ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ตกสวรรค์

     ถึงเวลา ฟ้าหลังฝน สังคมไทย
ทุรกรรม ทำไว้ ให้ได้เห็น
สร้างบรรลัย กว้างไกล ทุกเช้าเย็น
ดุจเดือนเพ็ญ ไร้แสง แห่งศรัทธา
     ประพฤติผิด จริยธรรม ผู้นำชาติ
ลุอำนาจ ก่อร่าง สร้างปัญหา
อธิปไตย พังพินาศ ทั่วพารา
สิ้นปัญญา ขัดสน จนบรรลัย
     หวังครอบงำ ใจกาย มลายสิ้น
ทั่วท้องถิ่น อบายมุข ทุกสมัย
สารพัด ทำร้าย ประเทศไทย
จนห่างไกล สุขสันต์ ทั้งวันคืน
     แผ่นดินไทย ไม่ไร้ ซึ่งคนดี
เสริมศักดิ์ศรี เข้มแข็ง แกร่งทั้งผีน
ให้ก้าวหน้า สามัคคี พร้อมหยัดยืน
ร่วมพลิกฟื้น ความยิ่งใหญ่ ในโลกา

คนเรียนไพร
๒๙ สิงหาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ปรัชญาชีวิต

     สัจธรรม ความเป็นจริง แห่งชีวิต
ล้วนยึดติด ด้วยผลกรรม ธรรมสั่งสอน
สร้างความดี ผลบุญ เอื้ออาทร
แสนทุกข์ร้อน เพราะสิ่งชั่ว ตัวทำมา
     แม้สั่งสม บุญญา บารมี
สร้างสิ่งดี ไร้ขื่นขม สมปรารถนา
กุศลบุญ เกื้อหนุน ยามชรา
เมื่อถึงครา จากไป ไร้ระทม
     แม้กระทำ ความชั่ว แสนมัวเมา
ความอับเฉา ครอบงำ ทำขื่นขม
ทั้งชีวา พาชีวิต ติดโคลนตม
ดำดิ่งจม อเวจี ที่มืดมน
     เป็นปรัชญา แห่งชีวิต ตลอดไป
ไว้เตือนใจ เพียรก่อร่าง สร้างกุศล
ให้สมคุณ สมค่า ความเป็นคน
ไร้ปลอมปน บริสุทธิ์ ทุกยุคไป

คนเรียนไพร
๒ กันยายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ปรัชญาชีวิต

     สัจธรรม ความเป็นจริง แห่งชีวิต
ล้วนยึดติด ด้วยผลกรรม ธรรมสั่งสอน
สร้างความดี ผลบุญ เอื้ออาทร
แสนทุกข์ร้อน เพราะสิ่งชั่ว ตัวทำมา
     แม้สั่งสม บุญญา บารมี
สร้างสิ่งดี ไร้ขื่นขม สมปรารถนา
กุศลบุญ เกื้อหนุน ยามชรา
เมื่อถึงครา จากไป ไร้ระทม
     แม้กระทำ ความชั่ว แสนมัวเมา
ความอับเฉา ครอบงำ ทำขื่นขม
ทั้งชีวา พาชีวิต ติดโคลนตม
ดำดิ่งจม อเวจี ที่มืดมน
     เป็นปรัชญา แห่งชีวิต ตลอดไป
ไว้เตือนใจ เพียรก่อร่าง สร้างกุศล
ให้สมคุณ สมค่า ความเป็นคน
ไร้ปลอมปน บริสุทธิ์ ทุกยุคไป

คนเรียนไพร
๒ กันยายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ว-น-ก-ร

     อักษรา ตัวแรก เป็นแก่นแกน
คือ ว."แหวน" มั่นอุรา สมาสัย
"วิสัยทัศน์" โอบเอื้อ เพื่อพงไพร
รักษาไว้ อุดมการณ์ งานวนา
     ตัวต่อไป นั้นหรือ คือ น."หนู"
ใฝ่เรียนรู้ "นวัตกรรม" นำรักษา
บูรณะ พงไพร ให้ล้ำค่า
สมฉายา ป่าสยาม นานนิรันดร์
     ตัวที่สาม ตามมา คือ ก."ไก่"
จำเริญใจ "กิจการ" งานสร้างสรรค์
ด้วยใจภักดิ์ รักพนา พงอรัญ
ดั่งสวรรค์ ในแดนดิน ถิ่นโลกา
     ตัวอักษร  สุดท้าย คือ ร."เรือ"
ไทยชาติเชื้อ "รู้รักษ์"  ปรารถนา
ร่วมปกป้อง พร้อมด้วย วนศาสตรา
ทรงคุณค่า วนาชน คนรักษ์ไพร
     สี่อักษร เรียงร้อย บูรณา
เสริมคุณค่า สร้างขจี ศรีสมัย
ว-น-ก-ร ทุ่มเท ทั้งกายใจ
เพื่อปวงไทย ไร้ทุกข์ สุขสราญ

คนเรียนไพร
๓ กันยายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ของฝาก

     หากว่ามี เวทมนต์ เหนือคนอื่น
จะพลิกฟื้น ศรัทธา ทุกแห่งหน
พร้อมสร้างสรรค์ สามัคคี เหล่าปวงชน
ด้วยหวังผล สุขสันต์ ทุกวันไป
     นักการเมือง สร้างประเทือง เรืองอำนาจ
ประชาชาติ พัฒนา สมาสัย
ทั้งเรือกสวน ไร่ป่า ป่าพงไพร
ดำรงไว้ ความอุดม สมฉายา
     เยาวชน ใฝ่รู้  รับผิดชอบ
สนองตอบ ร่วมด้วย ช่วยรักษา
ให้คงอยู่  เคียงคู่ กาลเวลา
บูรณา ให้ยิ่งใหญ่  หาใดปาน
     ก่อนจากไกล ไม้ใกล้ฝั่ง ในวันนี้
ฝากชีวี สร้างสุข ทุกสถาน
เศรษฐกิจ  สังคม ชนชื่นบาน
แสนสำราญ  สิ่งแวดล้อม น้อมนำไทย

คนเรียนไพร
๙ กันยายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ทุกข์ท้ายน้ำ

     วิปริต ผิดอาเพศ ประเทศนี้
ทุกถิ่นที่ เรรวน ล้วนแปรผัน
ดุจดารา ไร้แสง ใต้เงาจันทร์
ทุกคืนวัน หวั่นไหว ในอาณา
     ดินเคยชื้น ชุ่มฉ่ำ ดื่มด่ำใจ
ผืนพงไพร เคยพิทักษ์ ร่วมรักษา
เคยเกื้อหนุน เสริมสร้าง สุขประชา
ต้องอัปรา เพราะพิษร้าย ภัยสังคม
     ป่าอุดม แหล่งสั่งสม ต้นลำธาร
กลับถูกผลาญ รานรอน จนขื่นขม
ไพรแห้งแล้ง ไร้ธารา พาระทม
ทุกข์ตรอมตรม หวาดกลัว ทั่วธานี
     แหล่งทำกิน ยากไร้ ด้วยภัยอุทก
มรดก เลวร้าย คล้ายภูติผี
แหล่งต้นน้ำ แห้งแล้ง ชลธี
ทุกข์ฤดี ท่วมท้ายน้ำ ร้าวรานใจ

คนเรียนไพร
๑๕ กันยายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ใจประทับ

     สลัดใจ อย่างไร ให้หลุดพ้น
ความมืดมน หม่นฤดี ที่ปลายฝัน
ยังหลอนหลอก ไร้สุข ทุกคืนวัน
ใกล้อาสัญ วันชีพวาย ปลายชีวี
     ยังฝังใจ แม้ห่างไป ไกลลิบลับ
แม้ยามหลับ ยังห่วงหา พาสุขศรี
ได้พบเห็น เป็นตัวตน สมฤดี
สุขเปรมปรีดิ์ คู่เคียง เพียงมายา
     ความรู้สึก อิ่มใจ ในวันนั้น
กลับแปรผัน บั่นร่าง สร้างปัญหา
ต้องจำพราก เสื่อมทราม ตามเวลา
ยากจักหา สิ่งใด ใช้ทดแทน
     เป็นหนึ่งความ ทรงจำ ครั้งเยาว์วัย
ตราตรึงไว้ ฝังในจิต คิดหวงแหน
ประสบการณ์ ขมขื่น เป็นแก่นแกน
สร้างคับแค้น ประทับไว้ ในใจตน

คนเรียนไพร
๑๖ กันยายน  ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

เพื่อลูกหลาน

     ทรัพย์สมบัติ ประดับไว้ ให้โลกา
ทรงคุณค่า ธรรมชาติ หลากวิถี
สร้างสมดุล เกื้อหนุน พูลทวี
สุขฤดี มากล้น พ้นประมาณ
     ทั้งเรือกสวน ไร่นา ป่าพงไพร
ดำรงไว้ ร่มเย็น เป็นสุขศานติ์
ทุกชีวี สุขสมบูรณ์ ตลอดกาล
แสนสราญ ด้วยรู้รักษ์ ภักดิ์วนา
     แหล่งต้นน้ำ ลำธาร แสนบานชื่น
สร้างร่มรื่น ด้วยแมกไม้ ไพรพฤกษา
ทั้งเกื้อหนุน ชุ่มชื้น ด้วยธารา
บูรณา เพื่อปวงไทย ไว้นิรันดร์
     หยุดเสียเถิด หยุดทำลาย ไพรทั้งชาติ
ร่วมประกาศ สร้างพนา พาสุขสันต์
เพื่อลูกหลาน ประชาไทย อเนกอนันต์
ทุกคืนวัน ดำรงอยู่ คู่ถิ่นไทย

คนเรียนไพร
๑๗ กันยายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

นิรโทษกรรม

     หากวันนี้ ปล่อยผีห่า เข้าป่าดง
ไพรยังคง อุดม ได้ที่ไหน
คงหวนมา กระทำ ให้ช้ำใจ
ลูกหลานไทย ยินยอมได้ อย่างไรฤา
     สันดานเถื่อน เกลื่อนแดนดิน ถิ่นอบาย
จักปล่อยไพร พ่ายแพ้ กระนั้นหรือ
ทุกย่างก้าว สร้างร้าวราน ดั่งคำลือ
ด้วยยึดถือ ปีศาจร้าย ทำลายไพร
     นิรโทษกรรม นี้หรือ คือคำตอบ
ผู้โกยกอบ กลับบริสุทธิ์ คิดสงสัย
ผู้ก่อร่าง สร้างหายนะ คือผู้ใด
เหตุไฉน ใสสะอาด ปราศมลทิน
     ขอเป็นหนึ่ง คัดค้าน เหล่าชั่วโฉด
ต้องรับโทษ ให้หมดสิ้น กระแสสินธุ์
ยุติธรรม เพื่อประชา ทั้งแผ่นดิน
ตามกบิล บ้านเมือง เรืองนิรันดร์

คนเรียนไพร
๒๑ กันยายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

รับผิดชอบ

     กำลังใจ มอบให้คน ในเครื่องแบบ
ล้วนอิงแอบ หน้าที่ มีความหมาย
รับผิดชอบ ทำดี ทั้งหญิงชาย
ทุ่มใจกาย มุ่งมาด พัฒนา
     ชายชุดเขียว ลายพลาง อยู่กลางไพร
ดำรงไว้ ป่าอุดม สมปรารถนา
ได้ชื่อว่า พิทักษ์ไพร ในวนา
รู้รักษ์ป่า ให้อุดม สมญานาม
     ในท้องถิ่น ชายแดน แสนกันดาร
เหล่าทหาร ชำนาญศึก สร้างเกรงขาม
ไม่ยอมให้ อริราช เข้าคุกคาม
ทุกโมงยาม ปกปักษ์ รักดินแดน
     ยามเจ็บไข้ ได้ป่วย ช่วยดูแล
รักษาแผล พยาบาล ยากเหลือแสน
ให้แข็งแกร่ง พลิกฟื้น คืนทดแทน
เป็นแก่นแกน ชุดขาว มายาวนาน
     ชายนักบวช ห่มเหลือง กาสาวพัสตร์
วัตรปฏิบัติ สร้างศรัทธา มหาศาล
ผู้สืบทอด พุทธคุณ แสนโอฬาร
นมัสการ สร้างสุข สงบใจ
     เยาวชน นักเรียน เพียรใฝ่รู้
หวังอุ้มชู ราชประชา สมาสัย
อนาคต ฝากไว้ ลูกหลานไทย
ต้องก้าวไกล สู่สากล แห่งโลกา
     อุดมการณ์ หน้าที่ รับผิดชอบ
คือคำตอบ มากมี ที่ใฝ่หา
ต่างบทบาท ตามเครื่องแบบ แห่งอัตตา
ล้วนมีค่า หากเรียนรู้ คู่ตัวตน

คนเรียนไพร
๒๒ กันยายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

แม้...

     แม้ไม่มี ใครรู้ แต่เรารู้
พร้อมกอบกู้ ขูเชิด เทิดศักดิ์ศรี
ทุ่มกายใจ เร่งสร้าง แต่ความดี
พูนทวี สืบสาน ลูกหลานไทย
     แม้ไม่มี ใครรัก แต่เรารัก
ด้วยใจภักดิ์ รักวนา สมาสัย
เพื่อคงความ อุดม สมบูรณ์ไพร
ตลอดไป ชั่วนาน กาลนิรันดร์
     แม้ไม่มี ใครพลี แต่เราพลี
ทั้งชีวี แต่งเติม เสริมสร้างสรรค์
สร้างสมดุล นิเวศ เขตอรัญ
ทุกคืนวัน ปกปัก รักษ์วนา
     แม้วันหน้า ชีวา ต้องลาลับ
ชื่อประดับ คงไว้ ไร้กังขา
อนุชน รุ่นหลัง ได้นำพา
สมคุณค่า วนาชน คนรักไพร

คนเรียนไพร
๒๗ กันยายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

วนทศนิยม

     ค่านิยม สิบประการ งานวนา
ทุกทิวา ราตรี ไม่มีหมอง
เพื่อพิทักษ์ พงพนา ค่าดั่งทอง
ตามครรลอง วีรชน คนรักไพร
     หนึ่งสัตย์ซื่อ ยึดถือ คุณธรรม
สองผู้นำ สร้างวนา พาสดใส
สามเสียสละ ยอมลำบาก ทั้งกายใจ
สี่ห่างไกล ทุจริต จิตเรรวน
     ห้าอดทน สิ่งยั่วยวน กวนอารมณ์
หกเกลียวกลม สามัคคี ลี้กำสรวล
เจ็ดใฝ่เรียน ความรู้ ทุกหมู่มวล
แปดเชิญชวน สร้างสังคม อุดมการณ์
     เก้าชำนาญ งานชุมชน คนข้างไพร
สิบป้องไทย ดำรงอยู่ คู่สุขศานติ์
รวมเป็นสิบ ค่านิยม ชมชื่นบาน
ดุจตำนาน คนรักไพร ไว้นิรันดร์

คนเรียนไพร
๒๙ กันยายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

อัจฉรารำลึก   
 
     ยินข่าวร้าย ใจเศร้าหมอง ครองโศกา
อัจฉรา จตุรจินดา พาโศกศัลย์
สารพัด โรคา เข้าโรมรัน
ต้องอาสัญ พลัดพราก จากโลกา
     เคยร่วมงาน ประสาน ภารกิจ
จนสัมฤทธิ์ ดั่งใจ ปรารถนา
ศิลปากร มหาวิทยาลัย พัฒนา
ทรงคุณค่า พิฆเนศ เทพวรรณ
     ได้เวลา พักผ่อน นอนเต็มตื่น
ก่อนหวนคืน เป็นนางฟ้า บนสวรรค์
กุศลกรรม ความดี สารพัน
เป็นหลักมั่น นำพา มรรคาไกล
     บารมี พุทธคุณ หนุนนำช่วย
บุญอำนวย เส้นทาง สว่างไสว
อัจฉรา จตุรจินดา ถึงหลักชัย
สู่ภพใหม่ ปราศทุกข์ สุขเปรมปรีดิ์

วศิน อิงคพัฒนากุล
๔ ตุลาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

คำพ่อสอน

     นวมิน ทร มหาราช
ไทยทั้งชาติ รุ่งเรือง ประเทืองศรี
เป็นมิ่งขวัญ ราชัน จอมจักรี
สุขฤดี เกศกมล เหล่าคนไทย
     น้อมรำลึก พระมหา กรุณา
ปวงประชา อยู่สุข ทุกสมัย
ภูมิปัญญา รู้พอเพียง เป็นหลักชัย
ขอเทิดไว้ เหนือเกล้า ทุกเช้าเย็น
     อัคร ศาสนู ปถัมภก
ร่มเย็นปรก ทั่วไทย ไร้ยากเข็ญ
ดุจแสงดาว ส่องสว่าง กลางคืนเพ็ญ
โลกได้เห็น พร้อมพักตร์ ประจักตา
     เหล่าชาวไทย เทิดไท้ ไว้เหนือเกล้า
ทุกหมู่เหล่า พร้อมเพรียง เพียรรักษา
ร่วมสืบสาน คำสอน องค์บิดา
อยู่คู่ฟ้า ตราบสิ้นยุค พุทธกาล

คนเรียนไพร
๑๓ ตุลาคม ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

วันมหาวิปโยค

     สิบสี่ ตุลาคม
ไทยขื่นขม ตรมทั่วหล้า
ยืนหยัด ขึ้นทายท้า
เหล่าผู้กล้า ประชาไทย
     กอดคอ พร้อมก้าวเดิน
ไม่ขัดเขิน สมาสัย
เพียงหวัง ถึงหลักชัย
ลูกหลานไทย ได้เสรี
     ฟันฝ่า ห่ากระสุน
ร่วมเกื้อหนุน เป็นสักขี
เพื่อชาติ ยอมชีพพลี
สมศักดิ์ศรี วีรชน
     เขมร รุกชายแดน
สร้างคับแค้น ทุกแห่งหน
ถึงกาล สยามชน
ไล่ให้พ้น จากแดนไทย

คนเรียนไพร
๑๔ ตุลาคม ๒๕๖๘
(กาพย์ยานี ๑๑)