Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> ห้องเรียน >> ห้องเรียน โคลงกลบท >> โคลงกลบทมอมเขมือบหาง
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: โคลงกลบทมอมเขมือบหาง  (อ่าน 10019 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10561


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
โคลงกลบทมอมเขมือบหาง
« เมื่อ: 28, ตุลาคม, 2558, 12:44:53 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: โคลงกลบทมอมเขมือบหาง


                                   โคลงกลบท มอมเขมือบหาง
                                             (โคลงปทุมสังกา)

                      ๐ ฤๅษิณีวางวาดไว้                   เจ็บใจ เจตน์เฮย
               ปืนปวดยินไถง                                 ชีพชู้
               วนิดาด่วนมาไข                                ละพี่ พลันรา
               พลันพี่พลัดแก้วกู้                             ค่อยกู้ทรวงเรียม ฯ

                      ๐ ทรวงเรียมชำราบร้อน             รนแด แด่เฮย
               วานพระพันตาแล                             โลกรู้
               นับมิหมีผายแผ่                                 สหัสเนตร ยลเฮย
               ละพี่หมองหมายชู้                             ชีพไว้เวทนา ฯ
                                                                                     (โคลงปทุมสังกา)



                      ๐ หวังหวังวรวากย์ว้า                วายปาก แลฤๅ
               คือสมุทรไหลเป็น                              เปรียบอ้าง
               บังคัลคดีฝาก                                   ฝืนชอบ ชมนา
               คุงคู่ชีวาว้าง                                     วอดมรณ์ ฯ

                      ๐ วอดมรณ์หมายมอบสิ้น         สุดพงศ์
               พงศ์ภักดีสอนสอน                           สู่ใต้
               ใต้บาทบาทบงสุ์                              กชรัช เรืองแฮ
               ตราบพระเสด็จใดได้                        ตรัสตรอง ฯ

                      ๐ ตรัสตรองอรรถโอ่อ้าง            อรรถา ท่านฤๅ
               คงพระยศคงครอง                           ครอบไว้
               เฉลิมบาทบทวรา                             เรืองราช
               เทียรสุคนธาไท้                                เทียบธาร ฯ

                      ๐ เทียบธารประสาทสร้อย        สอดสน
               สนสอดสุนทรสาร                           ช่อช้อย
               บำเรอรสโรยบน                              บนเบื่อง บนนา
               เศียรจรดเจิมจ้อยจ้อย                     จิ่มเศียร ฯ

                      ๐ จิ่มเศียรฟะเฟื่องฟุ้ง               ฟูขจร
               จรจิตรคิดระวังเวียน                         เวี่ยไวั
               วรบาทราชเรืองสอน                         สอนสั่ง สิ้นแฮ
               แลสิ่งแลใดได้                                  ดั่งเห็น ฯ

                      ๐ ดั่งเห็นเห็นดั่งอ้าง                   ออกสุด สิ้นฤๅ
               ฤๅกล่าวกลเล่ห์เป็น                           เล่ห์ล้วน
               สัญญายุติสมมุต                               สังเขป
               สังเขปคำเหินห้วน                             หากแสดง ฯ

                      ๐ หากแสดงโดยเสพซร้อง          สิทธิฤๅ
               ฦๅเล่าข่าวขจรแจง                           จวบแจ้ง
               คือองค์อิศรคือ                                  มหิศราช
               เสวยสุขสวัสดิ์แสร้ง                           เสกสรรค์ ฯ
                                                                       (โคลงดั้นเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย : พระยาตรัง)


- โคลงกลบทมอมเขมือบหาง -  กำหนดพิเศษเพิ่มจากโคลงทั่วไป คือ

   ๐.)  ให้นำ "สองคำท้ายของบทก่อนหน้า"  ยกมาเป็น  "สองคำแรกของบทถัดไป"   เรื่อย ๆ จนจบสำนวนโคลง

-๐ กลบทที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน ๐-
       • โคลงกลบท เก็บบาท (โคลงเมขลาโยนแก้ว / ม้าเทียมรถ) คลิก

               ...-๐  Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ๐-...
              ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม

                             
                                    • กลับสู่ หน้าห้องเรียน โคลงกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอนกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์  คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง  คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์  คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก
                              


มอมที่วัดบุพพาราม (ขอบคุณคุณกระจ้อนเจ้าของรูปภาพจาก Internet)

หมายเหตุ : มอม เป็นพาหนะของเทพปัชชุนนะเทวบุตร ซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งฝนตามคติความเชื่อของคนล้านนา เป็นสัตว์ในจินตนาการอย่างหนึ่งรูปร่างคล้ายราชสีห์ผสมมังกร มักปั้นเพื่อใช้ประดับสถานที ในทางศิลปะล้านนานั้นช่างปั้นบางครั้งก็ปั้นให้ดูคล้ายตุ๊กแก กิ้งก่า หรือค่าง ลักษณะของศิลปะนั้นได้รับอิทธิพลจากจีน ส่วนในศิลปะลาวและอีสานนั้น เชื่อว่า มอมเป็นสิงห์จำพวกหนึ่ง ช่างนิยมปั้นให้มีลักษณะคล้ายสิงห์ลำตัวยาวประดับราวบันได หรือปั้นคล้ายสุนัขขนาดใหญ่มีแผงคอและแผงหลัง และชาวอีสานถือว่ามอมเป็นสัตว์มงคลที่ปรากฏอยู่ในลายสักร่างกายของคนสมัยโบราณด้วย


รายนามผู้เยี่ยมชม : ขวดเก่า, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, กรกช, น้ำหนาว, หนูหนุงหนิง, Paper Flower, ตูมตาม, อิงดาว พราวฟ้า, ก้าง ปลาทู, ลมหนาว ในสายหมอก, รพีกาญจน์, ลิตเติลเกิร์ล, ปลาย อักษร, หญิงหนิง พราววลี, เนื้อนาง นิชานาถ, ฟองเมฆ, กอหญ้า กอยุ่ง, เส้นชีวิต ดำเนินไป, มยุเรศ เมรี, มนชิดา พานิช, ข้าวหอม, คิดถึงเสมอ, หยาดฟ้า, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), เป็น อยู่ คือ, ต้นฝ้าย

บันทึกการเข้า

รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.172 วินาที กับ 73 คำสั่ง
กำลังโหลด...