ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
กลบทกระทู้คลื่นเซาะฝั่ง
( รักจริงช่างหวาน คบนานต้องห่วง )
คนรักเรา เฝ้ารักกัน ปันรักให้ มั่นจริงไว้ ใช่จริงแน่ แท้จริงฝัน ดูช่างหวง ดวงช่างใส ใจช่างกัน ความหวานนั่น นั้นหวานแน่ แก่หวานจัง
เมื่อคบนั้น วันคบแม้ แลคบใกล้ เนิ่นนานไป ใฝ่นานแนบ แทบนานฝัง จึงต้องเฝ้า เราต้องเริ่ม เติมต้องฟัง คอยห่วงทั้ง ยังห่วงหา พาห่วงเธอ
โอ้ห่วงนัก จักห่วงถึง ซึ่งห่วงมาก เกรงต้องจาก หากต้องห่าง จางต้องเผลอ แม้นานเนิ่น เดินนานนัก มักนานเจอ แรกคบเผลอ เพ้อคบค้า มาคบพลัน
เพราะหวานล้ำ คำหวานแว่ว แผ่วหวานถึง อกช่างตรึง ซึ้งช่างตรา ฟ้าช่างสรร ความจริงหนอ ขอจริงแท้ แค่จริงกัน ยามรักนั่น ปันรักใคร่ ได้รักเอย
ตุ้ม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
เอื้อมฝัน
อ้อมกอดและไออุ่น.. ละมุนนัก นานอีกสักแค่ไหน..นะใจจ๋า จะลืมรสสัมผัส..และแววตา ที่แตะแต้มเสน่หา..แห่งรัญจวน
ประกายจันทร์เก็จแก้ว..แพรวระยับ ยินเพลงขับดอกสร้อยร้อย..ลมหวน เคลิ้มแห่งค่ำราตรี..ที่อบอวล ระย้ายวนยุรยาตร..เคหาสน์ดาว
ลมกลางคืนพัดพ้อ..ใจก็เปลี่ยว พัดมาเกี้ยวผิวกาย..เมื่อปลายหนาว จั๊กจั่นเแจ้วเจื้อยเสียง..สำเนียงน้าว เป็นกาพย์กล่าวราวเห่..เมทินี
อวลไอกลิ่นข้าวใหม่..จากปลายทุ่ง มาแต่งปรุงโดมฟาง..กลางเดือนหรี่ สัพยอกหยอกย้ำ..แห่งค่ำนี้ ประดุจดังดนตรี..คีตกานท์
ดอกน้ำค้างหนานุ่ม..ชุ่มอาบหล้า ระบำบนใบหญ้า..พาฟ้อนหวาน หฤหรรษ์แห่งทุ่ง..ปรุงเจียรจาร ร่ายขับกล่อมรัตติกาล..วิมานดิน
จนกระทั่งเดือนต่ำ..ดาวจึงตก ยินเสียงนกละเมอ..เพ้อถวิล เสียงกระซิบครางมา..เป็นอาจิณ คืนจะสิ้นโสมจะจาก..พรากฟ้าไกล
เอื้อมแขนขอจุดหมาย..จับปลายฝัน เป็นรางวัลแสนดี..ที่ยิ่งใหญ่ สองมือแกร่งสองเท้า.. พร้อมก้าวไป สู่เส้นชัยซึ่งหวัง..เธอยังรอ
ตุ้ม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
เมฆวิปผุสชิตาฉันท์๑๙
ฟ้าสะคราญ
รวีวาดสาดพื้นหล้าศศิรุจิละออง หยาดชโลมทอง นภาใส
ประกายฝันอ่าอาบแก้วชระชุติประไพ หวานขจีไล้ ระรึงครวญ
อนิลแผ่วพลิ้วพรมฟ้าคคนะมธุหวน หอมลดาชวน สลักจินต์
สะคราญยามอาทิตย์สาดดนุฤดิถวิล อ่าอรุณกลิ่น คะนึงคอย
กะก่องเก็จฟ้าเริงฟ้อนอภิรติจะสอย แพรวพะเยียย้อย ขจรบาน
ประภัสสรเสกสุขปลั่งขณะรพิผสาน อวลอรุณซ่าน สวัสดิ์วัน
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
กลบทสนล้อลม/ร้อย/กลบทมยุราฟ้อนหาง
ใจรำพัน
ไหวไหวลม อ้อโอน โยนไหวไหว หวิวหวิวไกว ก้านแกว่ง แรงหวิวหวิว ปลิวปลิวหยอก ดอกพราว ขาวปลิวปลิว นานนานลิ่ว ริ้วพราย ส่ายนานนาน
อ้อนอ้อนแอบ อิงกัน วันอ้อนอ้อน หวานหวานอ่อน ฟ้อนฟ้า คราหวานหวาน มานมานม่วง พวงพร ซ่อนมานมาน ทิวทิวซ่าน สานสาด วาดทิวทิว
แผ่วแผ่วคำ พร่ำวอน ซ่อนแผ่วแผ่ว ผิวผิวแว่ว แจ้วเสียง เพียงผิวผิว ริวริวร่าย ลำนำ รำริวริว เบาเบาพลิ้ว พลอดคลอ พ้อเบาเบา
รักรักร้อย ชมพู ปูรักรัก เหงาเหงาจัก ทักหา คราเหงาเหงา เราเราขาด คู่เคียง เยี่ยงเราเรา คอยคอยเฝ้า ฝันหา มาคอยคอย
ตุ้ม
รายนามผู้เยี่ยมชม : ข้าวหอม, ฟองเมฆ, มนชิดา พานิช, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, ปิ่นมุก, เฒ่าธุลี, หยาดฟ้า, ลมหนาว ในสายหมอก, กรกช
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
อิทิสังฉันท์๒๐
คะนึงอรุณ
แดดประกายระยับสะคราญนภา รวีแสดงภิเษกอุษา ระรึงคอย
มองวิหคถลาอนิลจะสอย เชลงเสนาะกระดิ่งก็ค่อย ชลอลง
ปาริชาติระยับสลักระหง อรุณสลักลออผจง เจรียงใจ
เคลิ้มถวิลนิวรณ์คะนึงไฉน กระเส่ากระสันอุรากระไร ผวาครวญ
ดังชนักปะเอียงอะเคื้อผอวล ทิวาขจรไผทกระสวน สลายกลืน
แว่วระฆังระรัวเจรียงสะอื้น ภวังค์ตระหนกวิกาลก็ตื่น อนิจา
ตุ้ม /
รายนามผู้เยี่ยมชม : ฟองเมฆ, หยาดฟ้า, น้ำหนาว, ปลายฝน คนงาม, ปิ่นมุก, ลมหนาว ในสายหมอก, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มนชิดา พานิช, ข้าวหอม, เฒ่าธุลี, กรกช
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
เพลงชีวิต
พราวระยับขยับปีกเพียงซีกเสี้ยว ความงดงามก็เฉี่ยวดังเฉิดฉาย ผีเสื้อผู้อลังการก็กรีดกราย สัพยอกดอกไม้ไล่จุมพิต
ระเริงหลงมาลีมีพันธะ สู่วัฏฏะสงสารปานลิขิต หมู่แมลงผึ้งภมรซ่อนชีวิต อยู่ในสิทธิ์วังวนอนธกาล
พญาโศกโบกหัตถ์แห่งพลัดพราก สาริกาก็ฝากกระซิบหวาน ถวิลแว่วชีวินกลิ่นไฟกานต์ ที่ขับขานคลอเคล้าทุกค่ำคืน
หยดน้ำร่ำราตรีกี่สัมผัส ปฎิพัทธ์พรมจรรย์ขวัญสะอื้น ดูดายเดียวเกี่ยวก้อยอย่างกล้ำกลืน ในขมขื่มคีตาผู้ปราชัย
ตุ้ม
รายนามผู้เยี่ยมชม : เฒ่าธุลี, ฟองเมฆ, ลมหนาว ในสายหมอก, ปลายฝน คนงาม, ข้าวหอม, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), หยาดฟ้า, น้ำหนาว, มนชิดา พานิช, ปิ่นมุก, กรกช
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
ละครฟ้า
มอมเมา เคล้าคลุก ทุกความง่าย ที่หลากหลาย ลึกล้ำ ดังต่ำค่า เมื่อมนุษย์ มิหลุดพ้น เวทนา กลมายา เป็นนยะ พันธะใจ
ดวงหน้า นับหมื่น และนับแสน คงแร้นแค้น ทุรน สุดหม่นไหม้ ตื่นนะ นาฎกรรม อันอำไพ เคยลูบไล้ แผ่นดิน ดุจเงื้อมเงา
วันใหม่ ฟ้าใหม่ ใช่ที่เห็น คงดำเนิน ลำเค็ญ เช่นวันเก่า ซึ่งแค่หวัง ไขว่คว้า ท้าทายเอา เป็นตำนาน ขานเล่า บนรอยทราย
ทุกชีวิต ติดพัน กับฝันหวาน สร้างวิมาน อากาศ มิขาดสาย หวังชูหยัด ดุจหญ้า ใต้ฟ้าพราย มีบัลลังก์ รุ้งหมาย เทียบปลายโดม ตุ้ม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
[ ภุชงคประยาตฉันท์๑๒
มหันต์ภัย
ณ ที่นั่นนภาหม่น เพราะเบื้องบนพยับปรก สะเทือนทั่วระทมฟก นรกร้ายสิเติบโต
ก็ดูมันกระจิดเยี่ยง ฤพิษเพี้ยงนะอักโข อนูมากสิใหญ่โต ประหารฆ่ามนุษย์พันธุ์
อสูรร้ายสลายโลก ผไทโศกสะเทือนขวัญ ระทมร้อนวิกฤตกัน สะพรั่นทบประกบกาย
คณาแพทย์พยาบาล ขจัดผลาญประหารหมาย ทุโรคาประดาวาย มลายพร้อมสิอับปรา
ตุ้ม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
ฉัน
ฉันก็เป็น ปุถุชน เพียงคนหนึ่ง มีหวานซึ้ง อ่อนแอ แม้หวั่นไหว มีความเจ็บ ความปวด รวดร้าวใจ มีความใคร่ ในกลมล เช่นคนเรา
สิ่งซ่อนเร้น ลึกลึก รู้สึกได้ มีดวงใจ อ้างว้าง บางทีเหงา อยากมีคน เคียงข้าง เหมือนอย่างเงา ทั้งความเศร้า คิดถึง อันพึงมี
มีความคิด เลื่อนลอย หลายร้อยครั้ง ยังคงหวัง ซ่อนไว้ จนไหวถี่ มีทั้งความ ปรารถนา คนปรานี ก็พร้อมที่ จะมอบ คิดตอบแทน
ไม่เคยแม้ ขุ่นแค้น ให้แน่นจิต มีความคิด ยังห้วง อันหวงแหน ทั้งรู้สึก อาทร ไม่คลอนแคลน ยังแน่นแฟ้น มิตรภาพ ตราบนิรันดร์
คงมีความ รวดร้าว และหนาวเหน็บ ที่กดเก็บ อยู่ใน หัวใจฉัน มีทั้งความ ขมขื่น ทุกคืนวัน และมีฝัน นั้นบ้าง บางเวลา
มีความรัก สวยใส เหมือนใครอื่น มีเธอยืน ซบหลับ ไปกับบ่า ในอ้อมกอด สองคน ยามฝนซา ภายใต้ฟ้า คืนนี้ นะที่รัก . ตุ้ม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
กลบทกระจาย ณ มณฑล
คอย
(สูง) เห็นสีใหม่ไหมหนอขอสวยใส (กลาง)จึงเกินใจไปรอพอตามต่อ (ต่ำ)รวมมามอบชอบใจใช่พะนอ (สูง)แสนสุดท้อหนอเขินเหินหายนาน
(กลาง)ใจเธอเคยเปรยมาคราคราวก่อน (ต่ำ)รักออดอ้อนซ่อนเงาเราจะกร้าน (สูง)หวนหันเหเฉไฉโถไหนคร้าน (กลาง)ดูให้นานผ่านมาพารอคอย
(ต่ำ) แนบนอนอิงพิงแอบใจแทบซ่าน (สูง)แสนสงสารพาลหาคราเหงาหงอย (กลาง)เก้อคงท้อรอหาพาล่องลอย (ต่ำ)ค่ำคงค่อยถ้อยทักดักดูใจ
ตุ้ม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
[ กลบทกิ่งเกยก้าน
เธอ
มองดูดาวพราวฟ้าฟ้อนมาอ้อน อรชรชวนพิศจนฉงน เธอชะม้ายชายตาบนหน้ายล ดูงามล้นเลอหงส์ในพงไพร
ดูแววตาวาบหวามนั้นยามฝัน สวยเย้ยจันทร์จึ่งรู้ใครอยู่ใกล้ กลางอ้อมกอดกาพย์กล่าวให้หนาวใจ รู้บ้างไหมใฝ่ถึงคราตรึงตรา ตุ๊กตาเมฆเสกฝั้นรำพันซ้ำ คะนึงร่ำเร่าร้อนมาอ้อนหา ราชินีแห่งฝันอ่ากัลยา ช่างเลอค่าน่าชิดจุมพิตรุม
ช่อฉัตรราตรีบานคลี่หวาน ขจรผ่านลานหญ้าชุ่มหนานุ่ม แพรชมพูปูเลาะคลุมเกาะกุม เพลงรักสุมหุ้มห่มราวพรมดาว
ตุ้ม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
คืนอำลา
เมื่อคืน นภา สิ้นดาว ก็ราว คล้ายดัง สิ้นมนต์ เหม่อมอง สองปราง เปื้อนปน เอ่อจน น้ำตา พร่าพราย
เมื่อจันทร์ ไร้ดาว ร่วมเรียง ได้เคียง ฟ้าคอย คู่ปลาย ด้วยเงา ของคน ใกล้ตาย กลับกลาย คล้ายดัง ต้องลม
กล่าวลา พร้อมคำ แผ่วเบา อกเอย หนอเรา เศร้าตรม เจ็บปาน ล้านรอย มีดคม บาดจม หัวใจ เลือดรอง
อาจมอง เหมือนคน อ่อนแอ จูบแพร ผืนดำ ฉ่ำนอง เพื่อรอ รับการ ครอบครอง จับจอง ผลกรรม กล้ำกลืน
คร่ำครวญ แล้วเดิน จากไป ท่ามกลาง เสียงไฟ ไหม้ฟืน จากมา แล้วตรง จุดยืน เพื่อคืน รับการ ภาคทัณฑ์
จัดเตรียม ไม้จันทน์ จุดไฟ เพื่อไป ใช้เวร ร่วมวัน เกิดมา ฉันใด คู่กัน ผูกพัน รักเพียง ชาติเดียว
ตุ้ม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
กลบทสนล้อลม
เพลงรำพัน
เพลงซอไผ่ ไกวแผ่ว แว่วหวิวหวิว ร่านลมพลิ้ว ปลิวว่อน ฟ้อนไหวไหว เอนอ่อนโอน โยนลำ ร่ำไกวไกว ปลิวแกว่งไป ใบลู่ สู้ลมลม
คราวห่างกัน หนอเรา เฝ้าเหม่อเหม่อ คงคอยเก้อ เพ้อหวน ชวนขมขม เพลงข้าวเบา เย้ารวง ร่วงพรมพรม เพียงแค่ชม สมใจ ใช่จริงจริง
ยามจากมา ล้าหนัก มักเก้อเก้อ พอจากเธอ เผลอใจ ไยหญิงหญิง ดาวขาดเดือน เหมือนรอ ขอพิงพิง เคยแอบอิง ผิงไฟ ใกล้กันกัน
ตอนดึกคราง ล้างลา ฟ้าห่มห่ม ร้าวระทม ขมทรวง ลวงฝันฝัน ดูเดียวดาย คล้ายเงา เฝ้าวันวัน มองดวงจันทร์ ขวัญเอย เลยครวญครวญ
ตุ้ม /
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
สะพานดาว
เธอเป็นคน แสนดี ของชีวิต ที่ครองสิทธิ์ อยู่ใน หัวใจฉัน สะพานรุ้ง แรกเริ่ม แต่งเติมกัน เฝ้าวาดฝัน ฟั่นถัก ปักคีตา มือกุมมือ หมายเอื้อม สู่เงื้อมหวัง ด้วยพลัง เข้มแข็ง และแกร่งกล้า ร่างบอบบาง ต่างเดิน เผชิญฟ้า รั้งเข้ามา แนบข้าง เพื่อสร้างใจ
น้ำตาที่ ปริ่มบาง ตรงข้างแก้ม คอยแต่งแต้ม เติมเชื้อ เธอเชื่อไหม ถึงกลิ่นสาบ คราบเกลือ และเหงื่อไคล คืออวลไอ ปลอบขวัญ ของวันนี้
ยามที่ท้อ สิ้นหวัง ฉันยังอยู่ คงคอยดู แลกัน นั้นทุกที่ ทั้งอ้อมแขน แทนผ้า ห่มราตรี จงซุกที่ ซอกใจ หลับไปเลย
สู่เส้นทาง สายนี้ อย่างมีฝัน เป็นรางวัล หรูหรา อันผ่าเผย บันไดดาว โดมไสว ได้กอดเกย เราอาจเคย ไปที่นั่น ด้วยกันแล้ว
ก่อเก็จก่อง แห่งรัก อีกสักนิด ด้วยดวงจิต แสนห่วง เหมือนดวงแก้ว กลีบกุหลาบ โปรยทาง อย่างพราวแพรว มีเราแล้ว พรุ่งนี้ นะที่รัก
ตุ้ม c
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ตุ้ม ครองบุญ
|
Permalink: Re: ตุ้ม ครองบุญ ประพันธ์
 วาณินีฉันท์๑๖ ราชสดุดีจักรีวงศ์ ลุนฤบดินทร์พระบาท มหิธิราช ขจรผไทตรา อุรุอติเทพพญา อริยะอ่า สถิตนครชน หทยะสลักพหล ชุติสกล จรัสนภาพราย ธ ศิริมนัสประกาย วิกจะฉาย มหาบพิตรเทอญ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมข้าพระพุทธเจ้า นายบุญฤทธิ์ ครองบุญ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|