นั่งประคองใจตนให้ทนไว้
อย่าหวามไหวในกลอนป้อนความหมาย
โน้มน้าวบทรสหวานจากมานชาย
เกรงกลับกลายเป็นขมระทม..ครวญ..
บรรจงพิศพินิจกานท์ที่หวานรื่น
ชวนจิตชื่นหมื่นวันเมื่อฝันหวน
มาหยอกเย้าเช้าค่ำวางสำนวน
เผยทั่วถ้วนล้วนนัยว่าใยดี
หวามฤทัยเหลือเกินกลัวเพลินหลง
ตกบ่วงลงปลงหลักภักดิ์เพียงพี่
เข้ามาอ่านกลอนพจน์บทวลี
ทุกครั้งมีใจคล้อยล่องลอยตาม
เป็นเพียงกลอนอ้อนเล่นก็เห็นอยู่
แต่มิรู้เหตุใดเกินใจห้าม
อารมณ์ร่วมสวมรอยทุกถ้อยความ
จิตลามปามตามชิด ติดเขาไป..
รินดาวดี
๒๐ มีนาคม ๒๕๕๖
