ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ชาติพ้นภัย

     ปัญหาใหญ่ ของไทย ในวันนี้
ประชาชี ขาดผู้นำ ชาติเข้มแข็ง
เศรษฐกิจ สังคม ล้วนอ่อนแรง
ทุกข์ยากแค้น ไม่ละลด หมดศรัทธา
     ทรัพยากร ธรรมชาติ ขาดดูแล
ล้วนผันแปร ตามปัจจัย ไร้รักษา
ผืนป่าดง พงพี ทั่วอาณา
ล้วนอ่อนล้า ด้วยก่นเผา เข้าทำลาย
     มลพิษ สิ่งแวดล้อม กระจายตัว
สร้างสังคม เมามัว ทั่วหมุดหมาย
คุณภาพ ชีวิต ต้องกลับกลาย
ดูคลับคล้าย ราวนรก อเวจี
     หากแม้นมี คนดี นำพาชาติ
สร้างโอกาส ให้คนไทย ได้สุขขี
รวมพลัง พลิกฟื้น ปฐพี
สามัคคี อีกไม่นาน ชาติพ้นภัย

คนเรียนไพร
๓ กรกฎาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

เปรียบเสือรักแดนดง

     เกิดเป็นลูก เจ้าป่า อยู่กลางไพร
แสนยิ่งใหญ่ กว้างไกล หาใครเหมือน
ไร้ศัตรู คู่แข่ง มาเยี่ยมเยือน
ไพรสะเทือน ด้วยสำเนียง เสียงคำราม
     เป็นเลือดเนื้อ เชื้อไข ไพรพระยา
ทั่วผืนป่า พงพนา น่าเกรงขาม
คอยปกปัก รักษา ทั่วเขตคาม
ทุกโมงยาม คุ้มครอง ผองสัตว์ไพร
     เป็นหน่อเนื้อ เชื้อชาติ พยัคฆี
เสริมศักดิ์ศรี ทั้งมวล ชวนหลงใหล
เป็นเจ้าป่า สมคุณค่า อย่างกว้างไกล
ดำรงไว้ บารมี ศรีป่าดง
     สืบลูกหลาน สันดาน พยัคฆิน
แหล่งทำกิน สมสั่ง ดั่งประสงค์
ความอุดม แต่งเติม เสริมมั่นคง
ให้ยืนยง พยัคฆา คู่ป่าไพร

คนเรียนไพร
๗ กรกฎาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

พลังมวลชน

     แสนสมเพช เวทนา ประชาไทย
คนรุ่นใหม่ เป็นผู้นำ ช้ำหนักหนา
ประเพณี ธรรมเนียม เคยทำมา
ไม่นำพา เสียงร่ำลือ สื่อสังคม
     เศรษฐกิจ มีปัญหา มากมายนัก
ไม่รู้จัก แก้ไข ใจขื่นขม
สร้างเพียงสิ่ง มอมเมา เศร้าอกตรม
ทุกข์ระทม เพราะอบาย กระจายไกล
     ศึกเขมร เดนมนุษย์ สุดชั่วช้า
มุ่งยาตรา ชายแดน แสนหวั่นไหว
เข้าครอบครอง ผืนดิน ถิ่นของไทย
ลุกเป็นไฟ ถึงหมดสิ้น ถิ่นแหลมทอง
     เสนาไทย ใจเขมร ล้วนเจนจัด
พร้อมประหัต ผิดเป็นชอบ ตอบสนอง
ร่วมขายชาติ แนบเนียน เวียนทำนอง
ตามครรลอง หมดคุณธรรม นำแพ้พ่าย
     ถึงเวลา สอบสวน ทวนความผิด
ไทยทั่วทิศ เจ็บแค้น ไม่ห่างหาย
คอยสาบแช่ง ให้ล่มจม จนวันตาย
ยามชีพวาย กายไร้ถิ่น ดินกลบฝัง
     ถึงเวลา กฎแห่งกรรม ต้องทำงาน
ด้วยถึงกาล มนต์ดำ สิ้นความขลัง
ประชาไทย ทั้งมวล รวมพลัง
สร้างจีรัง ยั่งยืน ผืนแผ่นดิน

คนเรียนไพร
๘ กรกฎาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ชาติธรรม

     ธรรมชาติ บาดเจ็บ จนบอบช้ำ
ถูกกระทำ ย่ำยี นานนักหนา
ทั้งเทือกเขา แมกไม้ ไพรพนา
ท้องธารา เหือดแล้ง แห้งหมดไป
     ธรรมชาติ สรรค์สร้าง สิ่งสวยงาม
ให้สมนาม ทั้งมวล ชวนหลงใหล
รู้สืบสาน ให้มั่นคง ดำรงไว้
ชีพสดใส สังคม อุดมกาล
     ธรรมชาติ โอบเอื้อ เพื่อปวงชน
สุขกมล สมดุล หนุนขับขาน
สร้างสังคม ชีวิต จิตชื่นบาน
ใจสราญ สร้างโลกสวย ด้วยมือเรา
     ธรรมชาติ มรรควิถี ฤดีพร้อม
ได้โอบล้อม อำนวย ด้วยขุนเขา
รู้รักษา สิ่งแวดล้อม พร้อมบรรเทา
ทุกข์บางเบา ให้ประชา  สุขารมณ์

คนเรียนไพร
๙ กรกฎาคม ๒๕๖๘