กลบทบังคับใช้แต่ ก กา /กน /กง /กด /กก จาก "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" โดยหลวงศรีปรีชา (เซ่ง)
๐ โอ้ระอาอกข้าครานี้นี่
เหนสุดที่ที่จะคิดคิดถึงสมร
สมรแม่แม่จะร่ำร่ำอาวรณ์
อาวรณ์ร้อนร้อนร่ำร่ำรำพึง
รำพึงคิดคิดถึงพี่พี่จากเจ้า
พี่จากใจใจพี่เศร้าคะนึงถึง
คะนึงถิ่นที่สถิตจิตรคะนึง
จิตรคะเนแต่อ้ำอื้งให้อื้งใจ
ให้อึ้งจิตรจิตรจรจะจากรัก
โอ้โอ้จักจากนุชจะทำไฉน
อกอกโอ้ดวงจันทร์แม่ขวัญใจ
จำจำไกลจากเจ้าจะเศร้าครวญ
มิ่งมิ่งแม่พี่นี้จักลาจาก
แสนแสนยากคิดคิดน้ำจิตรหวน
นึกจิตรหายกายระกำแต่รำจวน
ต้องร้างจรจากนวลนิราศใจ
น้องแรกจากพี่เจ้าจักเศร้าโศก
จักแสนสุดวิโยคสุดอาไลย
เจ้าจงรักษ์รักษาครรภาใน
จงตั้งจิตรจิตรใจอาไลยรักษ
อันบุตรในในครรภ์นั้นมีบุญ
จักยอยกยกคุณอุดหนุนศักดิ์
อย่าประมาทประมาทจิตรจงคิดรัก
แม่ผ่องพักตร์พักตร์บุหลันดั่งจันทร ฯ
๑-----------------------๑
กลบทบังคับใช้แต่มาตรา ก.กา /กน /กง / กด/ กก ปรากฏอยู่ในการประพันธ์ลำดับที่ ๒๕ ของตำราศิริวิบุลกิตติ์
พิจารณาโดยรวมเห็นว่า มีข้อพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ
๐ ตลอดสำนวนทั้งกลบทนี้ บังคับให้ใช้แต่คำในมาตรา แม่ (ก.กา / กน/ กง/ กด/ กก) เท่านั้นในการเขียน
•
กลับสู่หน้าห้องเรียน กลอนกลบท คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก •
กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์ คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก