อมรับขวัญกินรีมโนราห์
๏ ท้าวอาทิตยวงศ์ทรงขอโทษ
มโนราหาได้โกรธคิดถือสา
เข้าสวมกอดหลังกราบกรานพระมารดา
เคยมอบรักเมตตาเหลืออาลัย
๏ ตอบคำถามเล่าความเก่าแต่คราวก่อน
“คราออกจากนครจรป่าใหญ่
ด้วยมุ่งมั่นฟันฝ่านานาภัย
จนล่วงกาลผ่านไปเกือบแปดปี
๏ แล้ววันหนึ่งลุถึงในกรุงไกรลาส
ได้สำแดงความสามารถฤทธิ์เรืองศรี
ท้าวปทุมราชแดนคีรี
จัดพิธีอภิเษกล้ำโอฬาร
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ทั้งคนธรรพ์ เทวา พญาครุฑ
กิงบุรุษ* สัตว์ประสมมหาศาล
กินรีกินรามาร่วมงาน
เกริกตระการแห่แหนแน่นกรุงไกร
๏ ร่วมครองคู่อยู่มณเฑียรวิเชียรรัตน์
สุขสวัสดิ์มิเนิ่นนานเกิดหวั่นไหว
จิตปั่นป่วนหวนคะนึงถึงเวียงชัย
และทั้งสองพระองค์ไม่ได้กินนอน
๏ เมื่อขึ้นเฝ้าทูลลาปทุมราช
เป็นเรื่องดีที่เกินคาดฝันมาก่อน
พระบิดาปทุมองค์ภูธร
ขอร่วมจรสู่ปัญจาล์มาเยี่ยมยล
๏ มอบพระขรรค์วิเศษเรืองเดชนัก
สามารถจักนำเหินเดินเวหน
จึงลัดฟ้ามาโดยไวหายกังวล
พร้อมไพร่พลญาติพงศ์วงศ์กินรี
๏ บัดนี้ยั้งรั้งรอท่าหน้าปราสาท
ขอพระราชานุญาตถึงเคลื่อนที่
เข้ามาเฝ้าพระชนกพระชนนี
สุดแล้วแต่จะทรงมีพระกรุณา”
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ครานั้นท้าวอาทิตย์วินิจฉัย
มิต้องให้ปทุมเจ้าเข้ามาหา
ท่านอยู่นอกแดนมนุษย์สุดขอบฟ้า
ยังอุตส่าห์เยือนแคว้นไกลแสนไกล
๏ รั้งรออยู่ริมพาราชั่วตาเห็น
มิลำเค็ญออกต้อนรับขับสู้ไหว
ให้ขุนวังสั่งมหาเสนาใน
เตรียมเครื่องใหญ่บรรณาการสานไมตรี
๏ เมื่อตกลงปลงฤทัยมิได้ช้า
ชวนพระนางจันทรามเหสี
รีบสระสรงทรงเครื่องเมลืองมณี
แล้วจรลีออกหน้าปราสาททอง
๏ ทรงบัญชายุรยาตรราชรถ
สมพระยศอึกทึกดังกึกก้อง
พลไกรไชโยร่วมโห่ร้อง
เสียงแซ่ซ้องพร้องดังด้วยปรีดา
๏ เมื่อถึงยังพาราเนรมิต
ท้าวอาทิตย์ทรงยั้งอยู่วังหน้า
ถึงวาระพระสุธน มโนราห์
กราบทูลท้าวปทุมมาแจ้งพระทัย
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ท้าวปทุมราชาในครานั้น
ชวนนางจันท์กินรีมิช้าได้
ออกรับรองปองสมานสานเยื่อใย
เชิญเสด็จสู่วังในใจเปรมปรีดิ์
๏ ปราสาททองมองอร่ามงามวิจิตร
ด้วยมนตราเนรมิตพิสิฐศรี
จรัสศิลป์ปิ่นเก็จเพชรรูจี
ลักษมีเปรียบปานพิมานแมน
๏ แล้วทั้งสองวงศาร่วมปราศรัย
อย่างแช่มชื่นรื่นฤทัยให้สุขแสน
วัฒนธรรมใดในดินแดน
แลกเปลี่ยนแม้นต่างกันมิฉันทา
๏ แล้วได้ยินวาทะองค์อาทิตย์
ยังเอ่ยย้ำ “เคยทำผิดยิ่งนักหนา
นำภัยร้ายให้ลูกรักมโนราห์
ลูกเข้าใจไม่ถือสาน่ายินดี
๏ ถึงเวลาสละราชสมบัติ
ให้สุธนขึ้นครองรัฐราชวิถี
กับลูกรักมโนราห์กินรี
เป็นราชินีคู่ราชบัลลังก์”
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ ปทุมราชสดับเมื่อรับรู้
มิช้าอยู่เช่นกันพลันรับสั่ง
“พระสุธนควรครองสองเวียงวัง
เราราชัยไม้ใกล้ฝั่งควรวางองค์
๏ พระสุธน มโนราห์เหินฟ้าได้
บินมาไปดั่งอารมณ์สมประสงค์
สลับละไตรมาสครองราชวงศ์
รักษ์ดำรงปกป้องสองพารา”
๏ พระสุธน มโนราห์วันทาบาท
ปิตุราชมาตุรงค์สองวงศา
รับสนองในพระกรุณา
ญาติกาพร้อมกันประทานพร
๏ การปฏิสันถารสมานญาติ
สองเชื้อชาติสุโขสโมสร
จนครบเจ็ดทิวาขอลาจร
เมื่อนครสองสัมพันธ์มั่นไมตรี
๏ ปวงประชาข้าไททั้งใหญ่น้อย
มาเฝ้าคอยส่งเสด็จทั่วพื้นที่
อยากจะเห็นการเหินเดินเมฆี
กินรา กินรีเป็นศรีตา
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ หลังจากนั้นมินานมีพิธีใหญ่
ราชาภิเษกให้สืบยศถาฯ
ฉลองฉัตรพระสุธนราชา
และพระนางมโนราห์ราชินี
๏ ด้วยเดชะบารมีบริรักษ์
ทรงพิทักษ์ปวงชนล้นสุขี
เกียรติระบือลือไกลในธาตรี
ทบทวีโภคทรัพย์นับอนันต์
๏ ตามพันธะสัญญาปทุมราช
ให้ครองกรุงไกรลาสอีกเขตขัณฑ์
ทรงมุ่งหมายผูกสายใจใยสัมพันธ์
มิห่างกันมั่นสวาทราชธิดา
๏ ครบไตรมาสเหมือนคำมั่นสัญญาไว้
สองดำเนินเหินไปในเวหา
ขึ้นครองราชย์ไกรลาสอีกนครา
ทุกวงศ์วานถึงเทวามาอวยชัย
๏ สองพระองค์ทรงเสวยราชสมบัติ
สุขสวัสดิ์จนสิ้นอายุขัย
ตามครรลองของกฎแห่งโลกัย
ผู้เวียนว่ายอยู่ในสังสารวัฏ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
|
Permalink: Re: พระสุธน มโนราห์ คำกลอน ธนุ เสนสิงห์
๏ อันเดชะบารมีที่ยิ่งล้น
พระสุธนภิญโญโพธิสัตว์
หลายชาติเกิดแล้วตายเป้าหมายชัด
มุ่งธรรมะปรมัตถ์เป็นบั้นปลาย
๏ ผู้ร่วมกรรมบรรพกาลผ่านมานั้น
เมื่อชีวันล่วงลับดับสลาย
มากพระองค์ทรงวิมุติถึงสุดท้าย
ลุเป้าหมายโลกุตรพระนิพพาน
๏ พระสุธนเป็นสัมมาสัมพุทธเจ้า
ผู้นำเหล่าเวไนยสัตว์มหาศาล
ข้ามโอฆะกิเลสเภทภัยมาร
ธรรมทานอบอุ่นวสุนธรา*
๏ ท้าวอาทิตย์เป็นสุทโธทนะ
ผู้เป็นพระปิตุรงค์สืบวงศา
พระนางจันทร์เป็นสิริมหามายา
ผู้กำเนิดบุตราล่วงโลกีย์
๏ มโนราห์เป็นพิมพาธิดารัตน์
ปฏิพัทธ์เนื่องในพระมเหสี
พระมารดาองค์จันท์กินรี
เป็นนางโคตมีชาติต่อมา
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
