เห็นกะปิน้ำปลาอาหารกล่อง
ขวดกระป๋องซองเซ็ทสำเร็จดื่ม
ตั้งอยู่ดีที่เก่าเขาหลงลืม
ไปปลาบปลื้มธงฟ้าประชานิยม
จับด้านบนขนไก่ไม้ปัดฝุ่น
อารมณ์ขุ่นเดือดปุดสุดเหลือข่ม
ซอสสีซีดชูรสฉลากนม
ต้องแดดลมค้างคาหมดอายุ
จนด้วงหนอนชอนไชไต่ข้าวสาร
แกลบรำนานอับชื้นเหม็นหืนตุ
แป้งป่นมันมอดแทะถุงทะลุ
บะหมี่จุซองเสื่อมเลื่อมละลาย
ผงซักฟอกผ้านุ่มชุ่มรีดเรียบ
เรียงระเบียบถี่ห่างโชว์วางขาย
ยาพ่นมดแมงสาบปราบยุงตาย
หยุดซื้อขายเคลื่อนไหวไม่เหมือนเคย
ทุกหมู่บ้านร้านรวงท้วงเงียบเหงา
นั่งยกเข่าเท้าคางมือว่างเฉย
ถ้าหากเป็นเข่นนี้ปีล่วงเลย
สิ้นแล้วเอยเจ๊งปิดเลิกกิจการ
มิผูกขาดค้าขายซื้อง่ายคิด
ไยมอบสิทธิ์พอพึงเดียวหนึ่งย่าน
หรือทำลายขายปลีกฉีกโบราณ
เหลือตำนานจุดจบซบกลุ่มทุน
รพีกาญจน์
