ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ผีไพรในสภา

     ค่ำคืนนี้ ผีไพร คงโศกเศร้า
ทะมึนเงา ชั่วร้าย คลายมนต์ขลัง
พฤติกรรม เคยกระทำ ชั่วชิงชัง
สิ้นพลัง ด้วยโดนทุบ ยุบสภา
     เคยวาดหวัง ส่วนบุญ หนุนนำช่วย
พ้นมอดม้วย โทษทัณฑ์ ปรารถนา
ทั้งโค่นถาง ทำลาย ครองวนา
หวังชะตา พลิกฟื้น กลับคืนดี
     นิรโทษกรรม การกระทำ ผ่านเลยมา
ต้องเจ็บช้ำ อุรา ตามวิถี
บาปที่เคย ทำลายล้าง วนาลี
ตัวอัปรีย์ ต้องชอกช้ำ ระกำใจ
     ต่อแต่นี้ ผีไพร ได้ตระหนัก
คนที่รักษ์ ภักดิ์วนา กาลสมัย
ไม่ยอมให้ ผู้ใด ทำร้ายไพร
สิ่งจัญไร ในสภา ต้องปราชัย

คนเรียนไพร
๑๓ ธันวาคม ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

วชิรธาร

     อันความสวย สดงดงาม ตระการตา
ชื่นอุรา ทุกครา พาสุขสันต์
ธรรมชาติ สมดุล ทุกคืนวัน
ดั่งสวรรค์ บนแดนดิน ถิ่นพงไพร
     วชิรธาร ถิ่นเหนือ สุขเหลือล้น
ไร้กังวล ชลชื่น รื่นสดใส
ละอองน้ำ พลุ่งพล่าน สะท้านใจ
สุขหทัย ทุกครั้งครา ที่มาเยือน
     อินทนนท์ หัวแหวน แดนล้านนา 
พรรณพฤกษา พงไพร ไม่แม้นเหมือน
ผืนพนา สุขหทัย ไม่ลืมเลือน
แม้คล้อยเคลื่อน ยังคงมั่น ภักดีไพร
     หนาวลมเย็น สะท้าน ทั้งกายจิต
แนบสนิท เปี่ยมสุข ทุกสมัย
อินทนนท์ สมบัติ ประชาไทย
คงคู่ไว้ เนิ่นนาน กาลนิรันดร์

คนเรียนไพร
๑๔ ธันวาคม ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ไพรยืนยง

     ในแดนดิน ถิ่นนี้ มีตำนาน
สืบสันดาน พงพนา พาสุขสันต์
สารพัด สัตว์ป่า ในอรัญ
ทุกคืนวัน คงมั่น อนันตกาล
     สกุณา โผผิน บินเวียนว่อน
กางปีกร่อน เหนือฟากฟ้า พาสืบสาน
สร้างสมดุล นิเวศ ได้พบพาน
จากวันวาน สู่วันนี้ ดีต่อไพร
     ไม่ยอมให้ ผู้ใด เข้ารานรุก
พร้อมประยุกต์ บูรณา พาหลงใหล
ร่วมสืบสาน พงพนา ป่าของไทย
ให้คงไว้ เคียงคู่ อยู่นิรันดร์
     เพื่อลูกหลาน ภายหน้า ได้อยู่สุข
ปราศจากทุกข์ สมสง่า พาสร้างสรรค์
รู้รักษา ภักดี ร่วมมือกัน
สร้างอรัญ คงไว้ ไพรยืนยง

คนเรียนไพร
๑๕ ธันวาคม ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ทหารกล้าประชาไทย

     แม้วันนี้ ยังมี ลมหายใจ
ถิ่นแดนไทย แกร่งกล้า กลางสมร
รักษาเขต อธิปไตย ใจอาวรณ์
อกสะท้อน โอบเอื้อ เพื่อประชา
     เสียงหวีดหวิว กระสุนปืน เหล่าริปู
ลุกขึ้นสู้  ด้วยแรงใจ ไร้กังขา
หมู่ศัตรู รุกล้ำ ประจันหน้า
ทั่วอาณา อย่าให้ ใครทำลาย
     จักพิทักษ์ รักษา ประชาเขต
พร้อมปกเกศ หลีกไกล ไทยสลาย
อุดมการณ์ แผ่นดินนี้ เป็นที่ตาย
ไม่ยอมขาย ให้ผู้ใด ได้ราวี
     แผ่นดินทอง แผ่นดินธรรม แสนล้ำเลิศ
ขอชูเชิด ไทยอุดม สมศักดิ์ศรี
เพื่อลูกหลาน ถึงพร้อม ยอมชีพพลี
สุขฤดี ถาวรมั่น อย่างยั่งยืน

คนเรียนไพร
๑๗ ธันวาคม ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

เชิดชูไพร

     สัตว์วนา ป่าสวย ยามเหมันต์
สรรพชีวัน สุขสันต์ แสนหรรษา
บุปผชาติ งดงาม ตระการตา
บูรณา สัตว์สวย แลป่างาม
     ในกลางดง คงอุดม ผืนป่าใหญ่
กิ่งก้านใบ สูงเสียดฟ้า ไร้เกรงขาม
บ้างผลิดอก ออกช่อ แสนงดงาม
สมญานาม เลื่องระบือ คือถิ่นไพร
     สรรพสัตว์ ร่อนเร่ กลางวนา
รู้จักหา เก็บกิน สิ้นสงสัย
เสน่หา ความขจี ดีต่อใจ
แผ่นดินไทย ไม่ไร้สิ้น ถิ่นอุดม
     แม้เหน็บหนาว ด้วยลมเย็น เห็นคุณค่า
ผืนวนา ชุ่มชื้น คืนสุขสม
แผ่นดินไทย งามล้วน ชวนชื่นชม
ไร้ตรอมตรม ด้วยเรียนรู้ เชิดชูไพร

คนเรียนไพร
๑๘ ธันวาคม ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ไพรไร้ราก

     คมอักษร ร้อยกรอง ครรลองคิด
ด้วยจริต ที่ไร้ดัด ไม่ขัดเขิน
สะท้อนจิต กายใจ ไร้บังเอิญ
พร้อมสรรเสริญ ผู้ทำดี พลีเพื่อไพร
     จากป่าเหนือ เคยอุดม สมล้านนา
ถูกเผาป่า จนไร้ราก มากเงื่อนไข
แหล่งท่องเที่ยว ถูกทำลาย สลายไป
หลงเหลือไว้ ความทรงจำ ช้ำอุรา
     ป่าอีสาน ถูกผลาญสิ้น ดินเปลือยเปล่า
ระอุร้าว ถูกหมางเมิน เกินรักษา
ภัยสงคราม จากชายแดน เกินเยียวยา
ยากจักหา สิ่งใด ไว้ทดแทน
     ป๋าทักษิณ เคยยลยิน ถิ่นขจึ
หลายขวบปี สิ้นจำเริญ เกินหวงแหน
อันดามัน สวยสะดุด สุดดินแดน
ไร้แร้นแค้น สมนาม ความเป็นไทย
     พงพนา ป่าภาคกลาง ที่ราบลุ่ม
รวมเป็นกลุ่ม ร่วมแดน แสนสดใส
ทั้งน้ำตก ภูผา ชลาไหล
แสนยิ่งใหญ่ มากล้น พ้นรำพัน
     ตะวันตก ป่าสวย ตระการตา
สุขอุรา มาดแม้น แสนรังสรรค์
สรรพชีวิต สมดุล หนุนเนื่องกัน
แสนสุขสันต์ สมศักดิ์ศรี ดีต่อใจ
     บูรพา ป่าสมบูรณ์ พูนสิริ
ทุกมิติ งดงาม ร่วมสมัย
อัญมณี สมนาม ความเป็นไพร
ชวนหลงใหล ไร้มายา สู่สากล
     ขอเทิดทูน ผู้กล้า แห่งป่าใหญ่
สละได้ ทุกสิ่งอย่าง สร้างงานผล
อนุรักษ์ พงพนา ทั่วมณฑล
เพื่อปวงชน อุดมการณ์ ประสานใจ

คนเรียนไพร
๑๙ ธันวาคม ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

อรัญวาสี

     ผู้จำเริญ ในพระธรรม นำชึวิต
ล้วนสถิต กลางวนา ป่าไพรสณฑ์
ปลีกวิเวก หาสงบ แห่งตัวตน
ไม่ใหลหลง ในลาภ ยศสักการ
     ความวุ่นวาย หาง่าย สังคมเมือง
หลากหลายเรื่อง สารพัด วัฏสงสาร
สร้างกิเลส ตัณหา สาธุการ
อีกเนิ่นนาน เรียนรู้ธรรม ค้ำชีวี
     อยู่กลางป่า เอกา กว่าเขตคาม
สมญานาม พระป่า อรัญวาสี
ได้ประหัต บาปกรรม นำความดี
สังฆวิธี หลีกอธรรม ค้ำโลกา
     รู้รักษา ผืนป่า ให้ปราศภัย
ดำรงไว้ ความอุดม สมปรารถนา
พร้อมสืบทอด แข็งแกร่ง แห่งปัญญา
พุทธบูชา พานพบธรรม เลิศล้ำไพร

คนเรียนไพร
๒๐ ธันวาคม ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

คามวาสี

     เพราะตั้งใจ เรียนรู้ สู่นิพพาน
จักประหาร กิเลส เหตุโมหันธ์
หนทางเสื่อม ดั่งไฟ ประลัยกัลป์
ดุจความฝัน มวลมนุษย์ ปุถุชน
     สานุศิษย์ ใฝ่รู้ ภูมิปัญญา
พุทธบูชา เทิดไว้ ทุกแห่งหน
ขนานนาม คามวาสี ทั่วมณฑล
เต็มกมล เหล่าครูบา พุทธาจารย์
     ด้วยโลกเปลี่ยน เวียนว่าย วัฏจักร
ไม่หยุดพัก มหาชน คนสืบสาน
อรุณรุ่ง โปรดสัตว์ จิตชื่นบาน
ทุกเรือนชาน คามวาสี ดีต่อใจ
     เป็นพระบ้าน สุขสำราญ มานานเนิ่น
ธรรมจำเริญ สืบสาน ร่วมสมัย
คามวาสี รื่นรมย์ สมฤทัย
แม้ห่างไกล ไพรพนา ไม่ห่างธรรม

คนเรียนไพร
๒๑ ธันวาคม ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ไพรร่มเย็น

     ยังคงเป็น เช่นเดิม ไร้เติมแต่ง
ไม่เสแสร้ง แกล้งกระทำ ให้หลงใหล
พฤติกรรม น้อมนำ คนรักษ์ไพร
ทั้งใกล้ไกล ได้รื่นรมย์ สมสัจจา
     อุทยาน แห่งชาติ ประกาศก้อง
ไทยทั้งผอง สุขสม ปรารถนา
เขียวขจี ความอุดม สมวนา
พรรณพฤกษา สัตว์ป่า ได้
คุ้มครอง
     ปณิธาน สืบสาน มาแสนนาน
ร่วมขับขาน ผืนไพร ไร้หม่นหมอง
สามัคคี ร่วมรักษา สร้างปองดอง
ไทยทั้งผอง เทิดไว้ สดุดี
     วนาชน ผู้ปิด ทองหลังพระ
ไม่ลดละ แม้ยากเข็ญ เป็นเกียรติศรี
จักปกป้อง รักษา วนาลี
ประชาชี ได้ร่มเย็น เป็นนิรันดร์

คนเรียนไพร
๒๒ ธันวาคม ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

แด่ทหารกล้า

     จักมีใคร หยั่งรู้ ในไพรกว้าง
แสนอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว เป็นหนักหนา
ตะวันเดือด ร้อนแรง ยามทิวา
หนาวกายา รัตติกาล สะท้านทรวง
     สองตามอง สองหูฟัง ระวังไว
อริราช แดนไกล ภัยใหญ่หลวง
มุ่งทำร้าย ครองแผ่นดิน สิ้นทั้งปวง
ใจแหนหวง เพราะถิ่นนี้ คือถิ่นไทย
     บรรพชน คนกล้า อดีตกาล
เข้าต่อกร ผู้รุกราน ไม่หวั่นไหว
ถึงตัวตาย ไม่ขายชาติ ให้ผู้ใด
สละได้ ทุกสิ่งอย่าง หว่างชีวี
     หลับเถิดหนา ทหารกล้า ผู้ทรงธรรม
วีรกรรม ทำไว้ เป็นเกียรติศรี
เพื่อนร่วมชาติ น้อมนำ สดุดี
ปฐพี แห่งมารดา คารวคุณ

คนเรียนไพร
๒๓ ธันวาคม ๒๕๖๘

 

ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

สงครามไพร

     ในแดนดิน ถิ่นนี้ คือถิ่นไพร
ต้องเรียนรู้ รักษาไว้ ให้ลูกหลาน
วนวัฒน์ พัฒนา งามสคราญ
ปวงสัตว์ป่า สุขสราญ กลางอรัญ
     แหงนมองฟ้า สกุณา ร่าเริงยิ่ง
สรรพสิ่ง สร้างสมดุล หนุนสร้างสรรค์
สารพัด พฤกษา นานาพันธุ์
ดุจสวรรค์ แห่งสยาม สมนามไทย
     ชลธาร ไหลหลั่ง ตระการตา
เหล่ามัจฉา แหวกว่าย สายน้ำใส
สาคเรศ สวยสะอาด ปราศจากภัย
แสนละไม สุดละมุน หนุนนำพา
     สงครามไพร แสนยิ่งใหญ่ กว่าใดอื่น
หวังพลิกฟื้น คืนอุดม สมปรารถนา
เหล่าศัตรู ผู้รุกราน พงพนา
วอนเทวา สังหารสิ้น จากถิ่นไทย

คนเรียนไพร
๒๔ ธันวาคม ๒๕๖๘