ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ชาติพ้นภัย

     ปัญหาใหญ่ ของไทย ในวันนี้
ประชาชี ขาดผู้นำ ชาติเข้มแข็ง
เศรษฐกิจ สังคม ล้วนอ่อนแรง
ทุกข์ยากแค้น ไม่ละลด หมดศรัทธา
     ทรัพยากร ธรรมชาติ ขาดดูแล
ล้วนผันแปร ตามปัจจัย ไร้รักษา
ผืนป่าดง พงพี ทั่วอาณา
ล้วนอ่อนล้า ด้วยก่นเผา เข้าทำลาย
     มลพิษ สิ่งแวดล้อม กระจายตัว
สร้างสังคม เมามัว ทั่วหมุดหมาย
คุณภาพ ชีวิต ต้องกลับกลาย
ดูคลับคล้าย ราวนรก อเวจี
     หากแม้นมี คนดี นำพาชาติ
สร้างโอกาส ให้คนไทย ได้สุขขี
รวมพลัง พลิกฟื้น ปฐพี
สามัคคี อีกไม่นาน ชาติพ้นภัย

คนเรียนไพร
๓ กรกฎาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

เปรียบเสือรักแดนดง

     เกิดเป็นลูก เจ้าป่า อยู่กลางไพร
แสนยิ่งใหญ่ กว้างไกล หาใครเหมือน
ไร้ศัตรู คู่แข่ง มาเยี่ยมเยือน
ไพรสะเทือน ด้วยสำเนียง เสียงคำราม
     เป็นเลือดเนื้อ เชื้อไข ไพรพระยา
ทั่วผืนป่า พงพนา น่าเกรงขาม
คอยปกปัก รักษา ทั่วเขตคาม
ทุกโมงยาม คุ้มครอง ผองสัตว์ไพร
     เป็นหน่อเนื้อ เชื้อชาติ พยัคฆี
เสริมศักดิ์ศรี ทั้งมวล ชวนหลงใหล
เป็นเจ้าป่า สมคุณค่า อย่างกว้างไกล
ดำรงไว้ บารมี ศรีป่าดง
     สืบลูกหลาน สันดาน พยัคฆิน
แหล่งทำกิน สมสั่ง ดั่งประสงค์
ความอุดม แต่งเติม เสริมมั่นคง
ให้ยืนยง พยัคฆา คู่ป่าไพร

คนเรียนไพร
๗ กรกฎาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

พลังมวลชน

     แสนสมเพช เวทนา ประชาไทย
คนรุ่นใหม่ เป็นผู้นำ ช้ำหนักหนา
ประเพณี ธรรมเนียม เคยทำมา
ไม่นำพา เสียงร่ำลือ สื่อสังคม
     เศรษฐกิจ มีปัญหา มากมายนัก
ไม่รู้จัก แก้ไข ใจขื่นขม
สร้างเพียงสิ่ง มอมเมา เศร้าอกตรม
ทุกข์ระทม เพราะอบาย กระจายไกล
     ศึกเขมร เดนมนุษย์ สุดชั่วช้า
มุ่งยาตรา ชายแดน แสนหวั่นไหว
เข้าครอบครอง ผืนดิน ถิ่นของไทย
ลุกเป็นไฟ ถึงหมดสิ้น ถิ่นแหลมทอง
     เสนาไทย ใจเขมร ล้วนเจนจัด
พร้อมประหัต ผิดเป็นชอบ ตอบสนอง
ร่วมขายชาติ แนบเนียน เวียนทำนอง
ตามครรลอง หมดคุณธรรม นำแพ้พ่าย
     ถึงเวลา สอบสวน ทวนความผิด
ไทยทั่วทิศ เจ็บแค้น ไม่ห่างหาย
คอยสาบแช่ง ให้ล่มจม จนวันตาย
ยามชีพวาย กายไร้ถิ่น ดินกลบฝัง
     ถึงเวลา กฎแห่งกรรม ต้องทำงาน
ด้วยถึงกาล มนต์ดำ สิ้นความขลัง
ประชาไทย ทั้งมวล รวมพลัง
สร้างจีรัง ยั่งยืน ผืนแผ่นดิน

คนเรียนไพร
๘ กรกฎาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ชาติธรรม

     ธรรมชาติ บาดเจ็บ จนบอบช้ำ
ถูกกระทำ ย่ำยี นานนักหนา
ทั้งเทือกเขา แมกไม้ ไพรพนา
ท้องธารา เหือดแล้ง แห้งหมดไป
     ธรรมชาติ สรรค์สร้าง สิ่งสวยงาม
ให้สมนาม ทั้งมวล ชวนหลงใหล
รู้สืบสาน ให้มั่นคง ดำรงไว้
ชีพสดใส สังคม อุดมกาล
     ธรรมชาติ โอบเอื้อ เพื่อปวงชน
สุขกมล สมดุล หนุนขับขาน
สร้างสังคม ชีวิต จิตชื่นบาน
ใจสราญ สร้างโลกสวย ด้วยมือเรา
     ธรรมชาติ มรรควิถี ฤดีพร้อม
ได้โอบล้อม อำนวย ด้วยขุนเขา
รู้รักษา สิ่งแวดล้อม พร้อมบรรเทา
ทุกข์บางเบา ให้ประชา  สุขารมณ์

คนเรียนไพร
๙ กรกฎาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ปล่อยวาง

     พุทธองค์ ทรงสอนสั่ง ครั้งพุทธกาล
เพียรสืบสาน ทำความดี ศรีสมัย
ลดละเลิก สร้างบาปกรรม กระทำไว้
วันจากไป ใจเปี่ยมสุข ทุกข์ผ่อนคลาย
     รู้ปล่อยวาง ร่วมสร้าง สันติสุข
กลียุค เพราะหมู่มาร พาลสลาย
สร้างสังคม ไร้ไหวอ่อน ขจรขจาย
ทั้งหญิงชาย แข็งแกร่ง แข่งเวลา
     สามัคคี คือพลัง สร้างมั่นคง
อยู่ยืนยง สืบสาน พระศาสนา
สิ่งยึดเหนี่ยว สั่งสม อุดมปัญญา
ต่อภายหน้า สังคมไทย ไร้บอบบาง
     สมาชิก ทุกเหล่ารุ่น มุ่งเดินหน้า
รู้ไขว่คว้า ร่วมกายใจ ให้กว้างขวาง
สันติสุข ต้องเคียงคู่ รู้ปล่อยวาง
พร้อมสรรค์สร้าง มรรคา แห่งความดี

คนเรียนไพร
๑๐ กรกฎาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

พุทธศรัทธา

     เพราะลุ่มหลง ลาภยศ สักการะ
สิ้นสัจจะ พุทธธรรม เคยขานไข
เห็นกงจักร เป็นดอกบัว ชั่วช้าไป
ระกำใจ เสื่อมทราม กามคุณ
     เคยมีคน กราบไหว้ ทุกเช้าเย็น
ด้วยบำเพ็ญ เพียรสร้าง บุญเกื้อหนุน
เพลิงโลกีย์ ผลาญใจ แสนทารุณ
ไร้เจิอจุน บุญทาน เคยทำมา
     พุทธธรรม ถ่องแท้ แต่กาลก่อน
ไม่อาจสอน ขัดเกลา เฝ้ารักษา
ให้สรรค์สร้าง บริสุทธิคุณ คนธรรมดา
ตามมรรคา ชาวพุทธ สุดช้ำใจ
    ความเสื่อมทราม ตามครรลอง อย่าหมองเศร้า
เพราะความเขลา อลัชชี ทุกสมัย
ทั้งสมี สีกา สร้างบรรลัย
ความยิ่งใหญ่ พุทธศรัทธา ไม่สั่นคลอน

คนเรียนไพร
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

สี่ขาในอาราม

     เพราะมีเธอ เคียงข้าง ไม่ห่างกาย
ไม่เคยคลาย ความรัก สมัครสมาน
แม้นิ่งเงียบ ใจเฉียบคม นิยมกาล
สุขสำราญ บานชื่น ทุกคืนวัน
     เธอคือใคร ใคร่รู้ ผู้อยู่เคียง
ไม่เอนเอียง สัตย์ซื่อ อย่างสร้างสรรค์
โลกทั้งใบ รับรู้ อยู่ทั่วกัน
ดุจสวรรค์ บนแผ่นดิน ถิ่นโลกา
     กตัญญู รู้คุณ หนุนนำทั่ว
ไม่เกรงกลัว สิ่งใด ไร้ปัญหา
มิตรสหาย แสนสนิท ยามชรา
ทุกเทศา สร้างสุข ทุกมุมเมือง
     แม้รูปกาย มิใช่ มวลมนุษย์
ใจพิสุทธิ์ กว่าโล้น ที่ห่มเหลือง
พฤติกรรม ทุศีล สร้างขุ่นเคือง
ควรชำเลือง อายสี่ขา ในอาราม

คนเรียนไพร
๑๒ กรกฎาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

โลกที่เปลี่ยนแปลง

     จากวัยเด็ก ยังเล็กนัก พัฒนา
โลกเบื้องหน้า สิ่งเรียนรู้ อยู่มากหลาย
นวัตกรรม สั่งสม อยู่มากมาย
ดูคลับคล้าย เรียนรู้ใหม่ ในทุกวัน
     ครั้นเติบใหญ่ เข้าสู่ วัยทำงาน
ประสบการณ์ สั่งสม สร้างสุขสันต์
พัฒนา ชาวประชา ไปพร้อมกัน
พร้อมยึดมั่น สร้างสังคม นิยมไทย
     เมื่อถึงครา ชราวัย ไม้ใกล้ฝั่ง
ได้เพียงนั่ง ชื่นชม สมสมัย
ทุกวันคืน โลกใบนี้ ดูเปลี่ยนไป
เกิดสิ่งใหม่ ประดับไว้ ในโลกา
     โลกเล็กลง เห็นผล บนฝ่ามือ
ทั้งสื่อสาร หารือ ปรารถนา
สารพัด ความรู้ ดูผ่านตา
สุขอุรา วิทยาการ ประสานใจ
     โลกทำร้าย ประชาไทย ได้ทุกสิ่ง
สร้างความจริง จากลวง ชวนหลงใหล
ให้เคลิบเคลิ้ม ทั่วแดนดิน ทุกถิ่นไทย
สุขละไม ดับสลาย กระจายพลัน
     ทุกเช้าค่ำ ดูข่าวสาร ผ่านมือถือ
ทั้งข่าวลือ ข่าวจริง สิ่งเสกสรรค์
โลกเงียบเหงา คับแคบ ลงทุกวัน
 ทุกข์มหันต์ ทั้งโลกา อีกนานไกล

คนเรียนไพร
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ศรัทธา

     คือความเชื่อ ทั้งกายใจ ในทุกสิ่ง
ชายเชื่อหญิง หญิงเชื่อชาย ไม่หน่ายหนี
เชื่อสนิท ชิดใกล้ ทั้งชีวี
กายใจพลี เพื่อศักดิ์ศรี นิจนิรันดร์
     คือความหวัง ที่วาดไว้ ให้ใจเข้ม
พร้อมเติมเต็ม อำนวย ช่วยสร้างสรรค์
ละบาปกรรม ทำดี ทุกคืนวัน
สรวงสวรรค์ กลางอก นรกไกล
     คือความรัก ภักดิ์ใจ ในทุกอย่าง
สวยสอางค์ ไม่ห่างเหิน ทุกสมัย
รักศักดิ์ศรี สุจริต คิดห่วงใย
สุขฤทัย ด้วยรัก สามัคคี
     คือความดี บริสุทธิ์ แสนผุดผ่อง
ตามครรลอง สมานสมัคร มรรควิถี
ทำการงาน สิ่งใด ใจเปรมปรีดิ์
มั่นฤดี สิ่งนี้เรียก ว่า "ศรัทธา"

คนเรียนไพร
๑๔ กรกฎาคม ๒๕๖๘