ถอนออมทรัพย์นับฝากจากออมสิน
เป็นค่ากินค่ารถค่าขนม
เที่ยววันเด็กเสาร์แรกตุลาคม
ครูพาชมงานใหญ่จัดในเวียง
พอได้ยินดีใจหัวใจเต้น
เราวิ่งเล่นไชโยโห่ส่งเสียง
อยากเร่งวันเร่งคืนตื่นจากเตียง
เข้าแถวเรียงทั้งหมดขึ้นรถยนต์
แหละแล้ววันนั้นหนาก็มาถึง
รถตะบึงเลี้ยวลดบดถนน
ผ่านเรือนแพแม่น้ำบางตำบล
สวนผู้คนเดินวิ่งมีหญิงชาย
เห็นตึกลานบ้านช่องร้องคึกคัก
รถทะลักแล่นหยุดยาวสุดสาย
แยกไฟแดงเหลืองเขียวเลี้ยววุ่นวาย
ร้านซื้อขายป้ายปิดติดราคา
เห็นเครื่องบินบินร่อนลงเงยไต่
เห็นรถไฟชั่กชั่กจอดพักท่า
เห็นโฆษกวิทยุกรมประชา(สัมพันธ์)
เห็นสิงสาราสัตว์สวนตีนดอย
แสนสนุกสุขใจวัยประสา
กลับบ้านนาคุยคุ้งเป็นฟุ้งฝอย
ซับสิ่งสรรค์บันเจิดล้ำเลิศลอย
เมื่อเด็กน้อยคิดเห็นอยากเป็นครู
รพีกาญจน์
เมื่อ 6 ตุลาคม 2505
