ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย
คนเรียนไพรวิปริต
ผลของเหตุ เฉกเช่น ทุกวันนี้
ทุกถิ่นที่ วิปริต ผิดแปรผัน
เคยร่มเย็น เป็นสุข ถ้วนหน้ากัน
ต้องมีอัน พลัดพราก จากกันไป
ธรรมชาติ เคยสดใส ไร้ปลอมปน
กลับหมองหม่น เสื่อมทราม เกินแก้ไข
วิปริต เกินหยุดยั้ง ทั้งพงไพร
ร้าวรานใจ ขื่นขม ตรมฤดี
เคยสดชื่น บรรยากาศ สะอาดนัก
ต้องเหหัก ฝุ่นละออง จนหมองศรี
น้ำเคยใส ฉ่ำเย็น ในทุกที่
กลับร้อนราว อัคคี มีทั่วไป
ปฐพี เคยอุดม สมคุณค่า
กลับระอา แร้นแค้น เกินแก้ไข
สารพัด ธาตุอาหาร ล้วนจากไกล
หลงเหลือไว้ เพียงเศษเสี้ยว ธุลีดิน
หยาดพิรุณ เหมือนไร้ ฤดูกาล
ทิ้งเนิ่นนาน จนชีวิต คิดโผผิน
ด้วยยากไร้ อัตคัด แหล่งทำกิน
สิ้นชีวิน ด้วยแห้งแล้ง เหมือนแกล้งกัน
แสงสุรีย์ แผดเผา ราวนรก
ใบไม้ปรก ลางเลือน เหมือนเย้ยหยัน
เพราะบุกรุก แผ้วถาง พงอรัญ
ไร้ป้องกัน ภัยร้อนแรง แสงสุริยา
วิปริต ผิดอาเพศ ทั่วเขตคาม
ทุกโมงยาม หวังสร้างสุข ปรารถนา
พร้อมใจเถิด ร่วมสรรค์สร้าง ชาวประชา
พลิกโลกา ให้สุขสันต์ ทั่วกันไป
คนเรียนไพร
๔ พฤษภาคม ๒๕๖๗
