ฟางเส้นสุดท้าย : วินทร์ เลียววาริณ

ฟางเส้นสุดท้าย
-----------------------------------------------

สตรีจีนชาวปักกิ่งคนหนึ่งปลิดชีวิตสามีชรา โดยใช้เชือกรัดคอสามีจนเขาหมดลมหายใจ หล่อนถูกจับดำเนินคดีข้อหาฆ่าคนตายโดยเจตนา

ศาลสืบคดีและพบว่าหล่อนวางแผนฆ่าสามีจริง ไตร่ตรองไว้ก่อนจริง มันเป็นความผิดอุฉกรรจ์ตามกฎหมายแน่นอน แต่จะลงโทษหล่อนอย่างไร ในเมื่อคดีนี้ต่างจากคดีฆาตกรรมอื่น ๆ?

หล่อนอายุหกสิบสาม เมื่อสิบห้าปีก่อน สามีหล่อนเริ่มป่วยเป็นโรค Cerebral infarction เส้นเลือดไปเลี้ยงสมองตีบ เขากลายเป็นอัมพาต

หล่อนไม่ส่งเขาไปที่บ้านพักคนชรา เพราะรู้ว่าไม่มีใครจะดูแลคนเป็นอัมพาตที่ช่วยตัวเองไม่ได้แม้แต่จะเคี้ยวอาหารเอง

ไม่มีใครอีกแล้วในโลกนี้จะดูแลเขานอกจากหล่อน ทั้งสองมีลูกชายกับลูกสาว แต่ลูก ๆ ก็ต้องทำงาน รายได้ไม่พอช่วยพ่อ ลูก ๆ มาเยี่ยมพ่อแม่ได้เฉพาะในวันหยุดเท่านั้น

หล่อนตัดสินใจลาออกจากงานประจำ งานหลักคือดูแลเขาเต็มตัว งานรองคือขายของริมถนน รายได้น้อยนิดจุนเจือสองชีวิต

หล่อนดูแลสามีนานสิบห้าปี ตลอดช่วงเวลานั้น ทุกวันหล่อนต้องเคี้ยวอาหารทุกคำ แล้วป้อนเขาปากต่อปาก ทำความสะอาดร่างกายเขาทุกวัน

แล้วเรื่องร้ายกว่านั้นก็เกิดขึ้น หมอพบว่าหล่อนเป็นโรคร้าย หล่อนจะไม่สามารถดูแลทั้งตัวเองและสามีอัมพาต

ในสายตาของหล่อน เหลือเพียงทางออกสุดท้าย...
:
:
:

หลังจากกระทำการุณยฆาต หล่อนพยายามฆ่าตัวตาย แต่ไม่สำเร็จ

หล่อนบอกศาลด้วยน้ำตานองหน้าว่า “ฉันทนไม่ได้อีกต่อไป ฉันไม่อยากเป็นภาระกับลูก ๆ ฉันอยู่ในช่วงที่อ่อนแอ ฉันรู้ว่าไม่สมควรทำอย่างนั้น”

คนทุกคนมีจุดแตกหักทางอารมณ์ คนทุกคนมีฟางเส้นสุดท้าย

เป็นเรื่องง่ายที่จะพูดว่า “ทำไมไม่สู้ชีวิต” สำหรับคนที่เคี้ยวข้าวทุกคำป้อนสามีนานสิบกว่าปี ถือว่าสู้ชีวิตพอแล้วหรือไม่? หากเราอยู่ในสถานการณ์เดียวกันนี้ เราจะทำอย่างเดียวกันหรือไม่ หรือว่าทำเร็วกว่านี้?

เมื่อคนรักกัน ในวันที่ท้องฟ้าเป็นสีชมพู คู่รักมักบอกว่าจะร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันไปจนวันตาย

สักกี่คนสามารถทำตามคำสัญญาได้ ในสภาวะที่เลวร้ายที่สุด?

สักกี่คนสามารถร่วมทุกข์ตามคำสัญญาได้ เมื่อต้องสู้ลำพังคนเดียว?

ความรักเป็นเรื่องสวยงาม แต่บททดสอบความรักมักไม่ใช่เรื่องสวยงาม

บ่อยครั้งบททดสอบข้ามพรมแดนแห่งรักเข้าไปในพื้นที่ของความอดทนกับความเสียสละ ความเศร้าโศกกับความกล้าหาญ

ฟางเส้นสุดท้ายของภาระแห่งรักหนักกว่าขุนเขา และเราไม่มีวันรู้จนกระทั่งมันวางอยู่กลางหลังของเรา

โศกนาฏกรรมหนึ่งของมนุษย์คือ เห็นโศกนาฏกรรมรออยู่ข้างหน้า ก็ยังต้องเดินเข้าหามัน

ความรักมาพร้อมกับชะตากรรม แตกต่างเพียงที่ดีหรือร้าย มากหรือน้อย หนักหรือเบา

ไม่มีใครสามารถรู้ว่าความรักจะพาเราไปที่สวรรค์หรือนรก

บางทีเมื่อจะรักใคร ให้ลืมคำว่าชะตากรรม

ปล่อยให้รักพาไป ใช้ชีวิตคู่อย่างดีที่สุดทุกวัน ที่เหลือเป็นเรื่องของชะตากรรมซึ่งเรากำหนดไม่ได้

แต่นานๆ ครั้ง สิ่งดีๆ ที่ทำก็กำหนดชะตากรรมของคนคนหนึ่งได้

ในเดือนพฤศจิกายน 2558 ศาลกรุงปักกิ่งตัดสินปล่อยตัวหล่อน โทษจำคุกรอลงอาญา

วินทร์ เลียววาริณ
www.winbookclub.com

30 กันยายน 2560

คมคำคนคม

Love begins by taking care of the closest ones - the ones at home.

ความรักเริ่มด้วยการดูแลคนใกล้ตัวที่สุด - คนที่บ้าน

Mother Teresa

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ฟางเส้นสุดท้าย : วินทร์ เลียววาริณ (อ่าน 3731 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้