รักมิรู้แรม

รักมิรู้แรม

เวลาเธอมีทุกข์ฉันทุกข์ด้วย
เมื่อหนาวเหน็บเจ็บป่วยช่วยรักษา
ยามเธอบูดบึ้งตึงโกรธปึ่งชา
ฉันวอนว่ามิท้อง้อเอาใจ

เธอเป็นไฟโพลงพลันฉันเป็นน้ำ
เย็นชื่นฉ่ำระงับดับร้อนได้
มิเป็นฟืนซุกรุมเข้าสุมไฟ
รู้จักใส่แข็งอ่อนผ่อนหนักเบา

เอาเหตุผลมาเห่สิเนหา
เอาเมตตามากองเป็นก้อนเส้า
รองรับรักเลี้ยงถนอมกอดกล่อมเกลา
รู้คลายเหงาคลายเครียดคลายเกลียดชัง

คอยปรับใจให้เข้ากันคลายปัญหา
ยอมรับค่านิยมดีเป็นที่ตั้ง
สิ่งควรเว้นควรละเฝ้าระวัง
ไม่เผลอพลั้งผิดผลาญการครองเรือน

เวลาฉันมีทุกข์เธอทุกข์ด้วย
ยามเจ็บป่วยเธอดูอยู่เป็นเพื่อน
เราร่วมสุขทุกข์มิตรไม่บิดเบือน
ตราบวันเดือนปีสลายรักไม่แรม.....

@ เต็ม อภินันท์
๓ กรกฎาคม ๒๕๕๘ / ๑๙.๓๑ น.
* ขอบคุณ กูเกิล ผู้เอื้อเฟื้อภาพประกอบเรื่อง *

	ผู้เขียน	หัวข้อ: รักมิรู้แรม (อ่าน 4708 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้