ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ดุลาอาดูร

     แม้ในหลวง เป็นน้ำ ฉันจักเป็นป่า
เสริมคุณค่า บูรณา ชลาศัย
ถวายความ ภักดี พระทรงชัย
ให้ชาวไทย ยิ่งใหญ่ ในสากล
     ศิลปาชีพ งดงาม อร่ามตา
สุขชีวา ทรัพย์สิน ผลิตผล
วัฒนธรรม สืบสาน งานมณฑล
สมกมล เหนือเกล้า เหล่าชาวไทย
     เกษตรกรรม รุ่งเรือง ประเทืองปัญญา
สวยสง่า หอมหวน ชวนหลงใหล
เป็นอู่ข้าว อู่น้ำ อีกนานไกล
เย็นหทัย เพราะพระ บารมี
     ยามอาทิตย์ อัสดง ที่ตรงหน้า
โลกโศกา อาดูร หม่นหมองศรี
จักยึดมั่น มรรคา พระพันปี
ทำความดี ถวายองค์ จนสิ้นใจ

คนเรียนไพร
๒๕ ตุลาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ราชพลี

     ยี่สิบสี่ ตุลา ฟ้ากำหนด
โศกสลด ทั้งแผ่นดิน สิ้นสุขสันต์
พระพันปี จำพราก จากนิรันดร์
สู่สวรรค คาลัย ปลายฟากฟ้า
     ทรงสืบสาน งานแผ่นดิน ให้คงไว้
สายใจไทย สวยสง่า งามหนักหนา
เกษตรกรรม ป่าพงไพร ล้วนงามตา
สมอุรา แผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง
     กราบรำลึก พระมหา กรุณาธิคุณ
ทรงเกื้อหนุน ผู้เจ็บไข้ ไร้เศร้าหมอง
ลดเหลื่อมล้ำ สามัคคี สร้างปรองดอง
ไทยทั้งผอง เทิดไท้ สดุดี
     ปวารณา น้อมนำ ราชมรรคา
พัฒนา สังคม สมศักดิ์ศรี
ถวายองค์ พระปณิธาน พระพันปี
เป็นราชพลี ให้สยาม นานนิรันดร์

คนเรียนไพร
๒๔ ตุลาคม ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

คนรักษ์ไพร

     ลาดตระเวน พเนจร นอนกลางไพร
ด้วยหลงใหล ในเล่ห์ เสน่หา
ธรรมชาติ งดงาม ตระการตา
ยอมสละ วิญญา เพื่อป่าไพร
     แม้นทุกข์ยาก ลำบาก แสนสาหัส
ยังยืนหยัด เพื่อส่วนรวม ร่วมสมัย
สร้างสมดุล นิเวศ ตลอดไป
ให้ยิ่งใหญ่ กว่าสิ่งใด ในโลกา
     อุปสรรค ปัญหา มีมากมาย
ไม่ยอมคลาย ใจภักดิ์ ร่วมรักษา
หวังพลิกฟื้น กลับคืน โชคชะตา
ให้หวนมา อุดม สมชีวี
     ดินเคยแล้ง กลับชุ่มชื้น คืนแข็งแกร่ง
สุริยา สาดแสง แห่งวิถี
พฤกษาพรรณ งามงด สดขจี
สุขฤดี ในแดนดิน ถิ่นชาวไพร

คนเรียนไพร
๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ด้วยรัก

     คารวะ ธรรมชาติ ด้วยนอบน้อม
สิ่งแวดล้อม พร้อมพักตร์ สมัครสมาน
ทุกชีวิต มีชีวา พาสำราญ
จิตเบิกบาน แทนคุณ หนุนนำพา
     พร้อมปกปัก รักษา อาณาไพร
ดำรงไว้ ความอุดม ทุกทิศา
เศรษฐกิจ สังคม พัฒนา
นครา สมสุข ทุกคืนวัน
     สรรพสัตว์ สืบสาน ความสมดุล
ร่วมเกื้อหนุน อยู่ดำรง คงสุขสันต์
เขียวขจี เคียงคู่ หมู่พืชพรรณ
ด้วยยึดมั่น คุณธรรม ค้ำโลกา
     มรดก ตกทอด คนรุ่นใหม่
สืบสายใย ทุกคืนวัน หมั่นรักษา
จุดกำเนิด ด้วยรัก ไพรพนา
เปี่ยมศรัทธา คงมั่น อนันตกาล

คนเรียนไพร
๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

มิจฉาชน

     เทคโนโลยี สรรค์สร้าง สะดวกสบาย
เกิดจนตาย มากสุข ทุกคูหา
ล้วนกำเนิด เกิดจาก สติปัญญา
หลายชีวา ข้องเกี่ยว ทุกคืนวัน
     แต่ละสิ่ง มากมาย พัฒนา
เพื่อประชา ชาวโลก ไร้โศกศัลย์
ความสะดวก อำนวยให้ สารพัน
สิ่งยืนยัน คือสังคม ที่เปลี่ยนไป
     มิจฉาชน กระทำ มิจฉาชีพ
ดั่งประทีบ อับแสง ไร้สดใส
ทั้งหลอกลวง ทำร้าย แก่กายใจ
สร้างบรรลัย สังคม ตรมชีวา
     ต้องเรียนรู้ ปรับตัว ให้ห่างไกล
อย่าหลงใหล ร้อยเล่ห์ เสน่หา
จึ่งรอดพ้น กลลวง มนต์มายา
สุขอุรา ด้วยรู้ทัน มั่นหทัย

คนเรียนไพร
๓ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

อรัญพันปี

     อุษากาล สุริยา สาดแสงส่อง
ตามครรลอง ธรรมชาติ บาทวิถี
สร้างอบอุ่น ด้วยรังสี พระสุรีย์
ทุกชีวี เปี่ยมพลา อนามัย
     พรรณไม้น้อย จุติ กลางวนา
คอยเวลา พลิกฟื้น คืนสดใส
พระบารมี จากปลายฟ้า รินรดใจ
สู่ชาวไทย ด้วยพระมหา กรุณาธิคุณ
     สร้างวนา พื้นที่เล็ก เป็นผืนใหญ่
น้ำพระทัย ไหลหลั่ง พลังหนุน
มวลหมู่ไม้ สัตว์ป่า สานสมดุล
พร้อมเจือจุน เสริมสุข ชาวประชา 
     สนองตอบ พระเมตตา องค์พันปี
ร่วมฤดี ทุกดวงใจ ใฝ่รักษา
คืนสดใส ในแดนดิน ถิ่นวนา
ตามมรรคา สร้างอรัญ อยู่พันปี

คนเรียนไพร
๔ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

กระทงหลงกรรม

     ในหนึ่งปี มีหนึ่งคืน ที่เฝ้าคอย
กระทงลอย ในวารี สีสดใส
โคมประทีบ ดวงน้อย ร้อยดวงใจ
สุขละมัย วัฒนธรรม ค้ำโลกา
     ทุกขวบปี มีบทกลอน สะท้อนจิต
หมู่มวลมิตร ชิดใกล้ ไร้ปัญหา
หลากกระทง หลงไพร ในวนา
หลายกระทง หลงมรรคา กลางวารี
     มีบ้างไหม กระทง หลงตามกรรม
ด้วยห่างธรรม หลงทิศทาง หว่างวิถี
เป็นมายา เหินห่าง ทางทำดี
สร้างราคี แก่ตัวตน คนรักษ์ไพร
     ถึงเวลา คิดใหม่ เปิดใจกว้าง
เลิกหลงทาง หลงกรรม นำสมัย
ร่วมกำหนด ทิศทาง ให้กว้างไกล
ความยิ่งใหญ่ คือจุดหมาย ปลายคงคา

คนเรียนไพร
๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

พิฆาตไพรี

     เหล่าบรรดา ผีป่า ในพงไพร
ระเริงใจ โห่ร้อง ก้องทิศา
รอผลบุญ อุทิศจาก ญาติกา
ด้วยมรรคา ล้างมลทิน กินป่าดง
     ใช้ช่องว่าง ธรรมนูญ จำรูญจิต
หวังลิขิต เป็นกบิล ดั่งประสงค์
นิรโทษกรรม ผู้กระทำ ให้ยืนยง
พร้อมดำรง เชิดหน้า ในสภา
     สกปรก โสมม ในความคิด
ดัดจริต สร้างโลกสวย ด้วยชิวหา
ผลประโยชน์ มากมาย หลายอัตรา
สร้างมายา นักกินเมือง ขุ่นเคืองใจ
     เพียงคาดหวัง ความยิ่งใหญ่ ในภายหน้า
เข้าสภา อันทรงเกียรติ ทุกสมัย
เพื่อโกยกอบ ทำร้าย ประชาไทย
คนรักษ์ไพร สามัคคี ไพรีพิฆาต

คนเรียนไพร
๖ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

เกราะแก้ว

     ทุกชีวิต โลกใบนี้ มีเสื่อมทราม
เป็นไปตาม สัจจะ ธรรมวิถี
ล้วนกำเนิด เกิดจาก กรรมชั่วดี
บารมี อกุศล ปะปนกัน
     แม้รูปชั่ว ตัวดำ แต่ทำคุณ
บุญเกื้อหนุน พบมรรคา หฤหรรษ์
ทั้งชีวิต ย่อมเป็นสุข ทุกคืนวัน
พร้อมรังสรรค์ สิ่งดีไว้ ในโลกา
     หากรูปงาม ใจทราม ประพฤติชั่ว
ไร้เกรงกลัว บาปกรรม มั่นหยาบหนา
ไม่คลาดแคล้ว กฎแห่งกรรม อนัตตา
ทั้งชีวา จิตตรม อเวจี
     การทำดี ล้วนเกื้อหนุน ทุนชีวิต
สร้างกายจิต เข้มแข็ง แกร่งศักดิ์ศรี
เป็นเกราะแก้ว พิทักษ์ คนทำดี
เหล่าไพรี ศัตรูพ่าย ทั้งกายใจ

คนเรียนไพร
๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

สยามชาติ

     อีกนานไหม คนไทย ได้ชื่นบาน
สุขสำราญ กายจิต มิตรสหาย
ทุกใบหน้า แย้มยิ้ม แสนผ่อนคลาย
สุขสบาย เพราะไร้ทุกข์ สุขเปรมปรีดิ์
     จักไปไหน มาไหน ล้วนปลอดภัย
ทั้งห่างไกล หมู่มาร หว่างวิถี
ทุกผู้คน หมายมุ่ง ทำสิ่งดี
เพื่อชีวี ชาวไทย ไร้โศกตรม
     ในแผ่นดิน กลางไพร ไทยทั้งชาติ
ล้วนมุ่งมาด สร้างพนา พาสุขสม
สิ่งแวดล้อม งามล้ำ นำนิยม
สร้างสุขสม เพื่อชีวา พาสมดุล
     จิตอารี มีอยู่ใน ไทยทุกผู้
ร่วมเชิดชู คนทำดี มีเกื้อหนุน
พร้อมเสริมสร้าง สังคมไทย ใจการุณย์
สมสกุล สยามชาติ ประกาศชัย

คนเรียนไพร
๘ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

.ไพรกำเนิด

     จากแม่ไม้ กลางพนา ในป่าดง
ชีพดำรง ต่อเติม เสริมสร้างสรรค์
โปรยเมล็ด เป็นลูกไม้ อยู่ครามครัน
สุขมหันต์ มากมาย หลายชีวี
     จากลูกไม้ กลับกลาย สยายกิ่ง
รากลึกดิ่ง ลงดิน ตามวิถี
ธรรมชาติ สรรค์สร้าง ธรรมวิธี
สุขฤดี ไม่หยุดยั้ง ทั้งโลกา
     เมื่อถึงกาล อุดม ชมชื่นจิต
ทุกชีวิต สร้างสม พรมพฤกษา
เขียวขจี ร่มรื่น ชื่นพารา
สุขหนักหนา ในแดนดิน ถิ่นพงไพร
     ควรแล้วหรือ จักปล่อยป่า ให้รกร้าง
ต้องร่วมสร้าง รักษาไว้ ให้สดใส
คงคุณค่า ความงาม อันยิ่งใหญ่
สมนามไทย แดนดิน ถิ่นขจี

คนเรียนไพร
๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 
.ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

นักรบไพร

     อดีตกาล เคยอ่านเขียน เรียนวิชา
อนุรักษ์ พงพนา ป่าไพรสณฑ์
หวังมุ่งหมาย พัฒนา สาธุชน
เต็มกมล เพื่อวนา ป่าของไทย
     เป็นนักรบ ต่อสู้ ทุจริต
รักษ์วนา ยิ่งชีวิต ทุกสมัย
ทั้งพรรณไม้ สัตว์ป่า แสนกว้างไกล
เป็นหลักชัย เพื่อความสุข สยามชน
     สรรพศาสตร์ ร่ำเรียนรู้ เสริมปัญญา
ทรงคุณค่า สร้างวนา ทุกแห่งหน
เขียวขจี สมสง่า ทั้งมณฑล
สุขเหลือล้น เพราะหมู่เหล่า ชาวอรัญ
     อริราช ศัตรู อยู่ที่ไหน
คนรักษ์ไพร พร้อมเช่นฆ่า ให้อาสัญ
พร้อมพิทักษ์ พงพนา ด้วยชีวัน
เป็นกำนัล พันผูก ลูกหลานไทย

คนเรียนไพร
๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

สุขสันติ

     สันติภาพ เสริมสร้าง สันติสุข
กายปราศทุกข์ จิตใจ ไร้เศร้าหมอง
ทุกถิ่นที่ ดินแดน แสนปรองดอง
ไทยทั้งผอง ครองสุขสันต์ ทุกวันคืน
     กลางป่ารก ชายแดน กัมพูชา
ทหารกล้า ปกปักไว้ ไทยทั้งผืน
ไม่ยอมให้ เหล่าริปู เข้ากัดกลืน
พร้อมหยัดยืน รบสู้ ผู้รุกราน
     แม้ชีวี ยังยอมพลี เพื่อไทยคง
อยู่ดำรง คงมั่น อย่างสุขศานติ์
เปรียบประดุจ คนรักษ์ไพร ในตำนาน
ยังขับขาน จิตวิญญา วนากร
     พร้อมอุทิศ ชีวา สร้างป่าดง
ให้มั่นคง เคียงคู่ อนุสรณ์
ทั้งโอบอุ้ม ชุมชน เอื้ออาทร
พึงสังวร ป่าอุดม สมบูรณ์ไพร

คนเรียนไพร
๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

โลกะสัจธรรม

     ประชากร บนโลกนี้ มีมากมาย
อีกหลากหลาย เชื้อชาติ ศาสนา
ทั้งคนชั่ว เลวร้าย เต็มโลกา
ยากจักหา สันติภาพ ตราบนิรันดร์
     ความขัดแย้ง กระจายตัว ทั่วมณฑล
ด้วยหวังผล ครองอำนาจ อย่างสุขสันต์
พร้อมเข่นฆ่า เหล่าศัตรู ให้จาบัลย์
พร้อมสะบั้น มนุษยธรรม เคยค้ำจุน
     ทุรชน ทรราชย์ ประกาศตัว
พร้อมทำชั่ว มัวเมา เข้าเกื้อหนุน
อีกมุสา กวนจิตใจ ไร้การุณ
เนรคุณ เลวระยำ ช้ำอุรา
     เป็นสัจจะ แห่งโลกา มาช้านาน
อวสาน สันติภาพ เคยสรรหา
ต้องร่วมใจ ก่อร่าง สร้างศรัทธา
ให้คืนมา เพื่อสุขสม ไร้ตรมใจ

คนเรียนไพร
๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๘

 


ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

รอวันนั้น

     เรื่องจำเจ ซ้ำซาก มากมายยิ่ง
หลากหลายสิ่ง มากอย่าง นานนักหนา
สร้างความทุกข์ เดือดร้อน ทั่วอาณา
ทุกชีวา ร้าวราน ผลาญกายใจ
     อุทกภัย แห้งแล้ง แสนสาหัส
อัตคัด ผืนพนา พาขานไข
คุณภาพ อากาศ ปราศไป
ประชาไทย ขื่นขม ตรมอุรา
     เหล่าอริ ราชศัตรู เข้าจู่โจม
พือกระโหม สงคราม ทรามหนักหนา
ทั้งเพลิงนอก ไฟใน ผลาญชีวา
รอเวลา สิ้นชาติ ขาดแผ่นดิน
     สิ่งแวดล้อม สังคม เศรษฐกิจ
ทั้งชีวิต พึ่งพา ดั่งทรัพย์สิน
ต้องตระหนัก พัฒนา แหล่งทำกิน
ทุกชีวิน จึงอยู่รอด อย่างปลอดภัย

คนเรียนไพร
๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๖๘