Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> คำประพันธ์ แยกตามประเภท >> กลอน ร้อยกรองหลากลีลา >> ๐๐๐***... ร้อนอันใดไหนเล่า เท่าริษยา ...***๐๐๐
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: ๐๐๐***... ร้อนอันใดไหนเล่า เท่าริษยา ...***๐๐๐  (อ่าน 4679 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ampol
บุคคลทั่วไป
| |
๐๐๐***... ร้อนอันใดไหนเล่า เท่าริษยา ...***๐๐๐
« เมื่อ: 03, มีนาคม, 2556, 12:23:41 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: ๐๐๐***... ร้อนอันใดไหนเล่า เท่าริษยา ...***๐๐๐

ร้อนอันใดไหนเล่า..เท่าริษยา
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

ร้อนอันใดไหนเล่าเท่าอิจฉา
คุเพลิงพาเผาใจให้อดสู
มัวเฝ้าคิดหลงตนจนมองดู
ใครอื่นอยู่ต่ำใต้ไปทั่วกัน

เพลิงอันใดไหนเล่าเท่าริษยา
ท่วมอุราพาให้ไร้สุขสันต์
กลัวว่าใครไหนเเย่งแบ่งสุขพลัน
แย้งผู้คนด้นดั้นผ่านไปมา

ร้อนอันใดไหนเล่าเท่าโลภะ
มิลดละสะใจใดเล่าหนา
มุ่งกอบโกยทุกทางมิสร่างซา
จิตโลภาคว้าไว้ไม่ปล่อยวาง

ร้อนอันใดไหนเล่าเท่าโมหะ
มิลดละเลิกระแวงแคลงใจหมาง
กลัวมีใครไหนหนามาขวางทาง
คงอ้างว้างปิ่มอาตม์คลาดมลาย

ร้อนอันใดบีฑาพาตนเศร้า
ทุกข์รุมเร้าเงาตนฉงนฉงาย
ว่าเป็นเงาผู้อื่นตื่นมิวาย
เกรงเงาหมายทำร้ายตนหม่นใจพลัน

เห็นใครดีควรส่งเสริมเติมต่อให้
ส่งเขาไปได้ถึงซึ่งฝั่งฝัน
เป็นที่สุดเป้าหมายในชีวัน
กำลังใจเชื่อมฝันนั้นเกินพอ

อย่าแกล้งตัดแข้งขาให้ชาเฉย
น้ำใจเอยประเสริฐเลิศนั่นหนอ
คำแซ่ซ้อง ใช่ประจบซบสอพลอ
จงก้าวต่อเดินหน้าอย่าระกำ

ร้อนอันใดไหนเล่าเท่าโทษะ
ไม่ลดละเกรี้ยวกราดพลาดถลำ
โกรธคนนั้นคนนี้มีประจำ
ขาวพูดดำ ดำว่าขาว น่าเศร้าจัง


 AddEmoticons00932 AddEmoticons00932 AddEmoticons00932


ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๓ มีนาคม ๒๕๕๖









รายนามผู้เยี่ยมชม : Sasi Aksarasrom, ลิตเติลเกิร์ล, , เส้นชีวิต ดำเนินไป, รพีกาญจน์, วรรณดี, รินดาวดี

บันทึกการเข้า

Sasi Aksarasrom
คุณแม่บ้าน
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:16273
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 39
จำนวนกระทู้: 1222


❀ ❀ แล้วแต่ ❀ ❀


| |
Re: ๐๐๐***... ร้อนอันใดไหนเล่า เท่าริษยา ...***๐๐๐
« ตอบ #1 เมื่อ: 03, มีนาคม, 2556, 07:29:40 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: ๐๐๐***... ร้อนอันใดไหนเล่า เท่าริษยา ...***๐๐๐
 
AddEmoticons00935

อาจช่วงหนึ่ง ถึงกาล ผ่านมาหน
วุ่นวายวน จนทุกข์  ลุกยืนนั่ง
พักตร์มิหรู ดูหม่น บ่นมากจัง
บางคราพลั้ง พาโวย โอยกลุ้มใจ

เครียดหม่นมัว ตัวขัง นั่งหมองเหม่อ
บางครั้งเผลอ ตวาดแหว แค่หมันไส้
พอมินาน ผ่านละ จะหายไป
อารการใกล้ วัยทองมั้ง.? อย่ากังวล

 
AddEmoticons00935

ต้นหญ้า


รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, , เส้นชีวิต ดำเนินไป, , รพีกาญจน์, วรรณดี, รินดาวดี

บันทึกการเข้า

ขอขอบคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
อักษราศรมวรรณศิลป์
สารบัญกลอน Sasi
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.117 วินาที กับ 44 คำสั่ง
กำลังโหลด...