กลบทลงลักษณ์ปักอักษร/ซ้อน/กลบทนาคทวิพันธ์​  

                       ฟ้าวันใหม่

           ก.. กาพย์ฟ้าใหม่วันนี้ขับสีหวาน
           ข.. ขับสีธารท่ามทองครรลองใส
           ค.. ครรลองแห่งรสซ่านจารกลิ่นไอ
           จ.. จารกลิ่นกรุ่นอุ่นในไฉไลวัน

           ฉ.. ไฉไลฉัตรระวีชุลีแสง
           ช.. ชุลีแห่งตราตรึงซึงกล่อมขวัญ
           ซ.. ซึงกล่อมจิตรจับฟ้าเด่นจ้าจันทร์
           ด.. เด่นจ้านั่นนับช่วงแต้มดวงดาว

           ต.. แต้มดวงใจใฝ่ร้อยถ้อยลิขิต
           ถ.. ถ้อยลิลิตล้นปรี่ที่กลางหาว
           ท..ที่กลางห้วงทรวงแอบแนบแสงพราว
           น.. แนบแสงน้าวโน้มผ่านบานระยับ

           บ.. บานระย้าเย้าฝันปันใจหา
           ป.. ปันใจมาคราเจอเผลอประดับ
           ผ.. เผลอประดังทั้งเราเฝ้าซึมซับ
           ฝ.. เฝ้าซึมกับความซึ้งคิดถึงกัน

                   ครูแดง​ มนชิดา​ พานิช​   ประดิษฐ์                        
                            ตุ้ม​   ประพันธ์

       กลบทลงลักษณ์ปักอักษร
          กำหนดให้อักษรหน้าวรรคต้องเรียงตามพยัญชนะในวรรคถัดไป
       แต่เรียงอักษรข้ามได้จนจบสำนวน

       กลบทนาคทวิพันธ์
            กำหนดให้ 2คำหน้าในช่วงที่3 คือคำที่6/7 นำไปขึ้นต้นในวรรคถัดไปจนจบสำนวน

                    
                  เคลิ้ม

โฉบเฉี่ยว​เสี้ยวฝันอันเจิดจ้า
ก​วีวากย์ฝากฟ้าตระหวัดร่าย
หยดหยาดแห่งหมึกผนึกลาย
แกว่งกวัดกรีดกรายฉายนิมิต

เย้าหยอกกับยิ้มจนอิ่มหนำ
ดอกงิ้วรำลมรัวจนขั้วบิด
เพลงข้าวเบาเคล้าคลุกซุกจุมพิต
รวงวิจิตรระเนนเอนนาบนา

นกกระซิบออเซาะปะเหลาะรัก
ท่ามปิ่นปักแห่งไม้ของไพรป่า
ระเรียงเส้นลากเอื่อยเลื้อยปากกา
แตะแต้มฟ้าสู่ดาวสล้างโดม

ถักกำไลเส้นฟางพลางเรียงร้อย
เสกเป็นพลอยเพชรรุ่งแต่งปรุงโฉม
แหวนใบข้าวพราวนิ้วพลิ้วโพยม
หยดชโลมน้ำร่ำดอกราตรี

เอนอิงพิงไหล่ท่ามไอฝัน
เมื่อเงาจันทร์ประจบซบแสงหรี่
น้ำกระเพื่อมเอื้อมหาหัตถ์ราตรี
สายเส้นสีจึงสะดุดฉุดข้างแรม
    
นวลใบตองลูบไล้ที่ใบหน้า
เก็บชบาชมพูถูพวงแก้ม
ทัดดอกแก้วกัลยามาเสียบแซม
มงกุฏฟางกอปรแต้มแย้ม​ธิดา

                      ตุ้ม
    

          
         คำไวพจน์
          ดอกไม้

   บุษบา.. น่าชมภิรมย์เฝ้า
   บุปผา.. เคล้ากลิ่นอวลรัญจวนฝัน
   บุปผชาติ.. ดาษดาอ่าอำพัน
   บุหงา.. นั้นงามนักสลักใจ
   บุษบง.. บานคลี่อวดสีสด
   บุษบัน.. กลั่นรสหยดไสว
   ผกา.. แย้มแต้มฟ้าทิวาไกล
   มาลา.. ให้คำนึงถึงคร่ำครวญ
   ผกามาศ.. หยาดหวานสะคราญฟ้า
   มาลี.. พาพิศไหวอาลัยหวน
   สุคนธชาติ..​ วาดฉัตรกระหวัดอวล
   สุมาลี.. นี้นวลชวนน่าชม

                  ตุ้ม

 
​
       ราหูอมจันทร์​(บทอัศจรรย์)

สัพยอกบอกมาว่าแสนหนาว
บัลลังก์ดาวสูงสุดสู่จุดสอย
ราหู​ เกี้ยว​ พาราบุปผาคอย
โอบหัตถ์ค่อยคลืบคลานม่านราตรี

ประดุจภูติมายายุรยาตร
เมถุนธาตุโถมถามารศรี
หวังครอบครองเพ็ญผกายอดรานี
ค่ำคืนนนี้นั้นอยู่คู่กับนาง

เพลิงโลกีย์สีชมพูปูเต็มฟ้า
อสูรย์กล้าเกลี้ยกล่อมไม่ยอมห่าง
คิดครอบครองปองนวลล้วนอำพราง
อัศจรรย์สรรค์สร้างสุรางค์ชม

มโหรีบรรเลงเพลงกาพย์กล่อม
โพยมย้อมเย้าหล้าดาราฉม
แดนฉิมพลีวิมานซ่านอารมณ์
พยับห่มมายาเทวาลัย

พิศวาสเทวะถวิลหา
ครองจันทราเลอโฉมสู่โดมใหญ่
มิแบ่งให้ใครอื่นได้ชื่นใจ
จะอมจันทร์เจ้าไว้ไม่คายเชียว

อสูรเทพเสพสุขทุกขณะ
หวังเคล้าคละดวงแขมิแลเหลียว
จิบน้ำผึ้งพระจันทร์นั้นผู้เดียว
เพื่อเกาะเกี่ยวเนื้อนิ่ม​"หิมพานต์"
​
                ตุ้ม